Γεια σας είμαι νέα στο φόρουμ, και θα ήθελα να μοιραστώ κι εγώ μαζί σας την δική μου ιστορία και να κάνω και μία ερώτηση μήπως κάποιος ξέρει να μου απαντήσει...
Διάβασα εδώ πολλές ιστορίες παρόμοιες με την δική μου και ενώ πίστευα ότι είμαι απ' τα λίγα άτυχα παιδιά τελικά είμαστε πολλοί... ή μάλλον οι διεστραμμένοι είναι πολλοί...
Λοιπόν ήμουν 5-6 χρονών όταν μία πρωτομαγιά πήγαμε σ ένα φιλικό σπίτι...Εκεί ήταν ένας τύπος που δεν γνώριζε η οικογένεια μου... Φίλος φίλου καταλαβαίνετε... Αξέχαστα θυμάμαι ότι έπαιζε την Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων κι εγώ αφού έφαγα κάθισα μέσα μόνη μου και χάζευα την τηλεόραση... Ήρθε κι αυτός κάποια στιγμή και μου ζήτησε να τον ακολουθήσω για να μου δείξει κάτι. Με πήγε σ ένα δωμάτιο του σπιτιού και μου έδειξε σ ένα καθρέφτη τα μαλλιά μου που είχα πιάσει κοτσάκι και πετούσαν. Σηκώνοντας τα χέρια για να φτιάξω τα μαλλιά μου αυτός γονάτισε πίσω μου και άρχισε να χαϊδεύει... Φοβήθηκα πολύ θυμάμαι αλλά δεν ήξερα τι έκανε.. Απλά ήξερα πως δεν μου άρεσε... Μου σήκωσε την μπλούζα το κάθαρμα, μου κατέβασε το παντελονάκι και άρχισε να πασπατεύει και να φιλάει παντού... Είχα παγώσει... Είχα μείνει ακίνητη, παιδάκι ήμουν δεν ήξερα τι έκανε και τι έπρεπε να κάνω..Κάποια στιγμή πήγε να με σηκώσει και να με βάλει στο κρεβάτι.. Τότε έβαλα τα κλάματα και τον παρακάλεσα να μ' αφήσει να φύγω! "Σε παρακαλώ, του έλεγα... Θέλω να δω το έργο!" Με άφησε επειδή έκλαιγα.. Βγήκα έξω κλαμμένη αλλά φοβόμουν να πω τι συνέβη...
Όταν βγήκα έτυχε να συζητάνε οι δικοί μου με τους άλλους ότι θέλουν να πάρουμε σκυλάκι. Με ρώτησαν γιατί κλαίω και τους είπα ότι δεν θέλω σκύλο! Ότι φοβάμαι τα σκυλιά και γι αυτό κλαίω.. γιατί δεν θέλω να πάρουμε...
Σήμερα είμαι 20 χρονών και δόξα τον Θεό δεν έχω πρόβλημα στις ερωτικές σχέσεις...
Θυμάμαι τότε που φοβόμουν τον μπαμπά μου και τον θείο μου και όποιον άντρα με πλησίαζε αν δεν ήταν κάποιος άλλος μπροστά... Όμως τώρα είμαι εντάξει με το αντίθετο φύλο... Φοβάμαι όμως τα σκυλιά...
Και ερωτώ.. Παίζει να μετατοπίστηκε η φοβία μου απ' τους άντρες στους σκύλους; Δηλαδή υποσυνείδητα επειδή τότε προσπαθούσα να πείσω τους δικούς μου ότι φοβάμαι τα σκυλιά και γι' αυτό κλαίω, αυτό να πέρασε στο υποσυνείδητο μου και τώρα όντως να φοβάμαι γι' αυτό τα σκυλιά; Έχει συμβεί κάτι παρόμοιο σε κάποιον?