Εντονος πονοκεφαλος...αγχος κι αυτο? :/

Με λενε Χαρη και ειμαι 22 χρονων..Πριν 4-5 μηνες βιωσα καποιες κρισεις πανικου. Με ταχυκαρδιες, βραδυκαρδιες, πιεση στα υψη και ολα τα συναφη. Εφαγα τους γιατρους με το κουταλι που λενε... Ολοι μου ελεγαν αγχος, αγχος, αγχος...τελοσπαντων καταφερα καπως να ηρεμησω και να διωξω τα περισσοτερα απο τα "συμπτωματα" Απο χθες ομως εχω τρομερο πονοκεφαλο...με χτυπαει στους κροταφους, στα ματια, στον αυχενα και νιωθω το κεφαλι μου σαν να "σφιγγεται"..πηρα αναλγητικα δεν μου εκαναν τιποτα πραγματικα.. Και δεν σταματαει ο πονοκεφαλος καθολου παραμονο για 2 ωρες που ημουν στο γυμναστηριο και εκανα ασκησεις...μετα οταν γυρισα σπιτι ξαναγυρισε κι ο πονοκεφαλος... Ειμαι ετοιμος παλι να τρεξω στους γιατρους...το μυαλο μου παλι παει στα χειροτερα...να οφειλεται κι αυτο απο το αγχος ρε γαμωτο...? :( δεν αντεχω αλλο... :(

Φιλε χαρη...κατα 99 τοις εκατο οι πονοκεφαλοι οφειλονται στην παρακαταθηκη που σου αφηνει μια κριση πανικου. Στην δικη μου κριση πιεζα τηνν νευρολογο να μου γραψει μαγνητικη εγκεφαλου γιατι ημουνα σιγουρος πως κατι εχω στο κεφαλι!! Την μια ενοιωθα τσιμπηματα στο κεφαλι σε διαφορα σημεια την αλλη ειχα τρομερους πονοκεφαλους η μυρμηγιασματα στα ποδια και στα χερια η ζαλαδες αποπραγματοποιησης και το μυαλο μου ητανε συνεχεια σε αυτα τα σωματοποιημενα συμπτωματα που τελικα αποδειχθηκε πως ολα ητανε απο το αγχος. Η κριση πανικου ερχεται στην ζωη ενος ανθρωπου και κρατα πολυ λιγο ...αυτο που μενει ειναι ο φοβος πως κατι δεν παει καλα με την υγεια μας και ετσι μπαινουμε στον φαυλο κυκλο του πανικου.Κοιτα να χαλαρωσεις και αστο να κανει τον κυκλο του. Μην σκεφτεσαι αρνητικα πως κατι εχεις γιατι ετσι θα εγκλωβιστεις.

Ηδη εχω μπει γιατι σημερα εκανα ακτινογραφιες στα ιγμορεια. Ο ακτινολογος λεει ιγμοριτιδα. Ο ωριλλας ομως μ λεει πως δεν βλεπει κατι τετοιο αντιθετα υπαρχει υποψια για κατι αλλο. Και τον εβλεπα σκεφτικο. Βεβαια μ εγραψε καποια φαρμακα για την ιγμοριτιδα αλλα εμενα με εκανε να κλασω μαλλι σημερα (σορι για την εκφραση)...αυριο θα παω σε νευρολογο και θαψδω τι θα μ πει κι αυτος. Πλεον ομως εχω σοβαρες υποψιες οτι κατι εχω στο κεφαλι και δεν ειναι καλο... :( :(

Χάρη μην ανησυχεις. όλοι τα ιδια παθαινουμε. το θέμα είναι ότι δεν έχουμε τιποτα παθολογικο στο κεφάλι περα από ενα μυαλο που σκεφτεται μαλλον παραπανω από όσο πρεπει. Το υποσυνείδητο βλεπεις δεν ελεγχεται παντα. Κι εγω πασχω απο κρισεις πανικου και κανω και ψυχαναλυση. Την Κυριακη εγινε κατι που με στεναχωρησε και η ενταση μου εχει βγει και εμενα στο κεφαλι. Το νιωθω σαν να παθαινει εναν εσωτερικο σεισμο.Σαν να τιναζεται, οπως τυχαινει να τιναζομαστε καμμια φορα στον υπνο. Αν σου ελεγα οτι δεν με τρομαζει θα ηταν ψεμα. όμως η αληθεια η πραγματικη ειναι ότι βαρεθηκα να τρεχω στους γιατρους. Βαρεθηκα να ψαχουλευω το καθετι. Κουραστηκα να λυπαμαι τον εαυτο μου και να μην χαιρομαι πραγματα. Δες το λιγο εγωιστικα. όταν σε πιανουν αυτες οι σκεψεις, φροντισε να κανεις κατι αλλο για να ξεφυγει το μυαλο. Μην μασας και μην μπαινεις σε αυτη τη διαδικασια. Δεν εχεις τιποτα, πιστεψε το. Αυτο το σφιξιμο που εχεις ειναι εξωκρανιακος πονοκεφαλος και ειναι απο την ενταση. Το ισιο παθαινα κι εγω τον περασμενο Σεπτεμβριο. Ο θειος μου ειναι διευθυντης παθολογος σε γνωστο νοσοκομειο και όταν του περιεγραψα το συμπτωμα αυτο που το ονοματισε έτσι. όλα ειναι απο το αγχος. αφου τοτε με εστειλε και σε νευρολογο γνωστη του για να μου μιλησει και να με καθησυχασει. η συγκεκριμενη γιατρος , οταν της ειπα τι ενιωθα, ουτε καν με εξετασε. Ειναι όλα αγχος. Απλα καποιοι ειμαστε λιγο πιο ευαισθητοι και τα περναμε ολα αυτα. Αυτά όμως θα μας σκληρυνουν και θα μας κανουν πιο δυνατους. Συγνωμη για το μακροσκελες ποστ.

Τι να πω ελπιζω να εχεις δικιο..ο πονοκεφαλος που εχω δεν τον λες πονοκεφαλο. Περισσοτερο πιεση και σφιξιμο το λες και πονο στα ματια κ στους κροταφους. Σημειωνω οτι σημερα ανακαλυψα οτι εχω και καποια ηπια στενωση και ευθειαση στον αυχενσα..εμενα ο ωριλλας με εχει κατατρομαξει ετσι οπως τα ελεγε. Αφησε να εννοηθει ο ογκος (δεν ειπε κατι τετοιο απλα ειπε οτι κατι αλλο ειναι κ οχι τοσο ιγμοριτιδα) και δεν μ αρεσε καθολου...

Αν θες μπορώ να σου κι εγώ τη δική μου εμπειρία μήπως σε βοηθήσει σε κάτι. Προσωπικά εγώ έχω πολλά και διάφορά σωματικά συμπτώματα. Για παράδειγμά σχεδόν σε καθημερινή βάση έχω πονοκεφάλους μπροστά στα μάτια και στους κροτάφους (λιγότερο σ' αυτούς) στη ράχη της μυτης την οποία τη νιώθω και εντελώς στεγνή εσωτερικά και κάτι σαν κάψιμο, πόνο στο ιγμόριο και στο πίσω μέρος του κεφαλιού λίγο πιο πάνω απο εκεί που ξεκινάει ο αυχένας. Αυτό είναι το καθημερινό, σταθερά. Κάποιες φορές -αρκετά συχνά- νιώθω ένα μούδιασμα/μυρμήγκιασμα στο κεφάλι μέσα εσωτερικά και στο πρόσωπο, εξάψεις -οχι τοσο συχνες βεβαια- και 2 -3 φορές που έχει τύχει να μετρήσω την πίεση μου σ΄αυτή την κατάσταση τη βρήκα ανεβασμένη γύρω στο 15 και 16. Πράγμα καθόλου καλό για μένα διότι δείχνει υπέρταση αυτό και η υπέρταση κάνει ζημιά στον οργανισμό, έχει όργανα στόχους, χτυπάει εγκέφαλο, καρδιά, νεφρούς, μάτια, αγγεία. Πάνω σε κρίση πανικού βέβαια μου έχει φτάσει και 18. Εμβοές στ' αυτιά, αρρυθμίες και αίσθημα παλμού αλλά πιο σπάνια αυτά. Επίσης έχω παρατηρήσει ότι έχω ένα εσωτερικό τρέμουλο στο σώμα που δεν το αντιλαμβάνονται οι άλλοι όμως, αισθάνομαι πολλές φορές στο κάτω μέρος των κάτω άκρων μου τη ροή του αίματος μέσα στις φλέβες μου -αρκετά συχνά αυτό- και τελευταία ενώ είμαι ξαπλωμένη στο κρεββάτι σε κατάσταση ηρεμία κάνω κάποια τινάγματα. Είναι όμως φορές που μου συμβαίνει μια άλλη κατάσταση, διαφορετική, ξαφνικά εκεί που κάθομαι στα καλά καθούμε χωρίς να έχει προηγηθεί κάτι νιώθω μια ζάλη και αμέσως μετά τάση λιποθυμίας, ιδρώνουν χέρια και πόδια, θολώνει η όραση, νιώθω αστάθεια σα να μην πατάω καλά στα πόδια μου και δυσκολία στην αναπνοή, σύγχιση, σα να χάνω τον κόσμο αλλά δε φτάνω πάντα να έχω ταχυπαλμίες και πανικούς. Αυτό δείχνει σαν μια κλασσική περίπτωση κρίσης πανικού χωρίς όμως να κορυφώνει. Βέβαια τα ίδια συμπτώματα έχουν και κάποιες ασθένειες οπότε αν δεν έχεις κάνει πλήρη κι εξονυχιστικό ιατρικό έλεγχο δεν μπορείς να πεις με βεβαιότητα αν είναι ψυχολογικό ή όχι. Δυσπεψίες, φουσκώματα, αναγούλες, ανορεξία πολλές φορές, διαταραχές στις κενώσεις και κοιλιακό άλγος αρκετά συχνά. Βέβαια το τρομακτικό για μένα είναι το κομμάτι της υπέρτασης. Μου έχει δημιουργήσει φόβο πολύ μεγάλο κι αυτό έχει γίνει μεγαλύτερος παράγοντας άγχους για μένα πέρα. Μεσολάβησε βέβαια ένα χειρουργείο τον Οκτώμβριο, μια απόλυση, ο θάνατος του ζώου μου με πολύ άσχημο τρόπο απο λάθος κτηνιάτρων, μια πολύ κακή προσωπική ζωή που έγινε ακόμη πιο κάκιστη μετά τα προβλήματα που παρουσιάσα τα ψυχολογικά και υγείας γενικότερα και κάποια άλλα γεγονότα υπαρξιακού τύπου που δεν τα είχα στο μυαλό μου ή μάλλον που υπήρχαν αλλά δεν τα είχα φέρει μπροστά γιατί δεν υπήρχε το κατάλληλο υπόστρωμα και οι ανάλογες συνθήκες για να τα φέρω. Γενικά μ' έχει πιάσει μια φοβία ότι θα πεθάνω, μ' έχει τρομάξει πάρα πολύ και το εύρημα της υπέρτασης. Ενώ έχω κάνει εξετάσεις έχω κάνει triplex καρδιάς, triplex νεφρικών αρτηριών, άπειρες αιματολογικές αλλά όχι τίποτα εξειδικευμένες εξετάσεις τις απλές βιοχημικές και πέραν της υπέρτασης και των πολυκυστικών ωοθηκων τις οποίες ψάχνουμε με τον ενδοκρινολόγο τώρα όπως και το αν η υπέρταση σχετίζεται μ' αυτές δεν υπάρχει άλλο εύρημα. Βέβαια ακόμη κι αν η υπέρταση αποδειχθεί ότι είναι ιδιοπαθής είναι αρκετή απο μόνη της να κάνει ζημία στον οργανισμό και σε σωματικό και σε ψυχολογικό επίπεδο στην δική μου ευθραυστή ψυχολογία τουλάχιστον. Αποψη μου πάντως επειδή εγώ έχω ταλαιπωρηθεί πολύ τελευταία και μ' εχουν ταλαιπωρήσει και οι γιατροί πολύ γιατί δε βρίσκεις εύκολα γιατρό -εκτός κι αν είναι κάποιος δικό σου- να σε κατευθύνει σωστά κι εγώ έψαχνα μόνη μου χάνοντας χρόνο, χρήμα και ψυχική ενέργεια πριν απευθυνθείτε στον όποιο ψυχίατρο, ψυχολόγο τον οποίο πρέπει να ψάξετε πολύ προσεκτικά όπως και το θεραπευτικό μοντέλο που θ' ακολουθήσετε βρείτε έναν ολύ καλό γενικό παθολόγο αν έχει κι εξειδίκευση ομοιοπαθητικού ακόμη καλύτερα να σας κάνει το μανατζάρισμα των εξετάσεων αλλιώς δε θα βρείς ποτέ άκρη. Προσωπικά θεωρώ ότι Παθολόγος, Καρδιολόγος, Ενδοκρινολόγος και Νευρολόγος είναι οι γιατροί οι οποίοι πρέπει οπωσδήποτε ν΄απευθυνθεί κάποιος με συμπτώματα σαν τα δικά μας για να αποκλείσει κάθε οργανικό αίτιο πρίν απευθυνθεί στον ψυχολόγο-ψυχίατρο εκτός κι αν το παραπέμψουν και σε άλλες ειδικότητες. Ορθοπεδικός, ΩΡΛ, Οφθαλμίατρος είναι μέσα στους γιατρούς που πρέπει να δεις. Για μένα ψάξτο αλλά βάλε ένα όριο. Δηλαδή αν κάνεις ένα πλήρη και εξονυχιστικό έλεγχο και δε βρεθεί κάτι, δέξου ότι είναι άγχος και σιγά σιγά θα βρείς τρόπους να το αντιμετωπίσεις. Απλώς προσπάθησε να σημειώνεις κάπου κάθε φορά που σ' έχει πιάσει ο πονοκέφαλος αυτός τι ενέργειες έκανες πρίν, αν είχες σκεφτεί κάτι, μήπως σ' αγχώνει το περιβάλλον στο σπίτι. Έτσι για να προσδιορίσεις πότε και υπο ποιές συνθήκες σε πιάνει ο πονοκέφαλος. Ο πονοκέφαλος βλέπεις είναι κοινό σύμπτωμα.

Novia35...τα περισσοτερα απο αυτα που αναφερεις τα εχω. Και ψηλη πιεση κυριως σε κρισεις πανικου. Οταν με πιανουν εχω ταχυπνοια, ιδρωνουν οι παλαμες μου, αισθημα ζαλης, σφιξιμο στο στηθος ή στο κεφαλι, αρρυθμιες και αλλα πολλα..εχω παει σε καρδιολογους, νευρολογους, παθολογους, ωριλλα, οφθαλμιατρους..ολοι μ λενε αγχος... εχω κανει ΑΠΕΙΡΕΣ εξετασεις, αιματολογικες, τριπλεξ, ακτινογραφιες παντου..(μονο holter δεν εχω κανει και σκεφτομαι να κανω κι απο αυτο). και δεν εχουν δειξει απολυτως τιποτα. Τα τελευταια δυο χρονια εχω περασει πολυ δυσκολα, εχασα τον πατερα μου και βρεθηκα εγω 19 χρονων τοτε να συντηρω μια οικογενεια που μεχρι προτινος το εκανε ο πατερας μου, και αλλα πολλα. εχω πλεον αποδεχθει οτι ειναι αγχος και τα συμπτωματα παρατηρω οτι εστω και πολυ αργα αρχιζουν και φευγουν. ΘΑ ΔΟΥΜΕ..! :)

Quote:

---

Originally Posted by Χαρης1991

Novia35...τα περισσοτερα απο αυτα που αναφερεις τα εχω. Και ψηλη πιεση κυριως σε κρισεις πανικου. Οταν με πιανουν εχω ταχυπνοια, ιδρωνουν οι παλαμες μου, αισθημα ζαλης, σφιξιμο στο στηθος ή στο κεφαλι, αρρυθμιες και αλλα πολλα..εχω παει σε καρδιολογους, νευρολογους, παθολογους, ωριλλα, οφθαλμιατρους..ολοι μ λενε αγχος... εχω κανει ΑΠΕΙΡΕΣ εξετασεις, αιματολογικες, τριπλεξ, ακτινογραφιες παντου..(μονο holter δεν εχω κανει και σκεφτομαι να κανω κι απο αυτο). και δεν εχουν δειξει απολυτως τιποτα. Τα τελευταια δυο χρονια εχω περασει πολυ δυσκολα, εχασα τον πατερα μου και βρεθηκα εγω 19 χρονων τοτε να συντηρω μια οικογενεια που μεχρι προτινος το εκανε ο πατερας μου, και αλλα πολλα. εχω πλεον αποδεχθει οτι ειναι αγχος και τα συμπτωματα παρατηρω οτι εστω και πολυ αργα αρχιζουν και φευγουν. ΘΑ ΔΟΥΜΕ..! :)

---

Χάρη έχω και εγώ παρόμοια συμπτώματα. Τι έγινε τελικά σου φύγανε και αν ναι πως και μετά από πόσο καιρό?