κενο στο μυαλο

γεια σας, εχω ψυχωση εδω και 6 χρονια και τα τελευταια 4 εχω ενα αισθημα σα να ειναι αδειο το μυαλο μου και σα να μην εχω κατι να πω. αυτο μου δημιουργει εντονο προβλημα στην επικοινωνια με αλλους μιας και αν δεν μιλανε οι αλλοι εγω δεν εχω κατι να πω. οταν περνω καπιον τηλεφωνο ο λογος του ειναι χειμαρος, εμενα ειναι ευκολα προβλεψιμος και στηριζετε στο ναι και στο οχι .
θα ηθελα να ρωτησω αν και αλλοι εχουν αντιστοιχο προβλημα και τι κανουν .
αν μπορειτε να μου απαντησετε θα ειναι ειναι πολυ καλα για μενα . περνω ινβεγκα των 9.

http://www.e-psychology.gr/forum/arc...hp/t-1073.html


Ναι ειναι πολυ σημαντικο προβλημα , αλλα δεν ξερω τι να σου γραψω , οποτε εβαλα ενα λινκ απο ενα παλιο μου ποστ.

εχω ενα αισθημα σα να ειναι αδειο το μυαλο μου και σα να μην εχω κατι να πω.>>

ακομα κι οταν έχεις κατι να πείς ?

Ειχα βρει ενα ποιημα σχετικα με αυτο , το χα κρατησει σε μια γωνια ενος σκληρου δισκου... χαθηκε σε ενα format και ειναι αδυνατον να το ξαναβρω.... ισως λογια ενος αγνωστου. Ηταν τελειο.

Quote:

---

Originally Posted by path

εχω ενα αισθημα σα να ειναι αδειο το μυαλο μου και σα να μην εχω κατι να πω.>>

ακομα κι οταν έχεις κατι να πείς ?

---

συνηθως δεν εχω κατι να πω γιατι για να μιλησεις πρεπει να σχηματιστει μια σκεψη στο μυαλο και σε μενα
αυτο δεν γινετε

nikopoul καλημέρα, αυτό μου κάνει σαν deja vu σε παλαιότερο σου θέμα, προσπάθησε να διαβάζεις βιβλία, να διαβάζεις άρθρα στο ίντερνετ, έτσι ώστε να σου έρχονται εμπνεύσεις, δεν έχεις έμπνευση και φαντασία, σε αυτό με παραπέμπει εμένα το πρόβλημα σου, άρχισε να καταπιάνεσαι με ένα θέμα και προσπάθησε να το αναλύεις όσο δεν παίρνει, εγώ αυτό κάνω και δεν ντρέπομαι μήπως με καταλάβουν, αυτό ίσως το έχει δημιουργήσει και η ανασφάλεια σου, με όλους μας τους φίλους δεν έχουμε κοινά, εδώ ακόμα και με τον άνδρα κάποια θέματα δεν μπορώ να τα συζητήσω, π.χ εμένα μου αρέσει η παραψυχολογία σε αυτόν όχι τι να κάνουμε, νομίζει ότι θα μου το γυρίσει πάλι σε ψύχωση και ανησυχεί.
Άρα με λίγα λόγια επειδή όταν έχουμε ψύχωση περνάμε μία φάση με έντονη φαντασία και κάνουμε μετά θεραπεία μας φεύγει αυτό το έντονο πράγμα, η φαντασία, εσένα αυτό σου έχει φύγει και το αναζητάς, η φαντασία στο να ανοίγεις καινούργια θέματα η έλξη, ίσως το βαριέσαι κιόλας λίγο.

γεια σου nikopoul..όταν λες ότι έχεις 6 χρόνια ψύχωση τι εννοείς ακριβώς?δε γίνεται να έχεις τόσο πολύ καιρό ψύχωση..γιατί όταν έχεις ψύχωση δεν μπορείς να σταθείς δεν αντέχεις κι έτσι καταλήγεις να πάρεις φάρμακα και η ψύχωση περνάει με τα φάρμακα..
φάρμακα πότε άρχισες να παίρνεις?πριν 6 χρόνια ή πριν 4?γιατί αν άρχισες πριν 4 τότε θα ευθύνονται τα φάρμακα γι'αυτό το αίσθημα κενότητας στο μυαλό..

Δεν ξέρω αν σε παρηγορεί,πάντως κι εγώ έχω το ίδιο πρόβλημα..θα έλεγα ότι με τα φάρμακα έγινα καλά,ηρέμησα,έγινα φυσιολογική στις αντιδράσεις αλλά απ'την άλλη περιορίστηκε πολύ η φαντασία μου όπως και σ'εσένα ακριβώς..γιατί για να απαντήσεις σε κάτι που θα σου πει κάποιος θα πρέπει να σκεφτείς κάτι δικό σου και αυτό είναι πολύ δύσκολο για μένα..
Θα έλεγα πως η κατάστασή μου είναι σαν αυτή του ναρκωμένου..τρώω πολύ,κοιμάμαι πολύ,δεν έχω ενδιαφέροντα,βαριέμαι πάρα πολύ,αυτά..

Αυτό που έχω καταλάβει δλδ ότι κάνουν τα φάρμακα αν κρίνω από μένα είναι ότι προκειμένου να φύγουν οι σκέψεις οι πολλές που σε ταράζουν,σου ναρκώνουν τον εγκέφαλο ώστε να αδειάσει από σκέψεις και να καταφέρεις να ηρεμήσεις.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην έχεις πού να διοχετεύσεις την ενέργειά σου,μιας και δεν κάνεις πια σκέψεις γύρω από διάφορα θέματα,κι έτσι να στρέφεται η ενέργειεα προς τα σένα,να γυρνάει μπούμερανγκ αφού δεν την σπαταλάς κάπου,και να σε καταστρέφει..ας πούμε με το να τρως πάρα πολύ..
Συνήθως αυτό συμβαίνει όταν είμαστε άδειοι από σκέψεις και ενδιαφέροντα..
Έχω ζήσει και τις δύο καταστάσεις γι'αυτό σ'το λέω..

favvel καλημέρα χαίρομε που έχουμε την ίδια άποψη η φαντασία είναι καθοριστικός παράγοντας πιστεύω και εγώ.

γεια σου Marianna3!ναι τι τύχη!γράψαμε για το ίδιο πράγμα χωρίς να το ξέρουμε η μία για την άλλη!είναι σύμπτωση ή απλά μια γενική αλήθεια που την ομολογούν όλοι?χιχιχ

Εγω πιστευω οτι ειναι αρνητικο συμπτωμα της ασθενειας και οχι των φαρμακων , αν και μπορει και αυτα να παιζουν ρολο. Μπορεις εχοντας πιο "πλουσια" ζωη και πολλαπλα ενδιαφεροντα σιγουρα να βελτιωσεις τα πραγματα και αυτο πρεπει να κανεις σιγα-σιγα.

σας ευχαριστω ολους, μου δωσατε για καλη ιδεα για το τι μπορει να μου συμβαινει

συνηθως δεν εχω κατι να πω γιατι για να μιλησεις πρεπει να σχηματιστει μια σκεψη στο μυαλο και σε μενα
αυτο δεν γινετε>>>>

Αυτο που συνηθως γινεται στό μυαλό είναι το συνηρμικό παιχνίδι των σκέψεων.
Βέβαια για να παίρνεις την πάσα (τον συνηρμό δηλαδη) και να "κάνεις παιχνίδι" πρέπει να εχεις εναν νού σε εκγρήγορση !
Και αυτο είναι το σημείο που πρέπει να προσέχει ο κάθε ενας, μην αφήνεσε, μην λιμνάζεις ,,είται με τα φάρμακα που έχουν τις γνωστές παρενεργειες είτε κυρίως με την απραξία .
Η απραξία είναι που σκοτώνει .
Μήν εγγαλείπεται τίς δραστηριότητες παση θυσία , οσο και ταπεινες και είναι αυτές !
Η δραστηριότητα είναι που κραταει το νου σε εκγρήγορση !
,,αν χάσεις την δραστηριότητα που είχες ,σε απολύσανε , η κοπηκες στη σχολή η οτι άλλο ,προτεραιότητα σου είναι να βρείς μια νέα δραστηριότητα, ακομη κι αν χρειαστει να την εφεύρεις ,ακομη κιαν χρειαστει να εργαστεις εθελοντικα πχ,,γιατι αυτο θα σε κρατήσει ξύπνιο . Κι αυτο είναι το σημαντικότερο όφελος!