Παιδιά καλησπέρα και από εμένα,
σας διαβάζω τουλάχιστον 2 εβδομάδες και νομίζω ότι ήρθε η ώρα να σας πω την δική μου ιστορία.
Με έχει προβληματίσει όλο αυτο που βιώνω ξαφνικά και αναρωτιέμαι τι μου συμβαίνει..
Τον Μάιο αποφάσισα να επισκεφτώ για πρώτη φορά στη ζωή μου κάποιον ψυχολόγο γιατί παρατήρησα συμπεριφορές στον εαυτό μου που μου δημιουργούσαν προβλήματα στον τομέα της εργασίας μου.
Ποιό συγκεκριμένα άρχισε να μου φαίνεται βουνό η διαχείριση των καθημερινών αιτημάτων που έπρεπε να διεκπαιρώσω με αποτέλεσμα να κοιτάω τον υπολογιστή μου μην γνωρίζοντας από που να αρχίσω .Άρχισα να είμαι επιθετική στους λίγους φίλους μου και να κλείνομαι στο εαυτό μου.Επίσης άρχισα να μην ανέχομαι καμία κριτική και να αρνούμαι να καταπιεστώ σε πράγματα που με χαλαρώνουν(ποτό)
Να κάνω μια παρένθεση εδώ και να σας πω ότι είμαι 42 χρ ,χωρισμένη με 2 παιδιά φοιτητές που δεν ζούμε μαζί.Τα τελευταία 3 χρόνια έχουν συμβεί τρομερές ανατροπές στον τρόπο ζωής μου (έχασα δουλειά,σπίτι,σχέση)
Αισθανόμουν τόσο χάλια που μπήκα στην διαδικασία να ψάξω να βρω δωρέαν υπηρεσίες για να βοηθώ (η οικονομική μου κατάσταση είναι τραγική και δεν με παίρνει να χάσω το μοναδικό πράγμα που μου έχει μείνει την δουλειά )
Και βρήκα στον δήμο που μένω..έκλεισα ραντεβού με ψυχολόγο και όχι με ψυχίατρο γιατί πίνω καθημερινά 1-2 ποτά και δεν ήθελα να πάρω φάρμακα.
Μετά από 3 συνεδρίες η ψυχολόγος με προέτρεψε να επισκευτώ και την ψυχίατρο για να δούμε εάν έκρινε σκόπιμο να πάρω κάποια αγωγή.
Δεύτερη παρένθεση να σας πω ότι της έιχα ξεκαθαρίσει το θέμα με την καθημερινή κατανάλωση αλκοόλ δεν το διαπραγματεύομαι,μιας και είναι η μοναδική μου απόλαυση και χαλάρωση αυτήν την εποχή.
Η ψυχίατρος μετά από μια σύντομη περίληψη της κατάστασης μου είπε να πάρω ladose για 1 μήνα και να ξανά πάω μετά.
Για καλή μου τύχη δεν ταίριαξε η χημεία μου με την ψυχίατρο και αποφάσισα ότι δεν μπορώ να πάρω χάπια χωρίς να ´εχω κάποιον γιατρό να με παρακολουθεί.Είχα αποφασίσει ότι δεν θα την ξανά επισκεπτόμουν.
Έιπα την απόφαση μου στην ψυχολόγο η οποία μου είπε ότι χρείαζομαι σίγουρα ψυχοθεραπεία και τα φάρμακα θα επιτάχυναν την διαδικασία.
Την ευχαρίστησα και αυτή με την σειρά μου για τον χρόνο της (αισθανόμουν άβολα που βρέθηκα σε αυτή την κατάσταση)και προσπάθησα να συνεχίσω παλευοντας το μόνη .
Η καθημερινότητα έγινε πολύ δύσκολη γιατί ´αρχισαν και κάποιες ταχυπαλμίες και δυσφορίες στα καλά καθούμενα..
Μια καλή μου φίλη ,μου έκλεισε ραντεβού σε μια ψυχίατρο που γνωρίζει και εμπιστεύεται .
Αποφάσισα να πάω για να ακούσω και την δική της γνώμη.
Διηγήθηκα λοιπόν και σε αυτή την ιστορία της ζωής μου περιλιπτικά και επιγραμματικά ´οπως καταλαβαίνετε .
Η δική της γνώμη ήταν ότι καλά έκανα που δεν πήρα τα ladose μιας και ο συνδιασμός τους με το ποτό θα είχε καταστροφικά αποτελέσματα στην εργασία μου.
Μου είπε ότι ζω σε κατάσταση πένθους τα τελευταία 3 χρόνια ,έχω αφήσει τον εαυτό μου,παρακολουθώ την ζωή από το βάθος ενός πηγαδιού και εάν δεν κάνω κάτι θα αρωστήσει το σώμα μου.Ο άνθρωπος χωρίς όνειρα πεθαίνει..
Έπεσε σε όλα μέσα όσον αφορά το τι αισθάνομαι και την αντιμετώπιση της ζωής μου.
Μου έδωσε 4 συπληρώματα διατροφής για ενίσχυση του νευρικού συστήματος και μου είπε ότι πρέπει να κάνω οπωσδηποτε ψυχοθεραπεία.
Τελειώνοντας να σας πω ότι οι ταχυκαρδίες και η δυσφορία που αισθάνομαι έχουν γίνει καθημερινές και είναι πλέον γολγοθάς να τελειώσω το 8ωρο...
Εάν γνωρίζει κάποιος ας μου πει που μπορώ να βρω έναν ψυχίατρο η ψυχολόγο χωρίς πολλά χρήματα για να ξεκινήσω την ψυχοθεραπεία.
Η ψυχίατρος της φίλης μου είναι πολύ ακριβό σπορ για εμένα και η ψυχίατρος του δήμου μου φάνηκε άπειρη.
Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας