Διάβασμα και ψυχαναγκασμοί

Ήθελα να ρωτήσω πώς μπορεί κανείς να ξεπεράσει ή να αντιμετωπίσει ψυχαγκασμούς ή καταναγκασμούς σε μια φάση απαιτητικού διαβάσματος, με έντονο άγχος για το αποτέλεσμα...
και όταν λέω ψυχαναγκασμούς εννοώ:
- να ξεκινάω το διάβασμα πχ στις 8 κάθε πρωί, αν για κάποιο λόγο δεν τα καταφέρω στις 8 αλλά στρωθώ στις 11, τα παρατάω και πάει όλη η μέρα χαμένη.
- να πιέζω τον εαυτό μου για 8ωρο καθημερινό διάβασμα. Αν δεν τα καταφέρω, τα παρατάω και πάει όλη η μέρα πάλι χαμένη.
- να είναι το παράθυρο τόσο...ανοιχτό, η κουρτίνα έτσι..., τα βιβλία αλλιώς..., τα στυλό αλλού..., ο καφές τόσο ζεστός, ....
- να πιέζω τον εαυτό μου να θυμάμαι και να κατανοώ ό,τι διαβάζω. Αν δεν το θυμάμαι ή δεν το καταλαβαίνω, τα παρατάω.
και δεν ξέρω και εγώ τί άλλο...Νιώθω όλα αυτά τα ακραία να με βαραίνουν τόσο, που στο τέλος με καταπίνουν.
Γενικά νιώθω ότι το απαιτητικό διάβασμα για μένα σήμαινε αυτόματα πίεση, τρελό άγχος για την απόδοση μου, και αυτομαστίγωμα για να ανταποκριθώ...

Στο Λύκειο ενόψει πανελληνίων είχα κάνει πολλά χειρότερα που ευτυχώς τώρα πια νιώθω ότι τα έχω ξεπεράσει, πχ να αναγκάζω το μυαλό μου να συγκρατεί πληροφορίες τόσο αυστηρά όμως που στο τέλος ξεχνούσα ό,τι είχα διαβάσει...και το κορυφαίο? μετρούσα με τα δάκτυλα πόσες φορές έλεγα την ύλη, 10 ήταν το μινιμουμ...και φυσικά αν δεν το έλεγα τόσες φορές, δεν πήγαινα παρακάτω, με αποτέλεσμα να ξεχνάω ό,τι υποτίθεται ήξερα απέξω...

Το ερώτημα μου..... πώς βρίσκω τη μέση οδό? να κάνω τη δουλειά μου χωρίς να ψυχαναγκάζομαι και να ταλαιπωρούμαι από το τρελό άγχος? χωρίς να πέσω στη λογική των άκρων "ή σκοτώνομαι ή τα φορτώνω στον κόκορα"?

Lena δυο ερωτησεις μονο καιμετα θα σου απαντησω ως προς αυτο που ρωτας.
Εχεις διαγνωστει με ΙΨΔ ?
Eχεις ψυχαναγκασμους μονο με τον διαβασμα?

Όχι, δεν έχω διαγνωστεί.
Μόνο άγχος....
Κοίτα, από όσο μπορώ να αντιληφθώ, θεωρώ ότι μόνο με το διάβασμα έχω, σε φάσεις εξετάσεων....σε άλλους τομείς δεν έχω εντοπίσει, πχ αυτά που λένε για την καθαριότητα και το πλύσιμο δεν τα έχω.

Να συμπληρώσω ότι τώρα που το σκέφτομαι...και στη δουλειά είχα σε θέματα ελέγχου όσων έγραφα (κάθε δουλειά την τσέκαρα 5 φορές, αλλά υποτίθεται ότι ήταν έτσι δομημένο το σύστημα μου...). Το μόνο ακραίο που θυμάμαι ήταν μια φορά σε μια επιτροπή στην οποία όλες οι υποθέσεις αναφέρονταν με αριθμούς, και έπρεπε να πάρω μια αναβολή, έκανα τη δουλειά που έπρεπε να κάνω, τελείωσε το ωράριο μου και ξαναπήγα στην επιτροπή στις 5 το απόγευμα, για να επιβεβαίωσω ότι όντως ο αριθμός για τον οποίο πήρα την αναβολή αντιστοιχούσε στη δική μου υπόθεση...Αλλά το απέδωσα σε τρελό άγχος, κούραση του μυαλού και μπέρδεμα με τόσους αριθμούς πια...

Καταλαβα .
Α με την ευκαιρια να κανω μια μικρη διευκρινηση , σε γενικες γραμμες η πλειοψηφια των ανθρωπων νομιζει πως αν καποιος πασχει απο ιψδ ειναι απλα ενας υστερικος που καθαριζει συνεχεια πραγμα που δεν ισχυει , η ιψδ ειναι κατι πιο περιπλοκο. Εγω πασχω 10 χρονια και δεν εχω καμμια μανια με πλυσιμο κλπ .

Στο θεμα σου τωρα , αρχισε να κανεις καποιες μικρες παραδοχες για το προβλημα σου . Για παραδειγμα
1. Αυτη μου η συμπεριφορα με ενοχλει
2. Αυτη η συμπεριφορα με πηγαινει πισω.
3. Θελω να αλλαξω αυτο που με ενοχλει.

Μετα βαλε την λογικη σου να δουλεψει απεναντι στον ψυχαναγκασμο.
Παραδειγμα , ξερεις πως δεν χαθηκε ο κοσμος αν αρχισεις το διαβασμα στις 9 αντι για τις 8 , αλλα παρολα αυτα νιωθεις οτι εχεις αποτυχει και νομιζεις πως δεν εχει νοημα να διαβασεις.
Προσπαθησε λοιπον να σκεφτεσαι οτι με μια ωρα λιγοτερο δεν τρεχει και κατι και μπορεις την επομενη μερα να συμπληρωσεις τον χαμενο χρονο.

Επισης πηγαινε κοντρα στον ψυχαναγκασμο και μην ενδωσεις . Ξερω πως αυτο ειναι δυσκολο , αλλα προσπαθησε το μια φορα . Αφησε επιτηδες την κουρτινα οπως να ναι και τον χωρο ακαταστατο και προσπαθησε να μην ασχοληθεις καθολου με αυτο. Αν τα καταφερεις επιβραβευσε
τον εαυτο σου με κατι , πχ ενα γλυκο ή μια βολτα .

Αν καταφερεις να κρατηθεις απο αυτον τον ενα ψυχαναγκασμο προχωρα με τον ιδιο τροπο και σε αλλον , πχ στην αυστηροτητα που εχεις να συγκρατεις ολες τις πληροφοριες.


Α , και το πιο βασικο απο ολα. Αποδεξου οτι δεν εισαι τελεια.

Για μένα, όσοι με ξέρουν πιστεύουν ότι είμαι τελειομανής!

Στην παραδοχή που λες, χρόνια τώρα λέω ότι αυτό το σύστημα διαβάσματος που είχα είναι αυτομαστιγωτικό.
Αλλά το κακό είναι ότι το έχω ταυτίσει με την επιτυχία, οτιδήποτε άλλο εκτός αυτού ισοδυναμεί με αποτυχία. Και για αυτό μού είναι τρομερά δύσκολο να το αλλάξω ή έστω να το κάνω λιγότερο βαρύ για μένα...
Μέχρι και το Λύκειο, διάβαζα μεγαλόφωνα, έκλεινε η φωνή μου από το πολύ μπλα-μπλά, εκεί εγώ να επιμένω να μετράω με τα δάχτυλα...(αυτό το σύστημα μάς το είχε πει ένας δάσκαλος στο δημοτικό, αν θέλουμε να μάθουμε κάτι απέξω να το λέμε 10 φορές ).
Στη σχολή δεν γινόταν να συνεχιστεί αυτό γιατί έμενα σε εστία... έφτυσα αίμα να συνηθίσω να διαβάζω από μέσα μου... το πόσο βασανίστηκα δεν ξέρω αν μπορώ να σε κάνω να το καταλάβεις...τί να τα γράφω 10 φορές, τί παπαγαλία, τί τρελά ξενύχτια, τί στενοχώρια γιατί δεν απέδιδα...και τα μαθήματα τα περνούσα με ρυθμούς χελώνας.

Λες να πάω κόντρα στον ψυχαναγκασμό....το θέμα είναι ότι θα έχω τρελά νεύρα μετά και δεν θα μπορώ ήρεμα να διαβάσω...

Σε καταλαβαινω , και γνωριζω πολυ καλα οτι ειναι αρκετα δυσκολο το να αλλαξεις συνηθειες χρονων μεσα σε μια στιγμη , αλλα απο την στιγμη που αναγνωριζεις και εσυ η ιδια οτι αυτο δεν σου κανει καλο εχεις κανει ηδη το πρωτο βημα για να το αντιμετωπισεις.
Προσπαθησε να μην εισαι τοσο αυστηρη με τον εαυτο σου , να μην εχεις υπερανθρωπες απαιτησεις και ολα θα πανε καλα.

σε ειδικο........

Σε ειδικό να πάω...αλλά τί να του πω όμως?
Ακριβώς ποιό είναι το πρόβλημα μου?
Τόσαααααααα χρόνια δεν είχα αντιληφθεί καν ότι ο τρόπος που διαβάζω σχετίζεται με τα ψυχολογικά μου...
Μέχρι και βιβλία με στρατηγικές απομνημόνευσης είχα πάρει...

Lena εγω δεν θεωρω πως χρειαζεσαι ειδικο , απο την στιγμη που εμφανιζεις μονο λιγους ψυχαναγκασμους μονο στο διαβασμα.
Αν ειχες και αλλα συμπτωματα ιψδ τοτε θα σε βοηθουσε ο ειδικος.

Ποια είναι τα άλλα συμπτώματα?

Και αυτά που αναφέρω για το διάβασμα, επαναλαμβάνω, δεν είχα καταλάβει ότι είναι κάτι αρνητικό για μένα, νόμιζα ότι είναι το τίμημα της απόδοσης και της επιτυχίας...
Τώρα που το σκέφτομαι πχ έχω και κάποιες αρνητικές σκέψεις, που μόνιμα στροβιλίζουν στο μυαλό μου, του τύπου ότι οικονομικά δεν θα τα βγάλω πέρα, θα καταλήξω μόνη μου, απέτυχα στη ζωή μου, κλπ αλλά τα αποδίδω στην απογοήτευση μου και στην κατάσταση γενικώς...

Αρχικα δεν εχει μονο καταναγκασμους αλλα και ιδεοληψιες. Οι ιδεοληψιες ειναι σκεψεις που ειναι τελειως κοντρα στην ηθικη ή στον χαρακτηρα του ατομου και προκαλουν υπερμετρο αγχος ή και κρισεις πανικου , πχ νομιζεις οτι θα σκοτωσεις τους φιλους ή την οικογενεια σου και αυτο σου προκαλει πανικο. Οι ψυχαναγκασμοι ειναι πραξεις που κανει το ατομο αυτο για να μειωσει το αγχος που του προκαλει η ιδεοληψια , πχ εξαφανιζεις μαχαιρια ή απομακρυνεις τους αλλους απο σενα για να μην συμβει αυτο που φοβασαι.
Οι ψυχαναγκασμοι μπορει να ειναι και νοητικοι , πχ μετρημα .
Επισης το ατομο καταλαβαινει πως δεν ειναι λογικες οι σκεψεις του και οι ψυχαναγκασμοι και για αυτο κρυβει αυτες τις συμπεριφορες απο τους αλλους , και οντως σπανια το περιβαλλον του ασθενη καταλαβαινει οτι κατι τρεχει με αυτον.

Καποιοι μπορει να εχουν πιο πολλες ιδεοληψιες ενω καποιοι αλλοι πιο πολλους ψυχαναγκασμους. Εππισης υπαρχουν και πασχοντες που εχουν μονο ιδεοληψιες.

Σχετικά με τις ιδεοληψίες, εκτός από το να σκοτώσεις, που είναι λίγο βαρύ, τί άλλο μπορεί να είναι ?

Η ιδεοληψια αυτη δεν ειναι βαρια , ισα ισα ειναι απο τις πιο κοινες ιδεοληψιες :p
Επισης κοινες ειναι οι εξης : οτι θα επιτεθεις σεξουαλικα σε καποιον , θα βρισεις τον Θεο , θα πεις πραγματα που δεν πρεπει , θα βαλεις φωτια ,θα τρελαθεις κ.α

Να πω πράγματα που δεν πρέπει, ίσως... αλλά όχι σε σημείο να νιώθω τρελό άγχος.
Νομίζω ότι σκέφτομαι τόσο εκλογικευμένα που είναι δύσκολο να έχω ιδεοληψίες...

Λένα μου, δεν έχεις τίποτα. Απλά και μόνο σου ζητώ μια χάρη. Δώσε και σε εμάς λίγο από τον ψυχαναγκασμό σου για το διάβασμα, σε παρακαλώ!!!! :D
Δεν ξέρω τι να σε συμβουλέψω πάντως. :(