Λάθος επιλογές

Χαιρετε... Είμαι η ποπη και ειμαι 26 χρονων.. θα ηθελα να μοιραστω τους προβληματισμους μου κ να σας πω πως νιωθω. Αισθανομαι απολυτα πληγωμενη απο τις σχεσεις κ οτι εχω χασει τον εαυτο μου. Νιωθω πολυ ατυχη κ οτι δεν μπορω να βρω εναν σωστο ανθρωπο που να με αγαπησει κ να ενδιαφερθει αληθινα για μενα. Δυστυχως απο μια μικρη ενδοσκοπιση οι επιλογες μου δεν ηταν οι καλυτερες. Συνηθως διαλεγα τους λαθος ανθρωπους, αυτους που δεν ηθελαν ουσιαστικη δεσμευση μαζι μου. Παντα προσπαθουσα κ ηλπιζα οτι θα μπορουσα να τους αλλαξω, να τους κανω δικους μου, να με ερωτευτουν κ να αφοσιωθουν. Πολλες φορες υποτιθεται οτι τους πετυχαινα σε δυσκολη φαση, οτι δεν μπορουσαν να δεθουν, οτι ειχαν πληγωθει κ αλλες ανοητες δικαιολογιες. Αλλα κ οσες φορες ειπα πως ενας ανθρωπος μου φαινεται αξιολογος συνηθως αλλον εαυτο μου παρουσιαζουν στην αρχη κ αλλον στην πορεια... Νιωθω τοσο πολυ αναλωμενη σε αδιεξοδες καταστασεις που εχασα κ τον εαυτο μου κ την πιστη μου πως θα βρω κατι καλυτερο. Δυστυχως κανω τα ιδια επαναλαμβανομενα λαθη.. Απο την αναγκη μου να αγαπηθω δινω τα παντα, τον καλυτερο μου εαυτο, χωρις να απαιτω, να διεκδικω , να βαζω ορια στον αλλον.. Να πω stop, με ενοχλει αυτο, ζηταω αυτο ή αυτη ειμαι... δεν αντεχω αλλο κουραστηκα πολυ.. και το χειροτερο ειναι οτι δεν ειμαι καμια που δεν ειναι αξιολογη κοπελα. ειμαι αρκετα εμφανισιμη, κοινωνικη κ σωστη κοπελα κατα τα λεγομενα των αλλων.. απλα βαρεθηκα να βαζω τον εαυτο μου σε δευτερη μοιρα, να νιωθω οως δεν ειμαι αρκετη κ πως δεν αξιζω να με αγαπανε.. Γιατι γαμωτο το ξερω πως αξιζω.. απλα τωρα συναισθηματικα ειμαι τελειως χαλια.. συγνωμη αν σας κουρασα, ελπιζω να μπορεσετε να με βοηθησετε....

απο τη μια μερια λες οτι διαλεγες τους λαθος ανθρωπους και απο την αλλη λες οτι θες να αγαπηθεις. μηπως εισαι λιγο μπερδεμενη μεσα σε αντικρουομενα συνεσθηματα? απο τα λεγομενα σου οστοσο με πειθεις οτι εισαι σωστη κοπελα αλλα εχω την εντυποση οτι αυτα που αποκομησες γενικα απο τη ζωη σου δε σε βοηθησαν να καταληξεις εκει που θες ειναι ετσι?

Καλησπερα Ποπη!
Διαβάζοντας το παράπονο σου βλέπω ...εμένα.Απλα δεν Έχω λόγο να τα παράτησω.Οι σχέσεις δεν ειναι πάντα ροδινες κι ούτε εχουν happy end.Δεν ξέρω αν το θέμα σου ειναι ερωτικο ή φιλικό,αλλα στα 26 ίσως και να μην Έχεις δει τίποτα ακόμα.Καλο ειναι πάντα να κρατάς κάτι για τον εαυτο σου και να ξέρεις πως ο καθένας αντιδρά κι αντιμετωπίζει διαφορετικά τις καταστάσεις.Αν όμως πληρώνεις τα λαθη που έκανες στο παρελθόν σου τότε πρεπει Απλα να συμφιλιωθεις με αυτο.Επισης,σεβασμός,αγάπη, εμπιστοσύνη εμπνέονται και στην πορεία κερδιζονται.ΔΕΝ μπορει κανείς να τα απαιτεί,κι εσύ δείχνεις να τα απαιτείται.Οσο για όρια ήρθε η στιγμη να τα ορισεις.
Καλη συνέχεια στη ζωη σου