Δεν ανήκω πουθενά

Καλησπέρα σε όλους,είμαι νέο μέλος στο forum και θα ήθελα και εγώ να μοιραστώ μαζί σας ένα προσωπικό μου θέμα.Είμαι 21 ετών και σπουδάζω μακριά από την πόλη που γεννήθηκα και μεγάλωσα.Το θέμα είναι ότι και στην πόλη που φοιτώ αλλά και στην πόλη από όπου κατάγομαι αισθάνομαι ξένη νιώθω ότι δεν ανήκω πουθενά σε καμία πόλη.Το ίδιο συναίσθημα για την πόλη μου το αισθανόμουν και πριν πάω για σπουδές και αυτό δεν μπορώ να το ξεπεράσω δεν μπορώ να καταλάβω γιατί μου συμβαίνει αυτό,στην πόλη μου έχω μεγαλώσει έχω την οικογενειά μου τους φίλους μου και πάλι νιώθω ξένη.Το ίδιο αισθάνομαι και για την πόλη που φοιτώ όμως αυτό δεν με πληγώνει τόσο πολύ γιατί εκεί είμαι πραγματικά ξένη δεν έχω συγγενείς δεν έχω τίποτα.Δεν μπορώ να καταλάβω όμως είναι φυσιολογικό να νιώθεις ξένος στην πόλη που μεγάλωσες;

οι φιλοι αυτοι που λες ειναι αληθινοι η μηπως δεν ειναι

Δεν έχω παράπονο μου έχουν σταθεί και συχνά νιώθω και τύψεις γιατί συχνά προβληματίζομαι όταν κατεβαίνω στην πόλη μου για αυτο το θέμα και ντρέπομαι να τους πω την αλήθεια και το πως νιώθω.

με τους φιλους σου νιωθεις ανετα;( δεν εννοω να κλαψεις μπροστα τους η να μοιραστεις καποιο καθημερινο προβλημα) υπαρχουν στιγμες που νιωθεις πως εχεις τοσα να πεις αλλα δε σου βγαινει στη παρεα σου επειδη ενδομυχα αισθανεσαι πως απλα θα σε ακουσουν,ομως δε θα καταλαβουν δε θα νιωσουν; μηπως ειναι απλα το οτι ακομη δεν εχεις συναντησει εναν δυο ανθρωπους να μιλησεις με ενθουσιασμο για καποια πραγματα και να παρεις ανταποκριση; δεν αμφισβητω τη "φιλια" σου με τα παιδια,απλα λεω πως οταν απο μικρα μεγαλωνουμε με καποιους ανθρωπους γυρω μας,τους αγαπαμε και εσφαλμενα πιστευουμε πως ειναι οι ανθρωποι μας,τα κολληταρια μας,(γινεται κι αυτο.αλλα τοοοοοσο σπανια και συνηθως σε ανδροπαρεες). μηπως ομως μεγαλώνοντας τα ενδιαφεροντα του καθενος αλλαζουν; χωρς αυτο να σημαινει πως οι φιλοι σου δε σ'αγαπουν η δε νοιαζονται για την ευτυχια η τη δυχτυχια σου.
σ

..τζινα δεν χρειάζεται να νιωθεις τυψεις για τίποτα.
Προφανώς ο κύκλος που συναναστρεφεσαι δεν είναι αυτός που θες και αυτό σε κάνει να νιωθεις ξένη.
Ψάξε να βρεις ανθρώπους με τους οποίους ταιριάζεις και είσαι ευτυχισμένη μαζί τους :)

Χαίρομαι πολύ που πήρα τόσο έγκαιρα απαντήσεις στο πρόβλημα μου πραγματικά αισθάνομαι ήδη καλύτερα και νιώθω πιο δυνατή να το αντιμετωπίσω περιμένω φυσικά και άλλες απόψεις από τα μέλη του forum τεκμηριωμένες που μπορούν να μου φανούν χρήσιμες .Μpliki δεν το έθεσα σωστά οι πιο πολλές φίλες μου είναι γυναίκες απλώς αναφέρθηκα με τον γενικό όρο "φίλοι" άντρες φίλους έχω πιο πολύ σε θέμα παρέας "κολλητές" έχω φίλες γυναίκες!!Λάθος μου που παραπάνω δεν το περιέγραψα σωστά.

Τζίνα, ο δεσμος μας με ένα τόπο δεν καθορίζεται απο τα τοπία και τα κτίρια αλλά από τους ανθρωπους και δη αυτους με τους οποίους συνδεομαστε, τις σχεσεις μας μαζι τους και τις αναμνησεις από το μερος αυτο. Φαινεται οι δεσμοι σου αυτοι (τουλαχιστο στον τοπο καταγωγης σου) με τους δικους σου ανθρωπους (οικογενεια, ατομα που κανεις παρεα, συναναστροφες γενικα) δεν ειναι δυνατοι, δεν ειναι αυτοι που θα ανεμενες, δεν ειναι οι σχεσεις μαζι τους οπως θα θελες να ειναι, η συναναστροφη μαζι τους δεν ανταποκρινεται στις προσδοκίες σου, ισως κι οι αναμνησεις σου να μην ειναι οι καλύτερες. Θα συμφωνησω σ αυτα που σου λεει η Θεοφανία. Ειτε θα πρεπει να ψαξεις να βρεις αλλα ατομα εκει, ειτε να αναθεωρησεις τις σχεσεις σου μαζι τους ειτε να βελτιωσεις εσενα κοινωνικα επειδη κι αυτο ειναι σημαντικο.

Tζινα , υπαρχουν ανθρωποι που διαφερουν μεσα στο πληθος. Εσυ προγανως ανηκεις σε αυτη την κατηγορια, δεν ειναι κακο αυτο και δε σε κανει αναγκαια να νιωθεις ξενη. Αυτο που πρεπει να κανεις ειναι να βρεις ατομα με ιδια ενδιαφεροντα με εσενα. Δεν ειναι κακο να αισθανεσαι διαφορετικος απο τους αλλους. Ετσι ενιωθα και εγω στην δικη σου ηλικια... Ψαξου και βρες ατομα της δικης σου ιδιοσυγκρασιας.

Αν δεν ανήκεις πουθενά, τότε μπορείς να ανήκεις παντού. Μπορείς να το σκεφτείς κι έτσι, πως αυτό το αίσθημα του μη ανήκειν δεν είναι απαραίτητα κακό, όπως ίσως
να έχεις μάθει να το βλέπεις. Και επίσης, γιατί πρέπει να νιώθουμε σαν σπίτι μας εκεί που γεννηθήκαμε ή μαζί με τους ανθρώπους που μεγαλώσαμε? Καλώς ή κακώς όμως, αυτό που πληγώνει είναι το ξένος ανάμεσα σε δικούς, οπότε ή παύεις να τους θεωρείς δικούς, ή εσένα σαν ξένη.

1-555-Confide έπεσες μέσα αυτό προσπαθώ να σκεφτώ να ανήκω παντού.Αλλά όπως κατάλαβες αυτό που με πονά είναι ότι νιώθω ξένη ανάμεσα στους δικούς μου νιώθω σαν να μην έχω ρίζες.Παρόλα αυτά σας ευχαριστώ και όλους για τις συμβουλές σας και που με κάνετε να αντιμετωπίσω ένα θέμα που με έκανε να αισθάνομαι ντροπή και ενοχή.

Όταν ένα παιδί νοιώθει ξένο ανάμεσα στους δικούς του σημαίνει ότι οι δικοί του (οι σημαντικοί άλλοι) δεν προσπάθησαν αρκετά για να μην νοιώθει ξένο. Γιατί θα έπρεπε να νοιώθεις ντροπή και ενοχές για αυτό?