πριν-> σχέση εξ'αποστάσεως / τώρα-> κανονικά. Τι φταιει?

Καλημέρα,

είμαι 26 χρονών και έχω σχέση εδώ και ένα χρόνο+ με μια κοπέλα. Την ήξερα λίγο απο την δουλειά και τα φτιάξαμε λίγο πριν φύγω για εξωτερικό πέρισυ τον Ιούνιο. Ένα μήνα πριν φύγω ξεκινήσαμε σχέση. Είχαμε σχεδόν απο τις πρώτες μέρες πει ότι θα το προσπαθούσουμε και απο απόσταση και αν μας βγει μας βγήκε.
Φεύγω για εξωτερικό και ξεκινήσαμε skype-μηνύματα κτπ κτπ.. όλα καλά... τα είχαμε υπολογίσει όλα, είχαμε το πρόγραμμα μας και μιλούσαμε στο skype κάθε μέρα απο το απόγευμα-βραδάκι και είχαμε σταθερή επικοινωνία. Τέλος του πρώτου μήνα ανέβηκε εκείνη . Μετά εγώ και έτσι πήγε όλο το χρόνο.. Σχεδόν κάθε μήνα συναντιόμασταν και ξέραμε πότε θα είναι η επόμενη φορά που θα συναντηθούμε. Όλα ήταν ΤΕΛΕΙΑ.. ανυπομονούσαμε πότε θα βρεθούμε ο ένας με τον άλλο. και δεν μιλάω για μία μέρα... βλέπαμε ο ένας τον άλλο τουλάχιστον 10 μέρες την φορά.
Το είχαμε συζητήσει και είχαμε πει ότι θα είναι μόνο για ένα χρόνο. Μμετά δεν θα ανανεώσω το συμβόλαιο και θα γυρίσω. Γύρισα αρχές του μήνα.
Περάσαμε όλη αυτή την κατάσταση η οποία ναι μεν άντεξε αλλά είχε πολλά ... ευχάριστα και δυσάρεστα. είχε θέματα υγείας απλά μεν αλλά δεν παύει να ήταν δυσάρεστα δε, και σταθήκαμε βράχος. Πήγαμε και ταξιδάκια ... όλα καλά..
καθε φορά που συναντιόμασταν είτε ελλάδα είτε έξω ήταν τέλεια!!
Γυρίζοντας την Δευτέρα είχα εγώ μία μικρή γκρίνια λόγω ζέστης κτπ αλλά τπτ σπουδαίο.. Μετά από 3-4 μέρες άρχισε να μου λέει ότι φοβάται. Φοβάται ότι ανοιγόμαστε σε συγγενείς (θα πάμε σε ένα γάμο τέλος του μήνα από το σόι μου) και φοβάται την περίοδο της στρατιωτικής μου θητείας. Τόσο καιρό λέμε ότι έχουμε μία πολύ σοβαρή σχέση κάνουμε όνειρα για το μέλλον και είχα πει ότι το Νοέβριο θα μπω φαντάρος και μετά θα μείνουμε μαζί, θα συγκατοικήσουμε. όλα καλά, μέσα στην τρέλα και την ανυπομονησία για να είμαστε μαζί και τώρα τι ?
την ρωτάω και την ξαναρωτάω και μου διαβεβαιώνει ότι απλά αισθάνεται κάπως και φοβάται και δεν είναι κάτι άλλο.

Εγώ όταν φοβάμαι, δεν φοβάμαι για εμένα αλλά για τον αλλο... αυτή φοβάται τον εαυτό της! και δεν μιλάω ότι θα με κερατώσει και τέτοια χαζά απλά ότι δεν θα την παλέψει να περιμένει άλλο.. και συνέπεια αυτού θα είναι να έχει ένα πολύ κακό αντίκτυπο στους συγγενείς που έχει γνωρίσει μέχρι τώρα από το σόι μου και αυτους που θα γνωρίσει τέλος του μήνα.
Εντάξει το καταλαβαίνω ότι φοβάται αλλά τι να της πω? όταν αγαπας τον αλλο περιμένεις. Το ξέρω ότι περίμενε ήδη αλλά μαζί κάνουμε υπομονή όχι μόνη της . Απο τη μία θέλω να της πω όλα καλά δεν θα έχεις πρόβλημα και τέτοια και απο την άλλη ΔΕΝ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙ δεν αντέχω άλλο και τέτοια όσο θα είμαι ήδη μέσα για φαντάρος.

Τα "φώτα" σας παρακαλώ...

αναρωτιέμαι μήπως είναι η μεταβατική φάση ρε παιδιά.. εσεις τι λέτε? τοσο καιρό είχαμε συνηθίσει αλλιώς... και τώρα αλλάζουμε ξαφνικά πρόγραμμα... παιζει να είναι αυτό?

Η κοπελα σου κατα 90% δεν ειναι ετοιμη να προχωρησει σε επισημοποιηση της σχεσης , συγκατοικηση κλπ.
Μεταβατικη φαση ισως ειναι , μεταβαση απο σχεση σε χωρισμο.

μα αυτή ήταν τόσο καιρό που μου έλεγε οτι θα ήθελε να προσωρήσουμε ... μαζί το λέγαμε αλλά αυτή το έκανε να φαίνεται σαν ένα απο τουσ σημαντικότερους στόχους μας!
δεν θέλω να χωρίσω... πραγματικά... πείτε μου πως να φερθώ γιατι αρχίζω να τα παίζω και εγώ! εχω αλλάξει περιβάλλον και δεν θα την παλέψω εάν μου συμβεί κάτι τέτοιο...
τι να της πω? να μην επισημοποιήσουμε τίποτα και να το αφήσουμε για πιο μετά?

την αγαπάω ρε γαμώτο δεν θέλω να την χάσω ... δεν μπορεί να είναι απλά κάποια ανασφάλεια που μπορεί να έχει ?

Ναι σου ελεγε να προχωρησετε , αλλα ανθρωπος ειναι εξελισσεται .Οταν το ελεγε μπορει να το πιστευε ή να ηταν τρελλα ερωτευμενη , μετα απο ενα χρονο μπορει να εχει φυγει λιγο ο ερωτας και να σκεφτεται πιο πολυ με βαση την λογικη.
Ποσο χρονων ειναι η κοπελα.

26 είναι .. Είναι άνθρωπος που σκέφτεται με βάση το συναίσθημα πιο πολύ και μετά με βάση την λογική. . αλλά είναι επίσης άνθρωπος που κάθε τι το "ψιλίζει" και νιώθει τύψεις εάν δεν νιώθει όπως ακριβώς ένιωθε πριν πχ.. Δεν είναι λογικό αυτό όμως? μετά απο ένα χρόνο μπορεί αλλά μπορεί και όχι να είσαι το ίδιο ερωτευμένος.. Για να κρατήσεις μία σχέση πρέπει να είσαι 100% αέρα πατέρα ερωτευμένος ? τόσο δύσκολο είναι ρε γαμώτο να κρατηθεί μιά σχέση ? γιατί είμαστε τόσο απαιτητικοί ?
παλιά το προσπαθούσαν όλοι πολύ και κρατούσαν και σχέσεις 10 ετών πριν το γάμο. τι παλιά... πριν μερικά χρόνια δηλαδή..

Με τοση μουρμουρα φιλε μεχρι κ μενα ξενερωσες. Σα γκομενα κανεις. Τεσπα, απο ερωτικη ζωη πως πατε? Και να σε πω μετα ενα κολπο να την τρεχεις.

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Με τοση μουρμουρα φιλε μεχρι κ μενα ξενερωσες. Σα γκομενα κανεις. Τεσπα, απο ερωτικη ζωη πως πατε? Και να σε πω μετα ενα κολπο να την τρεχεις.

---

λολ...συμφωνω :ΡΡΡ
Αυτό που το πρόβλημα σου είναι ότι την έχεις γνωρίσει στο σόι, ελπίζω να μην της το έχεις πει γιατί στρατό δε βλέπω να βγάζετε παρέα :Ρ
Εγώ θα σου έλεγα να χαλαρώσεις και να μη την πιέζεις την κοπέλα. Μάλλον της ήρθαν όλα μαζί και "μυρίζεται" την απόγνωση σου για ταχεία δεσμευση. Αυτό δεν βοηθά πουθενά, ίσα-ίσα χαλάει τη σχέση.

Quote:

---

Originally Posted by surprised

26 είναι .. Είναι άνθρωπος που σκέφτεται με βάση το συναίσθημα πιο πολύ και μετά με βάση την λογική. . αλλά είναι επίσης άνθρωπος που κάθε τι το "ψιλίζει" και νιώθει τύψεις εάν δεν νιώθει όπως ακριβώς ένιωθε πριν πχ.. Δεν είναι λογικό αυτό όμως? μετά απο ένα χρόνο μπορεί αλλά μπορεί και όχι να είσαι το ίδιο ερωτευμένος.. Για να κρατήσεις μία σχέση πρέπει να είσαι 100% αέρα πατέρα ερωτευμένος ? τόσο δύσκολο είναι ρε γαμώτο να κρατηθεί μιά σχέση ? γιατί είμαστε τόσο απαιτητικοί ?
παλιά το προσπαθούσαν όλοι πολύ και κρατούσαν και σχέσεις 10 ετών πριν το γάμο. τι παλιά... πριν μερικά χρόνια δηλαδή..

---

Όχι, δεν γίνεται να είσαι πάντα τρελά ερωτευμένος, μέσα σε μια μακροχρόνια σχέση θα υπάρξουν και φάσεις πιο ήρεμες, και φάσεις αναζωπύρωσης, και φάσεις εκνευρισμού κι αρνητισμού.
Αλλά εδώ το θέμα δεν είναι ο έρωτας... είναι μάλλον η απουσία άλλων βαθύτερων συναισθημάτων, καθώς και η απουσία διάθεσης για δέσμευση, μαζί με τις λογικές δυσκολίες (θητεία).
Πιθανόν να υπάρχει βέβαια και κάτι που δεν ξέρεις.
Μην το πιέζεις και κυρίως μην προχωράς τις γνωριμίες με συγγενείς.
Πέστης 'τελικά το ξανασκέφτηκα κι έχεις δίκιο... κι εγώ φοβάμαι και καλύτερα να το κρατήσουμε πιο χαλαρά κι ό,τι γίνει'. Χωρίς να μπεις σε πολλές-πολλές συζητήσεις.
Γιατί όσο εσύ είσαι ο 'σταθερός' της ιστορίας, εκείνη και ενοχές - πίεση θα νιώθει, και της δίνεις περιθώριο να αμφιταλαντεύεται και να αμφιβάλλει.

ειναι αναγκη να πατε μαζι σε εκεινον τον γαμο ; απο οτι καταλαβαινω θα νιωθει αβολα να ερθει σε επαφη με τους συγγενεις σου.. αυτα τα πραγματα γινονται σιγα σιγα, δεν θέλει πιεση το θέμα. Και γω στη θέση της θα δυσανασχετούσα.. ηρεμησε και πηγαινε συζητησε μαζι της ειλικρινα, για να σου πει τι πραγματικα θέλει.

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Με τοση μουρμουρα φιλε μεχρι κ μενα ξενερωσες. Σα γκομενα κανεις. Τεσπα, απο ερωτικη ζωη πως πατε? Και να σε πω μετα ενα κολπο να την τρεχεις.

---

κάνω έτσι γιατί παίρνεις αποφάσεις με κάποια δεδομένα και ξαφνικά διαπιστώνεις ότι αυτά στα οποία στηρίζεσαι και αγαπάς δεν είναι σίγουρα... μέχρι πριν 4 μέρες μια χαρά..

Quote:

---

Originally Posted by Θεοφανία

λολ...συμφωνω :ΡΡΡ
Αυτό που το πρόβλημα σου είναι ότι την έχεις γνωρίσει στο σόι, ελπίζω να μην της το έχεις πει γιατί στρατό δε βλέπω να βγάζετε παρέα :Ρ
Εγώ θα σου έλεγα να χαλαρώσεις και να μη την πιέζεις την κοπέλα. Μάλλον της ήρθαν όλα μαζί και "μυρίζεται" την απόγνωση σου για ταχεία δεσμευση. Αυτό δεν βοηθά πουθενά, ίσα-ίσα χαλάει τη σχέση.

---

δεν έχω ταχεία απόγνωση για δεύσμεση αυτή ήταν που μου έλεγε για σπίτια και τέτοια ... και τώρα με το που ήρθα ξαφνικά όλα άλλαξαν...

Quote:

---

Originally Posted by marina38

Όχι, δεν γίνεται να είσαι πάντα τρελά ερωτευμένος, μέσα σε μια μακροχρόνια σχέση θα υπάρξουν και φάσεις πιο ήρεμες, και φάσεις αναζωπύρωσης, και φάσεις εκνευρισμού κι αρνητισμού.
Αλλά εδώ το θέμα δεν είναι ο έρωτας... είναι μάλλον η απουσία άλλων βαθύτερων συναισθημάτων, καθώς και η απουσία διάθεσης για δέσμευση, μαζί με τις λογικές δυσκολίες (θητεία).
Πιθανόν να υπάρχει βέβαια και κάτι που δεν ξέρεις.
Μην το πιέζεις και κυρίως μην προχωράς τις γνωριμίες με συγγενείς.
Πέστης 'τελικά το ξανασκέφτηκα κι έχεις δίκιο... κι εγώ φοβάμαι και καλύτερα να το κρατήσουμε πιο χαλαρά κι ό,τι γίνει'. Χωρίς να μπεις σε πολλές-πολλές συζητήσεις.
Γιατί όσο εσύ είσαι ο 'σταθερός' της ιστορίας, εκείνη και ενοχές - πίεση θα νιώθει, και της δίνεις περιθώριο να αμφιταλαντεύεται και να αμφιβάλλει.

---

αυτό ίσως είναι η πραγματική αιτία.. ίσως μόνο με χαλαρότητα μπορεί να γίνει κάτι

Quote:

---

Originally Posted by blackswan27

ειναι αναγκη να πατε μαζι σε εκεινον τον γαμο ; απο οτι καταλαβαινω θα νιωθει αβολα να ερθει σε επαφη με τους συγγενεις σου.. αυτα τα πραγματα γινονται σιγα σιγα, δεν θέλει πιεση το θέμα. Και γω στη θέση της θα δυσανασχετούσα.. ηρεμησε και πηγαινε συζητησε μαζι της ειλικρινα, για να σου πει τι πραγματικα θέλει.

---

μπα δεν παίζει να πάμε μαζί ... σημασία έχει να είμαστε εμείς καλά και όχι να κάνουμε φυγούρα... αν και ούτε για το πρώτο μας κόβω...


λοιπόν update:

λοιπόν μιλήσαμε και μου είπε ότι πληγώθηκε πάρα πολύ που της είπα για την θητεία το ότι "όποιος αγαπάει περιμένει" στις αρχές που ήρθα... πριν κάποιες μέρες δηλαδή ... και θεώρησε ότι την θεωρώ δεδομένη. . με την πρώτη της σχέση έτσι είχε χωρίσει .. κάποια μλκια είχε γίνει που ποτέ δεν κατάλαβα και δεν προχώρησε... anyway εγώ της ζήτησα συγνώμη για αυτό και ότι δεν ήθελα να την κάνω να αισθανθεί έτσι... είπε ότι έχει παγώσει ... της είπα να προσπαθήσουμε και πήγαμε σήμερα για μπάνιο... πήγαμε λεγραινά και ήταν σχεδόν τις 2-3 πρώτες ώρες μουτρωμένη ... ήταν πολύ ψυχοφθόρο .. μετά άρχισε να αλλάζει λίγο αλλά δεν ξέρω μέχρι που μπορεί να φτάσει ..

με ενοχλεί πάρα πολύ ολο αυτό που γίνεται ... πρώτα απ'όλα γιατί δεν κατάλαβω το πως έγινε! και δεύτερον τώρα που ζήτησα συγνώμη είναι τόσο δύσκολο να γίνουν όπως πριν ? δεν την απάτησα κιόλας ... δεν είναι τόσο μα τόσο σοβαρά τα πράγματα..
(ξέρω πολυλογάς πάλι αλλά μπείτε λίγο στην θέση μου ... έχω μείνει μλκς! δεν περίμενα ποτέ κάτι τέτοιο από μια κοπέλα σαν και αυτή .. χωρίς λόγο σοβαρό και αψυχολόγητα)

Οι γυναικες θελουν αφοσιωση. Ακομη και αυτες που το παιζουν απελευθερωμενες και χαλαρες,και αυτες προσοχη και αφοσιωση θελουν. Λογικο να εχει παγωσει, παλι φευγεις. Η ουσιαστικη επαφη δε συγκρινεται με κανενα σκαιπ. Προφανως θελει και αυτη να ζησει ουσιαστικα τη ζωη της κι εσυ λογω συγκυριων δε μπορεις να της δωσεις αυτα που θελει.

Quote:

---

Originally Posted by howtodream8

Οι γυναικες θελουν αφοσιωση. Ακομη και αυτες που το παιζουν απελευθερωμενες και χαλαρες,και αυτες προσοχη και αφοσιωση θελουν. Λογικο να εχει παγωσει, παλι φευγεις. Η ουσιαστικη επαφη δε συγκρινεται με κανενα σκαιπ. Προφανως θελει και αυτη να ζησει ουσιαστικα τη ζωη της κι εσυ λογω συγκυριων δε μπορεις να της δωσεις αυτα που θελει.

---

υπάρχει τρόπος να γίνει όπως πριν? να την ξεμπλοκάρω? θα μπορούσα να αναβάλω για ένα χρόνο τη θητεία .. δεν ξέρω τι άλλο να σκεφτώ

....αγαπητε μου.....εσυ για την ζωη σου τι θελεις? Η θητεια καποια στιγμη θα γινει, αλλα εαν εχεις φτασει στο σημειο να θες να την αναβαλλεις....αυτη ξερει αυτη την εκδοχη? Μπορει και να το εκτιμησει. Ωστοσο ποτε δεν ξερεις. Ειναι καλο να το συζητησετε. Δηλαδη εαν το προβλημα βρισκεται εκει, στο οτι θα φυγεις...