Μύνημα στον 76χρονο πατέρα μου
Αφιερωμένες όλες οι κατάρες του κόσμου να σε βρούν τώρα που τελειώνει η ζωή σου και το τέλος να γίνει όσο πιο μαρτυρικό γίνεται. Μόνος στο σκατοχώρι που τόσο αγάπησες όλη σου τη ζωή ξεχασμένος απο όλους όσους σκατοχωριανούς έδινες διαταγές. Γεννήθηκες βλάχος και θα πεθάνεις βλάχος σκατοκαριόλη, όσο και να ήθελες να γίνεις πρωτευουσιάνος. Η μυρωδιά του κακομοίρη φτωχού βλάχου δηλαδή της μυζήθρας αλλά και η προφορά σου πάντα σε πρόδιναν ανάμεσα στους πλούσιους φίλους που σε περιστοίχιζαν κάποτε. Επεσες θύμα βλάχο, επαρχιώτη, παιδί της κατώτερης φυλής, γεμάτος κόμπλεξ ειρωνευόσουν όλους και μείωνες όλες.... το παιζες άντρας αλλα φοβόσουν την θάλασσα γιατι μεγάλωσες με τις κατσίκες και τα πρόβατα σκατόβλαχε, οτι διαφορετικό σε φόβιζε, και τό κρυβες, μέχρι που γέρασες και παρακαλούσες εμένα να είμαι κοντά σου. Έπαιξες και έχασες ψευτόμαγκα - κάτσε μόνος στο κωλοχώρι σου και ψόφα, παλιοεπαρχιώτη που νόμιζες οτι θα το παίξεις και πονηρός σε εμένα. Σε περίμενα καριόλη στην γωνία, φίδι στον κόρφο σου γέννησες. Μεγάλη ηδονή να σε βλέπω ξεχασμένο να λειώνεις σιγά σιγά, το περίμενα αυτό 40 χρόνια........