δεν έχω που αλλού να μιλήσω

καλησπέρα,

πριν ένα χρόνο άφησα τα πάντα ελλάδα και ήρθα στο εξωτερικό για μια δουλειά που πάντα πίστευα ότι ήθελα. το πρώτο εξάμηνο ήταν όλα τέλεια. 'ελεγα ξέφυγα από την ελλάδα, βρήκα τη δουλειά που ήθελα..όλα καλά. αλλά μετά σιγά σιγά άρχισα να νιώθω εγκλωβισμένη. κάθε μέρα έχω ένα 2ωρο πήγαινε έλα στη δουλειά.άρχισα να γκρινιάζω γι'αυτό.. μετά ο καιρός. μετά η μοναξιά. μετά άρχισα να πιεζομαι στη δουλειά. κάθε μέρα η ίδια δουλειά..έχω ένα δίμηνο που κάθε πρωί που ξυπνάω κλαίω. δεν έχω όρεξη να φάω, να καθαρίσω το σπίτι, να βγω έξω. σιχάθηκα τη δουλειά μου. οι γονείς μου αν γυρίσω ελλάδα δεν έχουν να με στηρίξουν, και φοβάμαι πως αν παραιτηθώ θα τους πληγώσω. όσο και να προσπαθώ δεν βρίσκω την ισορροπία μου. σήμερα πέρασα το απόγευμά μου κλαίγοντας, ευχόμενη να πάθω κάποια ασθένεια ή να βρω κουράγιο να αυτοκτονήσω.

Σελινο , οι περισσοτεροι που αναγκαστηκαν να μεταναστευσουν για κατι καλυτερο να ξερεις οτι δεν περναν καλα. Στο λεω αφου το εκανα και εγω, βεβαια στην δικη μου περιπτωση ηταν διαφορετικος ο λογος που γυρισα στην Ελλαδα. Εχω ομως ενα ζωντανο παραδειγμα, ενος πολυ κοντινου μου προσωπου, πηγε στο εξωτερικο για δουλεια και δεν αντεξε το περιβαλλον, αναγκαστηκε να γυρισει γιατι ειχε μεινει μισος. Προκειμενου να αρρωστησεις , κατσε και σκεψου λιγο. Μετρησε και ζυγισε τα πραγματα. Δωσε μια ακομα ευκαιρια μηπως και στρωσει λιγο η κατασταση. Εδω στην Ελλαδα τα πραγματα ειναι χαλια, μπορει να νιωθεις καλα επειδη εισαι στην πατριδα σου αλλα θα εχεις μοναχα αυτο. Τελος παντων εγω δε θελω ουτε να σε επιρρεασω αλλα ουτε και να σου κοψω τα φτερα. Ολα στο χερι σου ειναι, αλλα πριν κανεις κατι , κατσε και σκεψου το και επισης δες και ποιες θα ειναι οι επιπτωσεις του.

Φιλικα

Κοίτα, όταν σε παίρνει από κάτω, τα βλέπεις όλα μαύρα. Όμως αν καταφέρεις να το δεις λίγο ψύχραιμα το θέμα, θα καταλάβεις ότι η ρουτίνα στη δουλειά δεν είναι θέμα εσωτερικού ή εξωτερικού. Κι όσο για την απόσταση, πιστεύεις ότι στην Ελλάδα θα έβρισκες δουλειά δίπλα στο σπίτι σου; Ξέρεις, δούλευα 15 χρόνια σε μια εταιρία και κάθε μέρα έκανα 3 ώρες πηγαινέλα. Πέρσι η εταιρία έκλεισε και μείναμε όλοι οι εργαζόμενοι στον άσσο, χωρίς δεδουλευμένα ούτε αποζημίωση...
Για τη μοναξιά που νιώθεις, γιατί δεν προσπαθείς να αφιερώσεις λίγο χρόνο στον εαυτό σου. Να πεις δηλαδή ότι π.χ. 3 φορές την εβδομάδα τα απογεύματα θα κάνω κάτι που μ' αρέσει, είτε να πηγαίνεις βόλτες είτε να γραφτείς σε κάποια δραστηριότητα του Δήμου ή της περιοχής σου. Κάντο έστω και με το ζόρι στην αρχή και μετά θα κυλήσει καλύτερα το πράγμα. Αρκεί να σπάσεις τον φαύλο κύκλο της μιζέριας "δουλειά-σπίτι-μοναξιά". Προσπάθησε, πάλεψε για τον εαυτό σου.

Λες ότι είναι η ίδια δουλειά κάθε μέρα. Όμως μην ξεχνάς τον αρχικό σου στόχο. Στην αρχή ήσουν ευχαριστημένη που βρήκες μια δουλειά που πάντα ήθελες. Ίσως τώρα είσαι αρνητική, λόγω της μοναξιάς. Από θέμα επαγγελματικής αποκατάστασης είσαι τακτοποιημένη, εδώ αν ήσουν τι θα έκανες? Το μόνο που μένει να διορθώσεις είναι στο να διαχειρίζεσαι σωστά τον ελεύθερό σου χρόνο. Και φυσικά μπορείς να το κάνεις! Όλα μπορούμε να τα αλλάξουμε, αρκεί να το θέλουμε! :) Και παρέα μπορείς να βρεις και να ασχοληθείς με κάτι που σου αρέσει, αρκεί να το ψάξεις.
Δε σχολιάζω την τελευταία πρότασή σου! Τι λόγια είναι αυτά!! Αν είναι να σκέφτεσαι έτσι, καλύτερα να γυρίσεις πίσω και ας είσαι και άνεργη!
Βάλε σε τάξη τη σκέψη σου, δες τη ζωή σου εκεί και τις προοπτικές σου και δες και την κατάσταση εδώ.
Βάλε χρώμα στη ζωή σου, κάνε στην άκρη το γκρί!!!

μίλα με τους δικούς σου. μίλα με φίλους, μίλα με αγνώστους, μίλα........
τηλέφωνο, σκάιπ, φεισμπουκ, μέιλ, τσατ ρουμσ, ότι σου έρχεται ή και όλα.
κάθε φορά που σου βγαίνει η θλίψη δώσε της δρομο να φεύγει
μόνο καλό θα σου κάνει το να βγάζεις από μέσα σου ότι σε βαραίνει.

εν μπορεισ να μικρινεισ καπωσ την αποσταση? θελω να πω αν νοινιαζεισ μπορεισ νακοιτα3εισ καποιο σπιτι κοντα στην δουλεια σ.. το να ζεισ σ μια ξενη χωρα εν ειν κ το πιο ευκολο πραγμα..αλλη νοοτροπια... εδω στην ελλαδα κ να γυρισεισ δυσκολα θα βρεισ δουλεια..εν θελω ν σ απογοητευσω αλλα ολοι μιλαν γ απωλησεισ οχι γ προσληψεισ...επισησ καθε δουλεια εχει την πιεση τησ..οποια κ να ειν κ οπου κ να βρισκεται... μπορεισ να παρεισ μερικεσ μερεσ αδεια γ να ηρεμησεισ..ισωσ να σ βοηθησει.. και επισησ να μην μενεισ τοσο πολυ μεσα στ σπιτι..μπορεισ να βγεισ ε3ω γ να χαλαρωσεισ κ να 3εσκασεισ..ισωσ να φταιει κ η κλεισουρα π νοιωθεισ ετσι...γνωρισε κοσμο βγεσ λιγο ε3ω κανε καποια δραστηριοτητα να αλλαξεισ παραστασεισ κ να ξεχαστεισ λιγακι..

η μοναξια ειναι ενας απ'τους λογους που δεν εφυγα ακομα. μονος σε ξενη χωρα μοιαζει δυσκολο, ειδικα αν δεν εισαι κοινωνικος και δε ξερεις καλα τη γλωσσα.

το κύριο πρόβλημά μου δεν είναι η μοναξιά ούτε το εξωτερικό. εδώ έχω περισότερους φίλους απο οπουδήποτε αλλού.
το πρόβλημά μου είναι ότι σιχαίνομαι τη δουλειά μου. δεν μου αρέσει. δεν αντέχω να την κάνω. δεν μου ταιρίαζει, οι ανώτεροι δεν με συμπαθούν και ιδιαιτέρως, στο γραφείο πλέον δεν έχω διάθεση να συναναστρέφομαι με κανέναν. και κάθε πρωί που ξυπνάω κλαίω πριν πάω στο γραφείο. πιέζομαι. πως το λενε! και μη μου πείτε πάλι φταεί το εξωτερικό..δεν φταίει. δεν εχω πρόβλημα με την πόλη που μένω.

σκεψου τι σ αρεσει..κανε μια ερευνα αγορασ και βρεσ κατι αλλο που ταιριαζει στισ γνωσεισ σ αλλα μην παραιτηθεισ αμεσωσ αν εν βρεισ καποια δουλεια..ισωσ η ιδεα σ στην αρχη να ηταν λαθοσ...μην πνιγεσαι σ μια κουταλια νερο...βρεσ κατι αλλο π να σ ενδιαφερει και να σ αρεσει περισσοτερο...

Συμφωνώ με swaggy, σίγουρα είναι καλύτερο και πολύ απλούστερο
να ψάξεις για καινούρια δουλειά παρά να αυτοκτονήσεις, n'est-ce pas?

Κουραγιο αγαπητο μελος αυτο που με ανησυχησε περισσοτερο σε σενα ειναι το θεμα της αυτοκτονιας πρεπει οπωσδηποτε να μιλησεις σε καποιον για αυτο εκει που εισαι προτιμησε καποιο ειδικο κ ετσι κ θελεις ντε κ καλα να επιστρεψεις αρχισε απο τωρα να αναζητας εδωπερα δουλεια απο ιντερνετ κ τετοια ειναι ζορικο αλλα δεν γνωριζεις ευκαιρια αμα σου κατσει