Quote:
Originally posted by olorou
Είναι μια μεγάλη θυσία που αποφασίζει κανείς να κάνει, καθώς περνάει από τη φιλία στον έρωτα με έναν άλλον άνθρωπο. Γιατί είναι ένας δρόμος χωρίς επιστροφή. Προσωπικά πιστεύω πως η φιλία είναι το ανώτερο επίτευγμα στη ζωή του ανθρώπου. Αν και δε στέκει να κάνει κανείς αξιολογήσεις τέτοιων πραγμάτων, θα έλεγα πως είναι κάτι ανώτερο κι από τον έρωτα ή άλλες σχέσεις που δημιουργούν δυνατά συναισθήματα. Μοιάζει οξύμωρο, δυο άνθρωποι που τα παν τόσο καλά, ώστε να ερωτευτούν ο ένας τον άλλο, όταν φτάνουν στο σημείο να τα χωρίσουν, να μην μπορούν να διατηρήσουν τη φιλία τους. Δεν έχω από προσωπικήν εμπειρία κάποιαν εξήγηση γιʼ αυτό. Αποτελεί όμως μιαν αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα.
Ωστόσο θα αποτολμούσα να συμπεράνω από αυτού του είδους την έκβαση της ερωτικής σχέσης δυο πρώην φίλων, πως η φιλία τους δεν ήταν τόσο στέρεη όσο θα φαινόταν. Οι άνθρωποι όμως είναι πάντα κύριοι της ζωής τους, πάντα σε θέση να καθορίσουν την πορεία της, όσες και όποιες στροφές κι αν πάρει. Ακόμη και τα συναισθήματά τους μπορούν να επηρεάσουν όπως θελήσουν, φτάνει να το θελήσουν. Άρα όντας λογικά πλάσματα, προικισμένα με το αγαθό (και την κατάρα) του λόγου, μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους και να ξεπεράσουν τα όποια εμπόδια στις σχέσεις τους. Φτάνει πάντα να το θέλουν πραγματικά, ειλικρινά και ολόψυχα. Και ίσως αυτό που φαντάζει να είναι σκόπελος, να αποδειχτεί σκαλοπάτι για μια καλύτερη μεταξύ τους σχέση.
Είναι πολύ όμορφα όλα αυτά που γράφεις και ιδεατά,αλλά δυστυχώς η πρακτική εφαρμογή τους πιστεύω ότι είναι μάλλον αδύνατη.