ΦΟΒΙΑ ΤΙΣ ΖΕΣΤΗΣ

ΟΠΩΣ ΕΧΩ ΞΑΝΑΓΡΑΨΕΙ ΛΟΓΩ ΟΤΙ ΚΟΝΤΕΨΑ ΝΑ ΠΕΘΑΝΩ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΑΠΟ ΗΛΙΑΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΜΟΠΛΗΞΙΑ ΜΕ ΕΧΕΙ ΠΙΑΣΕΙ ΦΟΒΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΖΕΣΤΗ!ΟΤΑΝ ΚΑΝΕΙ ΖΕΣΤΗ ΚΛΕΙΝΟΜΑΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΑΩ ΠΟΥΘΕΝΑ ΜΕ ΠΙΑΝΕΙ ΚΡΙΣΗ ΠΑΝΙΚΟΥ ΟΤΑΝ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΜΕ ΤΟ ΑΜΑΞΙ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΖΕΣΤΗ!ΜΕ ΝΕΥΡΙΑΖΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΑΩ ΠΟΥΘΕΝΑ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΜΠΑΝΙΟ.ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΑΔΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟ ΕΞΩ!ΟΤΑΝ ΕΧΕΙ ΖΕΣΤΗ ΚΑΙ ΔΟΥΛΕΥΩ ΚΑΘΟΜΑΙ 12 ΩΡΕΣ ΩΣΠΟΥ ΝΑ ΒΡΑΔΙΑΣΕΙ!ΕΙΝΑΙ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΣΕ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ ΤΙΠΟΤΑ!ΚΑΝΩ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΝΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΕΧΩ ΔΕΙ ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΝΙΚΗΣΩ ΤΟΝ ΦΟΒΟ!ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΙΓΑ !

Ολα είναι στο μυαλό.Κανείς δεν μπορεί να πεθάνει απο τη ζέστη εκτός κ αν εκτεθεί ανεπανόρθωτα στον ήλιο κ πάθει θερμοπληξία κ ηλίαση όπως τοπαθες εσύ.Πρέπει να αρχίσεις να το συνηθίζεις, εκατομμύρια κόσμος ζει κ υπάρχει κάτω απο συνθήκες ζέστης κ το οτι έπαθες αυτό το επεισόδιο δεν σημαίνει οτι πρέπει να αμπαρώνεσαι μέσα.Είναι κάτι που πρέπει να προσπαθήσεις να το ξεπεράσεις μόνος σου αρχίζοντας να εκτίθεσαι έξω κατά τις πρωινές κ απογευματινές ώρες . Είναι κρίμα να κλείνεσαι μέσα κ να μη χαίρεσαι ένα καφέ ή ένα ποτό και γενικά να μπλοκάρεις τη ζωή σου λόγω ζέστης.Πίστεψέ με οτι δεν θα πάθεις τίποτα.Αντε κ με το καλό να σκάσεις μύτη για έξω.

gerginio ένα δύο πράγματα από τις προσωπικές μου εμπειρίες.

Εχοντας φάει δύο μπλακάουτ από ηλίαση στη ζωή μου (μία στο δημοτικό και μία στο στρατό) όταν υποχρεώθηκα να κάθομαι στον ήλιο επί ώρα και μάλιστα και στις δύο περιπτώσεις χωρίς νερό και σε στάση προσοχής (την μία μιλούσε η διευθύντρια και την άλλη ο διοικητής και εμείς προσοχή στο ντάλα ήλιο ενώ αυτοί στη σκιά) έχω να σου πώ τα εξής
α) είμαι εδώ και εγώ όπως και εσύ. Μέχρι να φτάσουμε την κρίσιμη ηλικία των 65 βάλε δεν αντιμετωπίζουμε σοβαρό πρόβλημα με την ηλίαση και την θερμοπληξία εκτός αν παίζει και κάτι οργανικό.
β) και στις δύο περιπτώσεις δεν είμουν μόνος. Αρα αν αποφασίσεις να κάνεις τελικά το βήμα και να βγείς καμιά βόλτα πρωινιάτικα ή απογευματάκι (στις αρχές) όπως σωστά λέει και η λιμπερ, πάρε και κανένα μαζί σου. Περισσότερο ψυχολογική στήριξη θα είναι να μην αισθάνεσαι μόνος και αβοήθητος άμα γίνει (που δεν θα γίνει αλλά το μυαλό σου όλο και θα το σκέφτεται στην αρχή) τίποτα
γ) λίγο προσοχή θέλει η απότομη αλλαγή της θερμοκρασίας. Αμα από το αιρκοντίσιον του σαλονιού σου βγείς έξω με τη μία τότε θα σου φανεί απότομο. Εχει να κάνει με τη σχετική υγρασία και όχι με την θερμοκρασία αλλά το αίσθημα δυσφορίας εντείνεται με το απότομο του θέματος. Το ίδιο γίνεται και με το αμάξι που είσαι καλά και νιώθεις ωραία με το aircondition αλλά όταν φτάσεις και βγαίνεις νιώθεις πολύ άσχημα. Η λύση είναι το παράθυρο τουλάχιστον για 5 λεπτά πριν κατέβεις και το κλείσιμο του αιρκοντίσιον.

Για να νικήσεις το φόβο πρέπει να τον αμφισβητήσεις. Για να τον αμφισβητήσεις πρέπει να τον αντιμετωπίσεις. Όσο κάτι που φοβάσαι δεν το αντιμετωπίζεις τόσο θα σε φοβίζει. Σκέψου πόσο λογικό είναι αυτό που φοβάσαι. Η ζέστη που λες. Είχες μια άσχημη εμπειρία με την θερμοπληξία. Την ξεπέρασες όμως. Το πως την ξεπέρασες είναι κάτι μεν που σε προκαλεί άσχημα συναισθήματα, αλλά βγήκες νικητής. Εκεί νομίζω ότι πρέπει να εστιάσεις την προσοχή σου. Θερμοπληξία δεν παθαίνει κάποιος εύκολα αν δεν το επιδιώξει. Ειδικά στις μέρες με τόσα κλιματιστικά, υπάρχουν λύσεις. Όλους μας ενοχλεί η ζέστη. Όμως σκέψου ότι είναι κάτι που μπορείς να το αντιμετωπίσεις. Όσο το σκέφτομαι κάτι, τόσο πιο δύσκολο το κάνω. Αν σκέφτομαι πόσο πεσμένος είμαι ψυχολογικά, θα πέσω ακόμη περισσότερο. Η λύση είναι να μην το σκέφτομαι, όσο μπορώ. Όλα στο μυαλό μας είναι. Αν το δεις έτσι πιστεύω θα μπορέσεις να αντιμετωπίσεις το φόβο της ζέστης. Πέρυσι ήμουν χάλια με έναν κάυσωνα που έκανε. Φέτος είναι ο δεύτερος σε έναν μήνα. Δεν περίμενα να μη με χαλάσει. Είπα μέσα μου (στο σπίτι μέσα έχω 32 βαθμούς γιατί δεν έχω κλιματιστικό), \"ζέστανέ με όσο θες, δε με νοιάζει\". Καλή προσπάθεια ;)