Πήγατε ποτέ σε ψυχολόγο?
Πόσο βοηθητικό είναι?
(Αν υπάρχει κανεις απο Κύπρο θα ήθελα να μου συστήσετε κάποιον)
Ευχαριστώ
χχχχχχχχχ
Printable View
Πήγατε ποτέ σε ψυχολόγο?
Πόσο βοηθητικό είναι?
(Αν υπάρχει κανεις απο Κύπρο θα ήθελα να μου συστήσετε κάποιον)
Ευχαριστώ
χχχχχχχχχ
Αν και όχι από Κύπρο, θα σου πω την δική μου εμπειρία.
Πήγα σε ψυχολόγο, πριν από 7 μήνες συγκεκριμένα και ομολογώ πως με βοήθησε πάρα πολύ. Αρχικά η κίνησή μου αυτή με έκανε να νιώσω καλά με τον εαυτό μου γιατί επιτέλους έκανα κάτι για μένα ενώ τόσο καιρό έδινα μονίμως προτεραιότητα στους άλλους και εμένα με άφηνα πάντα τελευταία και καταϊδρωμένη. Στην συνέχεια ένιωσα ανακούφιση γιατί στην πορεία και μέσα από τις συνεδρίες άρχισα να βγάζω από μέσα μου συναισθήματα και ενοχές που δεν είχα συνειδητοποιήσει μέχρι τότε ότι είχα μαζέψει, πολλά από τα οποία προέρχονταν ακόμα και από την παιδική μου ηλικία. Το παρόν χρονικό διάστημα η όλη διαδικασία με έχει κάνει να αισθάνομαι πιό καλά για τον εαυτό μου, πιό δυνατή και πιό έτοιμη να διεκδικήσω εκείνα που μου αξίζουν.
Αρα προσωπικά στο συστήνω ανεπιφύλακτα!
Quote:
Originally posted by Tass
Αν και όχι από Κύπρο, θα σου πω την δική μου εμπειρία.
Πήγα σε ψυχολόγο, πριν από 7 μήνες συγκεκριμένα και ομολογώ πως με βοήθησε πάρα πολύ. Αρχικά η κίνησή μου αυτή με έκανε να νιώσω καλά με τον εαυτό μου γιατί επιτέλους έκανα κάτι για μένα ενώ τόσο καιρό έδινα μονίμως προτεραιότητα στους άλλους και εμένα με άφηνα πάντα τελευταία και καταϊδρωμένη. Στην συνέχεια ένιωσα ανακούφιση γιατί στην πορεία και μέσα από τις συνεδρίες άρχισα να βγάζω από μέσα μου συναισθήματα και ενοχές που δεν είχα συνειδητοποιήσει μέχρι τότε ότι είχα μαζέψει, πολλά από τα οποία προέρχονταν ακόμα και από την παιδική μου ηλικία. Το παρόν χρονικό διάστημα η όλη διαδικασία με έχει κάνει να αισθάνομαι πιό καλά για τον εαυτό μου, πιό δυνατή και πιό έτοιμη να διεκδικήσω εκείνα που μου αξίζουν.
Αρα προσωπικά στο συστήνω ανεπιφύλακτα!
Ευχαριστώ πολύ
Εσύ κάνεις χρήση φαρμάκων? (χωρίς παρεξήγηση)
Καμμία παρεξήγηση.
Οχι δεν κάνω, δεν μου έχει χρειαστεί, αν όμως μου το πρότεινε η ψυχολόγος μου θα το έκανα.
Αν ξέρεις...κάποιος που κάνει χρήση πρέπει να τα κάνει για μια ζωή? δεν είναι βλαβερά σε τελική ανάλυση?Quote:
Originally posted by Tass
Καμμία παρεξήγηση.
Οχι δεν κάνω, δεν μου έχει χρειαστεί, αν όμως μου το πρότεινε η ψυχολόγος μου θα το έκανα.
Αν δεν κάνω λάθος αυτό προσαρμόζεται σε κάθε περίπτωση. Υπάρχουν άλλοι που πρέπει να παίρνουν φαρμακευτική αγωγή εφ΄όρου ζωής και άλλοι που χρειάζεται να παίρνουν μονο για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα. Σίγουρα το να παίρνεις φάρμακα επί μονίμου δεν είναι ότι καλύτερο, όταν όμως σε βοηθούν και προλαμβάνουν άλλες καταστάσεις τότε πρέπει κανείς να ζυγίζει τα υπέρ και τα κατά.
θα ταν καλα να υπήρχαν και για την ζήλια χάπια :cool:Quote:
Originally posted by Tass
Αν δεν κάνω λάθος αυτό προσαρμόζεται σε κάθε περίπτωση. Υπάρχουν άλλοι που πρέπει να παίρνουν φαρμακευτική αγωγή εφ΄όρου ζωής και άλλοι που χρειάζεται να παίρνουν μονο για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα. Σίγουρα το να παίρνεις φάρμακα επί μονίμου δεν είναι ότι καλύτερο, όταν όμως σε βοηθούν και προλαμβάνουν άλλες καταστάσεις τότε πρέπει κανείς να ζυγίζει τα υπέρ και τα κατά.
να εξαφανιζόταν τελείως απο τον κόσμο
κόλασι!!
Ναι, δεν λέω..
Η ζήλεια όμως είναι ένα θηρίο που παλεύετε από μας μόνο... δυστυχώς!
(Φυσικά πάντα με την βοήθεια ανθρώπων που νοιάζονται...)
Δλδ ο ψυχολόγος δεν θα με βοηθούσε να το ξεπεράσω?Quote:
Originally posted by Tass
Ναι, δεν λέω..
Η ζήλεια όμως είναι ένα θηρίο που παλεύετε από μας μόνο... δυστυχώς!
(Φυσικά πάντα με την βοήθεια ανθρώπων που νοιάζονται...)
αλλα πες μου ο άνθρωπος δεν αλλαζει ε?
Ο ψυχολόγος θα σε βοηθήσει με το να σε κάνει να αισθανθείς πιό δυνατή και πιό σίγουρη για τον εαυτό σου. Την ουσιαστική δουλειά όμως την κάνεις εσύ.
Quote:
Originally posted by Tass
Ο ψυχολόγος θα σε βοηθήσει με το να σε κάνει να αισθανθείς πιό δυνατή και πιό σίγουρη για τον εαυτό σου. Την ουσιαστική δουλειά όμως την κάνεις εσύ.
Επειδή τελευταίως είπα να προσπαθήσω απο μόνη μου
και στο θέμα της ζήλειας και στο θέμα της κατάθλιψης.
Κάποτε τα κατάφερνα στην αρχή αλλα μετά πάλι τα ίδια :(
Μπα... δύσκολο. Το ίδιο προσπάθησα να κάνω και γω για μεγάλο χρονικό διάστημα όσο αφορά την κατάθλιψη και στο τέλος έφτασα σε ένα σημείο να χάσω τα αυγά και τα πασχάλια, να μην βρίσκω κανένα νόημα στην ζωή μου και να έχω και αυτοκτονικές τάσεις.
Το να ζητήσεις και να δεχτείς βοήθεια δεν υποδηλώνει αδυναμία, αντιθέτως προϋποθέτει δύναμη.
Kallia,
οι ψυχολογοι κανουν την βρωμοδουλεια που δεν θες (η αρνεισε) να κανεις εσυ....
Για την ζηλια ειναι απο τα πιο ψυχοφθορα συναισθηματα.
για πες μας (αν θες) πως ξεκινησε, με ποια αφορμη, τι σκεφτεσαι κλπ.
Βασικά άρχισε με τους συντρόφους μου ..Το ιδιαίτερο πρόβλημα το έχω με τον σύντροφο μου...δεν μπορω να τον δω να κοιτάξει άλλη...το έπαθα και με τους 2 παλιούς μου συντρόφους ...ολοι μου έλεγαν ότι δεν έβλεπα καλα...άλλα εγώ ξέρω ότι καλα είδα και τους έκανα θέμα παντα...δεν άντεχα να μην το πω....ή κατέβαζα μούτρα...Το σπαστικό είναι ποιον να πιστέψω ....αυτούς ή εμένα? γιατί εγω να βλέπω με τα ίδια μου τα μάτια ότι φλερτάρουν κατα κάποιο τρόπο και αυτοί να το αρνούνται ...είναι αλήθεια ή ψέμα...κανείς δεν μπορεί να μου απαντήσει ...μόνο ο θεός ξέρει.
ο θεος ειναι δεδομενο οτι εχει πληρη αγνοια,
η μονη πιθανοτητα να ξερει καποιος εισαι εσυ.
Θα σου προτεινα να κανεις κατι εξτρημ....
Βαλε τον φιλο σου (με δικη σου προτροπη) να φλερταρει μια ασχετη η και φιλη σου...
οχι κατι ζορικο, ετσι πιτσι πιτσι....
Εσυ κατσε σε μια γωνια και κοιτα.
Συζητηστε μετα το ολο θεμα,
τι σκεφτηκες, τις αντιδρασεις σου, τι παλευες μεσα σου κλπ κλπ....
Πως το κοβεις??
δεν το αντεχεις??
δεν πειραζει προσπαθησε,
:)