Κοινωνικό άγχος μαζί με ανύπαρκτη προσωπικότητα

Όλοι οι ψυχολόγοι που θα ρωτήσεις θα σου πουν ότι η κοινωνική φοβία ξεπερνιέται
με έκθεση και αυτό γιατί έτσι μειώνεται το άγχος σου και μπορείς πλέον να βγάλεις
προς τα έξω την όποια προσωπικότητά σου.

Εγώ όμως δεν έχω προσωπικότητα, την έχασα πριν πολλά χρόνια όταν έκανα το
λάθος ν'απομακρυνθώ απ'τους ανθρώπους για πολύ καιρό. Αν ξέρετε την παροιμία
"all work and no play makes Jack a dull boy", αυτή με περιγράφει πλήρως.

Πέρασα τόσο καιρό μόνος μου που το μυαλό ατρόφησε, ξέχασε πως να συνδιαλέγεται
είτε με τους άλλους είτε με μένα. Τώρα δεν υπάρχει τίποτα εκεί που ήμουνα "εγώ"
παρά μόνο μια τρύπα. Τίποτα δεν είναι αστείο ή ενδιαφέρον πια, όλα είναι τίποτα.

Ακόμα και με τους άλλους κοινωνιοφοβικούς δεν υπάρχει κάτι που να με ενώνει,
αυτοί είναι μια χαρά άνθρωποι που υποφέρουν από μια διαταραχή ενώ εγώ δεν
έχω τίποτα κάτω απ'την διαταραχή, είμαι η διαταραχή.

Για να είμαι ειλικρινής δεν ξέρω καν γιατί γράφω όλες αυτές τις μαλακίες.
Το μόνο που ξέρω είναι ότι του χρόνου ή του παραχρόνου, όχι φέτος, θα την κάνω.
nothing gained, nothing lost.

Καταθλιψη εχεις οχι κοινωνικη φοβια. Αυτο ειναι που πρεπει να παλεψεις με τον εαυτο σου. Και γιατι να 'χεις κοινωνικη φοβια;; Τι φοβασαι μη σε απορριψουν οι αλλοι, μην ντροπιαστεις, μη σε χλευασουν;;; Και τι νομιζεις οτι ειναι οι αλλοι καλυτεροι απο σενα;; Οι αλλοι θαρρεις φοβουνται λιγοτερο;;; Ξερεις ποσους επικοινωνιακους γνωριζω που ειναι τιγκα στα κομπλεξ και στα συμπλεγματα;; Απλως εχουν μαθει να τα κρυβουν και να κρυβονται πισω απο ενα προσωπειο. Ρολους παιζουν. Δε χαιρεσαι που εισαι αληθινος;; Εγω μια χαρα σε βλεπω κι επικοινωνεις. Οποιος χανει το επικοινωνιακο κομματι δεν μπορει ουτε εδω να γραψει. Καταθλιψη εχεις αυτο. Κι ενδεχομενως να ησουν και ατυχος και να επεσες σε μαλακες κατα τη συναναστροφη σου με αλλους ανθρωπους.

Καλή μου novia ευχαριστώ για τα εμψυχωτικά σου λόγια αλλά πραγματικά δεν πρόκειται
περί κατάθλιψης. Το ξέρω γιατί παλιά είχα και κατάθλιψη και τρομερή κοινωνική φοβία.

Τώρα τα έχω σχεδόν ξεπεράσει και τα δύο αλλά βλέπω έντρομος ότι από τον παλιό μου
εαυτό δεν έχει μείνει τίποτα, είμαι εντελώς άδειος. Και όταν είμαι ανάμεσα σε άτομα που
είναι μια χαρά, παρά τα προβλήματά τους, τότε δεν μπορώ να ακολουθήσω με τίποτα.

Είναι σαν μια ξένη γλώσσα. Άμα έχεις να την εξασκήσεις τόσα χρόνια και αν ποτέ δεν
έμαθες τα βασικά όπως πως κάνουμε φίλους, τότε δεν έχεις ελπίδα. Γιατί δεν υπάρχει
κανείς εκεί έξω που θα σε πάρει απ'το χεράκι και θα σου μάθει τα βασικά. Τέσπα

all play and no work τι θα έκανε τον Jack?

Quote:

---

Originally Posted by 1-555-Confide

all play and no work τι θα έκανε τον Jack?

---

μου βάζεις δύσκολα γέροντα...

πάντως τα παιδιά που παίζανε μπάλα όταν εγώ διάβαζα δεν τα βλέπω και τόσο άσχημα

Αυτη την έλλειψη προσωπικότητας την νιώθω πολύ συχνά κι εγώ. Κι ενώ έχω άτομα που νοιάζονται για μένα κλπ, φιλους πολλούς γενικα, έχω σταματήσει αν τους βλέπω γιατί απλά βαριέμαι και δεν βρίσκω κανένα νόημα. Μου φαίνονται όλα ένα άδειο τίποτα. Δεν ξέρω αν όντως έχω χάσει την προσωπικότητα μου ή αν είναι κάποιο είδος κοινωνικής φοβίας αλλά ειλικρινά δεν ξέρω τι να κάνω.