Ερωτικές σχέσεις. Συναντάς κάποιον σου αρέσει,του αρέσεις, βγαίνετε, κάνετε σχέση κ μετά έτσι απλά οι δρόμοι χωρίζουν κ γίνεστε πάλι αυτό που ήσασταν στην αρχή δύο άγνωστοι. Πολύ ρηχό ε? κ όμως εν έτη 2013 κάπως έτσι είναι οι σχέσεις. Όλοι ψάχνουμε το άλλο μας μισό. Αλήθεια υπάρχει? Μπορεί κάποιος να πει με βεβαιότητα ότι το βρήκε? Κυρίως οι γυναίκες ονειρευόμαστε τον τέλειο άντρα αν κ ξέρουμε πολύ καλά ότι απλά δεν υπάρχει? Άραγε ποια εποχή ήταν καλύτερη? Τότε που δεν είχαμε επιλογές ή τώρα που οι επιλογές περπατάνε ελεύθερες στους δρόμους της πόλης? Υπάρχουν τόσοι άντρες κ γυναίκες εκεί έξω. Αλλά σήμερα μάλλον έχουμε ξεχάσει τους ρόλους μας κ τα θέλω μας. Οι διαφημίσεις, η τηλεόραση, κάποια κατάλοιπα του φεμινισμού μας έχουν αποξενώσει. Πλέον κανένας δεν προσπαθεί για μια σχέση αφού η επόμενη είναι θέμα χρόνου. Αλήθεια υπάρχει τελικά η αληθινή αγάπη? Αυτή που βλέπουμε στις ταινίες? Μπορεί να κρατήσει ο έρωτας για πάντα? Όπως ο έρωτας ανάμεσα στον Noah κ στην Ally? Τελικά δεν έχουμε το κουράγιο να προσπαθήσουμε ή απλά δεν θέλουμε να βρούμε το άλλο μας μισό? Σήμερα η μεγαλύτερη σχέση που έχω ακούσει είναι ο 1 χρόνος. Μετά τι γίνεται? Είναι κάτι σαν τα 7 χρόνια φαγούρα τα οποία μειώθηκαν? Γιατί πλέον δεν προσπαθούμε να μάθουμε τον άλλον, να τον ζήσουμε, να τον νιώσουμε? Γιατί όλα είναι τόσο μα τόσο επιφανειακά?
