Καλησπέρα σε όλους! Διαβάζω καιρό τις ιστορίες άλλων και κατανοώ απολύτως τα συναισθήματά σας και συχνά συμπάσχω. Μάλλον, λοιπόν, ήρθε η ώρα να πω και τη δική μου ιστορία...
Στα 11 μου, όταν ήμουν ακόμη στο δημοτικό και μόλις είχα γυρίσει στο σπίτι, χτύπησε κάποια στιγμή το τηλέφωνο. Φυσικά χωρίς αριθμό, απόκρυψη. Το σήκωσα. Ήταν και καλά ένας γιατρός. Είπε ότι θα μου έκανε μια εξέταση από το τηλέφωνο. Πού να πάει το μυαλό μου... Τον εμπιστεύτηκα. Με προέτρεψε να βάλω στο χέρι μου ενυδατική κρέμα και να το βάλω στον πρωκτό. Λίγο αργότερα με έστειλε στο μπάνιο για να κάνω την ανάγκη μου. Το έκλεισε και είπε ότι θα ξανάπαιρνε. Δεν ξαναπήρε.
Στο μεταξύ ο ίδιος τύπος είχε πάρει και σε άλλα άτομα της τότε παρέας μου. Ήρθαν και με προειδοποίησαν, αλλά ήταν αργά.
Ακολούθησε επίσκεψη στο τοπικό αστυνομικό τμήμα. Εκεί έπρεπε να τα πω όλα αυτά μια φορά. Από εκεί μας έστειλαν σε ένα άλλο τμήμα για καταγγελία. Έπρεπε να τα πω άλλη μία φορά. Ευτυχώς εκεί ήταν γυναίκα. Όπως ήταν αναμενόμενο, δεν βρέθηκε κανείς.
Την επομένη δεν ήθελα να πάω στο σχολείο, αλλά με πίεσε η μαμά μου και πήγα. Η "είδηση" είχε κυκλοφορήσει ήδη και η ατάκα της δασκάλας ήταν: "κάποιος θα σου έκανε πλάκα".
Χρόνια δε με ενοχλούσε η σκέψη του συμβάντος. Το είχα στο μυαλό μου, αλλά δεν το είχα συνδέσει με άλλα πράγματα. Ας πούμε, όταν κάποια στιγμή μου ζήτησε ένα αγόρι να τα φτιάξουμε αρνήθηκα γιατί φοβόμουν. Πρόσφατα, νομίζω, κατάλαβα και τον λόγο: φοβόμουν μην ήθελε κάτι παραπάνω, μη με αγγίξει. Επίσης, ενώ συμμαθήτριές μου κάθονταν με άνεση στα πόδια των αγοριών, εγώ πολύ σπάνια. Γενικότερα, εκφράζομαι πολύ δύσκολα (και συνήθως γραπτά, με τον προφορικό λόγο έχω ένα θεματάκι) και πολλές φορές όταν με αγγίζουν νιώθω αμήχανα. Μου έχουν πει ότι κρύβω τη θηλυκή πλευρά μου και ότι φοβάμαι μην προδοθώ.
Πριν ένα χρόνο περίπου η μητέρα μου έπεσε θύμα ληστείας. Της άρπαξαν τη χρυσή καδένα από τον λαιμό μπροστά στα μάτια μου. Έκτοτε έχω πολλές φορές την εντύπωση ότι με ακολουθούν και αλλάζω πεζοδρόμιο. Αυτό το τελευταίο έχει βελτιωθεί το τελευταίο διάστημα μετά την επίσκεψή μου στην ειδικό.
Με απασχολεί έντονα το θέμα. Το γεγονός θεωρείται βιασμός;Φτάνω τα 19 και δεν έχω κάνει καμία σχέση. Έχω κάνει ήδη μια επίσκεψη, όπως είπα, σε ειδικό, αλλά απ' ό, τι φαίνεται θα χρειαστώ και άλλες. Το θέμα είναι τι κάνω από εδώ και πέρα. Θέλω να το ξεπεράσω!
