ενδιαφερουσες συζητισεις...

ωρες ωρες σκεφτομαι το πως μπωρει κανεις να κανει μια ενδιαφερουσα συζητιση.. αν και στη ζωη μου υπηρξα πολες φορες κολημενος με πραγματα και καταστασεις που μπωρει να μη μετανιωσα ποτε στη ζωη μου για αυτα η ακομα και αν μετανιωσα να μην αλαξα δρομο ωρες ωρες σκεφτομαι οτι ισως ειναι καλο σε μια συζητιση να ακουγονται πολες αποψεις γιατι σκεφτομαι πχ καλα ολες οι προσωπικες επιλογες του καθε ενα που τις διαλεξε ο ιδιος αλλα θα ειχε καπιο ενδιαφερον μια συζητιση αν ολοι συμφονουσαμε σε ολα? μαλον οχι... για παραδειγμα θυμαμαι συζητησεις απο το παρελθον που εμιναν στο μυαλο μου για τις φοβερες ανατροπες που ειχαν... γενικα στις συζιτησεις μου αρεσει να πειραματιζομαι και προσπαθω να βλεπω τα πραγματα με ενα τροπο που να εχει ενδιαφερον... καπιοι φιλοι μου πχ μου εμαθαν οτι η ζωη γινετε συναρπαστικη οταν ζεις τα πανω και τα κατω της βεβεα αυτο μπωρει να σε ξεβολευει λιγο αλλα ειναι και μια αληθεια....

Αποψη μου ειναι πως η συντριπτική πλειοψηφία δεν ενδιαφέρεται για καμία είδους συζήτηση αφού όλοι φαίνεται να έχουν μπλέξει την μπάλα και ο όρος "διαφωνία" σημαίνει απαραίτητα "εχω δίκιο κάνεις λάθος, βουλωσε το γιατι με εκνευρίζεις" και το αντιμετωπίζουν έτσι.
ΑΑΑΑΑΑΑπειρα τέτοια παραδείγματα ατόμων ΕΙΔΙΚΑ εδω μέσα (εφοσον η ρωτηση σου γινεται εδω μεσα).
Και εδώ όπως και έξω η συντριπτική πλειοψηφία προτιμά να συμφωνεί σε όλα, οποτε και να μην συζητήσει για τίποτα αλλά να πάει για μπάνιο και μετα για ύπνο.

ετσι και αλλιως το να συζητισεις κατι δε σημαινει ντε και καλα οτι θα αλαξεις γνωμη.. επισης αν δε συζιτισεις κατι δε μπωρεις να λυσεις κανενα προβλημα ενω ακουγοντας και κατι διαφορετικο βλεπεις τα πραγματα μεσα απο μια αλλη οπτικη γωνια που μπωρει να σου επιτρεψει να σκεφτεις κατι που πριν δε πηγενε το μυαλο σου... μου συνεβει πολες φορες αυτο σε φορουμ... επισης το οτι η συντριπτικη πλειοψηφια δεν ενδιαφερετε για καμια συζητιση ισως ειναι και αυτη η αιτια ψυχολογικων προβληματων οπως πανικος κλπ που εκφραζονται με αλλους τροπους εκτος της ομιλιας... αυτο συνεβει και στη δικη μου περιπτωση παλια οσο ειμουν αμιλητος ειχα ενα κατεβατο ψυχολογικα πηγα τοτε σε ψυχολογο συνεχισα να ειμαι αμιλιτος και με ψυχολογικα οσπου συναντησα μια κοπελα που ηταν φιλη μου και οχι σχεση και με βοηθησε να αναπτυχθω σε αυτο το επιπεδο...

Αν είναι να περιορίσουμε την ερώτηση σου στον κόσμο του φορουμ, τότε πολύ απλά θα σε προτρέψω να ρίξεις μια ματιά στις διαφωνίες που δημιουργούνται κατα καιρούς...
Όλοι πχ είναι "πρωτοι" στο να κάνουν μια παράθεση και να ειρωνευτούν παρά να μπουν στον κόπο και να γράψουν το ΓΙΑΤΙ διαφωνουν με κάτι.
Όπως επίσης ειναι πολύ πιο ευκολο να προσβάλεις τον άλλο παρά να είσαι ευγενικός και να συζητήσεις. Και το να εκφράσεις την κρίση σου πλέον δεν σε κάνει να νιώθεις υποχρεωμένος να εξηγήσεις και το ΓΙΑΤΙ.
Μου είναι πολύ πιο ευκολο και με γεμίζει περισσότερο πχ το να κάνω login να πατήσω το "απαντηση με παραθεση" να γραψω "λες βλακιες" παρά να μπω στον "κόπο" να γράψω το ΓΙΑΤΙ διαφωνω. Και αν κάνεις εκεί το λάθος να ρωτήσεις γιατί ο αλλος πιστευει οτι κανεις λαθος...τότε η απάντηση συνήθως είναι κάτι σαν "δεν ειμαι υποχρεωμενος να σου εξηγησω", "σιγα μη μπω στην διαδικασια να εξηγουμαι" κλπ. Εγωισμός γαρ.

Οσο για το αν ειναι θέμα ψυχολογικών προβλημάτων κλπ όπως ανέφερες θα σου πω πως λόγω της δουλειάς μου έρχομαι σε αντιπαράθεση καθημερινά με δεκάδες ανθρώπους. Αυτό με έχει κάνει 1)να εκνευρίζομαι όταν παραφράζονται τα λεγόμενα μου 2)να είμαι πολύ προσεκτικός στο τι λεω 3) να εχω παρατηρήσει πως ο κόσμος γενικά προτιμά να πει αυτό που γουστάρει και να μην δεχτει, οχι αλλη γνώμη, αλλά να μην δεχτει να ακουσει καν τον λογο για τον οποιο, ενδεχομένως να κανει λαθος. Αυτός ο αποκλεισμός του ενδεχόμενου, ειναι πλήρης αγένεια κατα τη γνώμη μου.
Έχω εκπαιδευτεί αρκετά σε συζητήσεις και πιο συγκεκριμένα σε διαφωνίες. Όχι με σκοπο να επικρατήσει η γνώμη μου αλλά όπως ειπα στο να ειμαι προσεκτικός στο τι λεω και στο τι λεει ο συνομιλητής μου. Και γενικά η πλειοψηφία θα πει το οτιδήποτε πανω στον εκνευρισμο της για να αποδειξει οτι απλα έχει δικιο αδιαφορώντας για την συζήτηση.
Γιαυτό όπως είπα αποψη μου ειναι πως "καλά" μπορεις να τα πας μονο με αυτους που συμφωνεις και άρα δεν κάνεις καμία ουσιαστική συζήτηση. Γιαυτό και ο κόσμος γενικά έχει τον εγωισμό του στο ταβάνι...γιατί οποτε στριμωχτεί τότε αυτόματα σηκωνει μπαιράκι θεωρεί πως ειναι "καλυτερος" και παει για "μπανιο" όπως ανέφερα πιο πάνω...

Απο το Marriage of Heaven and Hell του William Blake:
"A man carried a monkey about for a shew, and because he was a little wiser than the monkey, grew vain, and concieved himself as much wiser than seven men."


ΥΓ: πολύ πολύ πρόσφατα σε μια συζήτηση μου, (οχι διαφωνία αλλά περί ανέμων και υδάτων) το άλλο πρόσωπο είπε οτι τον κουράζω...τότε και εγώ με την σειρά μου του ευχήθηκα απλά καληνύχτα (καθως...ποιος θα ήθελε να βρίσκεται στην θεση αυτή που θα τον λενε κουραστικο?). Η απάντηση που εισέπραξα? οτι είμαι αγενής γιατί δε δέχομαι να τον ακούσω περισσότερο.
Οπότε ειχε δίκιο στα α)ειμαι κουραστικός β)ειμαι υποχρεωμενος να κατσω να ακουσω να με λενε κουραστικο γ)ειμαι αγενης αν διακοψω την επικοινωνια εκει. Άντε να βγάλεις άκρη οπότε! χαμένος απο χέρι....και όταν μάλιστα σαν άμυνα μου χρησιμοποιησα το οτι δεν απολαμβάνω το να με λένε κουραστικό οπότε δεν θελω να βαζω τον εαυτό μου σε αυτή τη θέση το άτομο πρόσθεσε και ένα τέταρτο βρίσκοντας με "αδιαλλακτικό".
Όλα αυτά κατ'εμε γιατί ο εγωισμός ορισμένων τους λέει οτι πρέπει να έχουν δίκιο και στον προορισμό αλλά ΚΑΙ στην πορεία.

Οπότε "συζήτηση επιτυχημένη" και αποδεκτή απο την πλειοψηφία θεωρείται αυτή που ο ένας θα εκφράσει μια γνώμη, ο άλλος θα πει "συμφωνω" και μετά θα πάνε για μπάλα, για ποτό, για ρακέτες, για ηλιοθεραπεία, για σεξ ή οτιδήποτε άλλο για να μην χρειάζεται να πουν κατι ουσιαστικό.

χαχαχουχα εγω μια μερα ακουσα την απιστευτη ερωτιση που μου εκανε μια αν ειμαι γυναικα λεσβια ετσι και αλλιως δε χανεις τιποτα με το να ακους εστω και αν ακους διαφορα...