Εμπειρίες από Γιατρούς........και όχι μόνο!!!!!
Λοιπόν, αισθάνομαι την ανάγκη να περιγράψω κάποιες εμπειρίες μου από Ψυχιάτρους κυρίως, αλλά και ορισμένους ψυχολόγους.....
Είχα την ατυχία στα 20 μου όταν μου πρωτοξεκίνησε το έντονο άγχος, να πέσω σε γιατρούς κυρίως (έπρεπε να πάω στους δήθεν πολύ καλούς βλέπεις) που απλά δεν με βοηθούσανε, ή έτσι το έβλεπα εγώ....δεν γίνεται να σου λένε...(φαντάζομαι οι περισσότεροι εδω μέσα το έχουν ακούσει) ότι αυτό που έχεις είναι σαν μια γρίπη στην ψυχιατρική και θα σου περάσει γρήγορα και άλλες αντίστοιχες παπαρi@ς
Ποίος ο λόγος να λες αόριστα πράγματα στην ψυχανάλυση για να δέις και καλά τι θα βγεί και αν βγει και πότε θα βγει...όταν ο πόνος σου και αυτό που σε βασανίζει είναι τόσο άμεσο, και βρίσκεται στην επιφάνεια...???
Το καλύτερο μου το είχε πει μία ψυχαναλύτρια ότι δηλαδή σχεδόν όσα χρόνια έκανε να σου εμφανιστεί και καλά, για να είσαι καλυμμένος και να το ξορκίσεις, πρέπει να κάνεις άλλα τόσα χρόνια ψυχανάλυση (έλεος!!!).
Έχω ακούσει και άλλα καλά από ψυχίατρο...ότι δηλαδή με αυτό που έχεις είσαι σαν ανάπηρος επειδή δεν μπορείς να κάνεις πράγματα όπως θέλεις και να ζήσεις τη ζωή σου όπως θέλεις...φυσικά ακούγοντας το παραπάνω απλά τον στόλισα και φυσικά δεν ξαναπάτησα...
Έχει καταλάβει κανείς απο όλους τους παραπάνω φραγκοφονίαδες,( που το στυλάκι τους, η έπαρση τους και ο πληθυντικός τους μου προκαλεί αηδία) ότι όλοι εμείς όυτε ανάπηροι είμαστε, ούτε διαφορετικοί, ούτε ασθενείς...είμαστε άνθρωποι που θέλουμε ΑΓΑΠΗ, ΕΝΘΆΡΡΥΝΣΗ,ΣΤΟΡΓΗ, ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ,ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ,ΣΥΜ ΠΟΝΟΙΑ γιατί πρώτοι εμείς δυστυχώς έχουμε μάθει να χτυπάμε τον εαυτό μας σαν χταπόδι... και να έχουμε τρομακτικές απαιτήσεις από αυτόν...χωρίς περιθώριο αποτυχίας....(δεν είναι τρομακτική απαίτηση να θες να νιώθεις τέλεια ανα πάσα στιγμή???) Οπότε πιστέψτε με πρώτα ο εαυτός μας θα μας δώσει όλα τα παραπάνω και μετά ο περιγυρός μας, αρκεί να προσπαθήσουμε....
Πάμε στα φάρμακα...όπως έλεγα σε άλλο post μου, αρχικά είχα ξεκινήσει με 4 xanax και 1 ceroxat την ημέρα, που όταν τα έκοβα, ξαναέπεφτα στο σκοτάδι του μυαλού μου...όταν πέρασαν τα χρόνια και άρχισα να σκέφτομαι και να παρατηρώ, αφού είχα καταπιεί τα πάντα, κατάλαβα ότι έπρεπε να μην με επηρεάζουν τα ρημάδια (είτε θετικά, είτε αρνητικα) έπρεπε να βλέπω πως είμαι καθαρός, και πιστέψτε με δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση από το να περνάνε τα χρόνια και εσύ να μην παίρνεις όχι xanax αλλά ούτε ασπιρίνη... απλά η άποψη μου είναι ότι όποιος θέλει να δουλέψει σοβαρά και να τα καταφέρει, ας το κάνει χωρίς τα δεκανίκια των φαρμάκων....