ΠΑΛΙΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ!!! ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΑΛΕΥΩ ΚΑΘΟΛΟΥ!!!

Αλλο ενα κωλοκαλοκαιρι. Στο κ***εξοχικο τους να προσπαθω να διαβασω για την κ***σχολη και να μη μπορω να συγκεντρωθω με τιποτα. Να θελω να ξεσπασω και να μη μπορω. Να θελω να μιλησω σε καποιον και να μην εχω κανεναν μονο τη μανα μου που με βγαζει μιζερο, προβληματικο και μου δινει τις πιο κοινοτυπες συμβουλες. Τι να καταλαβει τωρα και αυτη; Μιλα με τους γειτονες μου λεει. Τι να τους κανω; Φιλοι μου ειναι; Μπορω να πω σε αυτους οσα με απασχολουν;

Τους λεω να παω στην πολη και το κανουν θεμα ολοκληρο. Τους ζηταω λεφτα για ρουχα και παππουτσια και με το ζορι να μου δωσουν 50 ευρω. Με αναγκαζουν να τρεχω απο δω κι απο κει μαζι τους γιατι δεν ειναι σωστο να καθομαι μονος μου σπιτι, ειδικα τον δεκαπενταυγουστο...και να θελω να δραπατευσω ρε π**** μου και να μη μπορω γ*** το κ***εξοχικο τους και την Κρητη. Θελω να φυγω απο εδω και να μην ξαναρθω ποτε. Μου φερονται σαν 12χρονο...Αυτη τη στιγμη καθομαι σε αναμμενα καρβουνα. Ειμαι σε ενα σιχαμενο ερημικο μερος και δεν εχω ουτε βολτα να παω να ξεσκασω.

Ειμαι φυλακισμενος εδω και 1 μηνα και δεν την παλευω. Δεν εχω ουτε αμαξι να παω να φυγω. Δεν εχω δικα μου λεφτα να παω να παρω το πλοιο και να φυγω χωρις να τους το πω καν. Εχω αρρωστησει στο κ***μερος αυτο. Το σιχαινομαι με ολη μου την ψυχη. Σιχαινομαι οπως εχει γινει η ζωη μου. Και πραγματικα πολλες φορες μου φαινεται οτι οι γονεις μου φταινε για ολα αυτα, κι ας ξερω οτι δεν θελανε το κακο μου.

Τι να το κανω που μενουμε σε μια σπιταρονα; Που εχουμε ενα τεραστιο κηπο; Που εχουμε μια τεραστια τηλεοραση, τεραστιο ηχοσυστημα; Τι να το κανω που με πηγανε σε ενα 5στερο ξενοδοχειο που η βραδια ειχε 3.000 ευρω; Δε με ενδιαφερουν ΚΑΘΟΛΟΥ ολα αυτα. Ειμαι δυστυχισμενος και τιποτα απο αυτα δε μου λεει κατι. Κανενα σπιτι, κανενα εστιατοριο, καμια πισινα, κανενας κηπος. Τιποτα απολυτως. Αφου δεν τα εχω καλα με τον εαυτο μου, αφου δεν εχω την παρεα που ΕΓΩ επελεξα, αφου δεν κανω τη ζωη που ονειρευτηκα, ολα αυτα δε με ενδιαφερουν ΚΑΘΟΛΟΥ. Μου ειναι αφορητα αδιαφορα. Ουτε με νοιαζει που στο κ****νησι εχει τις πιο ωραιες παραλιες, ουτε με νοιαζει ποσο ωραια μερη εχει. Ουτε με νοιαζει που εδω περα μου εχουν δηθεν στρωμενη δουλεια. Με ρωτησαν αν εγω θελω να μεινω στο κ****νησι; Σκεφτηκαν ποσες ασχημες αναμνησεις εχω εγω εδω περα; Μ****** ειμαι να μεινω;

Γιατι; Για να μενω στο σπιτι τους και να μην πληρωνουν εξτρα νοικι; Γιατι; Μονος μου δε μπορω να βρω δουλεια; Μεχρι ποτε θα γινεται αυτο; Εχουν καταφερει να με κανουν να νιωθω ενας αχρηστος, ανικανος να βρω δουλεια και να τα βγαλω περα μονος. Που θα βρεις δουλεια με τοση ανεργια; μου λενε. Βεβαια, τωρα βρηκανε την ανεργια...Επειδη δηλαδη η χωρα εχει ανεργια, θα ζω εγω μιζερα και θα συνεχισω να ειμαι ενα ανωριμο μαμοθρεφτο ανικανο να καταφερει πραγματα μονος του. Βρε δεν πανε να γ******* ολοι αυτοι απο τις τηλεορασεις που κανουν πλυση εγκεφαλου. Αν θες δουλεια βρισκεις και αν πατησεις και ποδι παιρνεις και λεφτα. Τα αλλα ειναι για να τρομοκρατουν τον κοσμακη και να κανουν τηλεθεαση. Γελοιοι ολοι τους.

Ξερω οτι οταν εισαι εν θερμω, δε γραφεις καλα. Αλλα τι με νοιαζει; Δε θελω να γραψω ποιημα ή διηγημα. Θελω να εκφρασω το θυμο και την οργη μου. Αφου δε μπορω να ξεσπασω αλλιως, να ξεσπασω τουλαχιστον γραπτως. Τι αλλο να κανω εδω που ειμαι; Δεν την παλευω καθολου. Οι αντοχες μου εχουν αρχισει να εξαντλουνται επικινδυνα...

Στεφανε δν θα σου πω να ηρεμησεις γιατι φανταζομαι ολοι το ιδιο θα σου λενε!!! βαλε κατω τους γονεις σου κ εξηγησε τους πως ακριβως νιωθεις! ακριβως ομως! με καθε λεπτομερεια.... η αληθεια ειναι πως οποιον κ να ρωτησεις, 1-2 θα σου πουν οτι εχουν τη ζωη που ειχαν ονειρευτει κ θα θελανε! οι περισσοτεροι ουτε καν που τη πλησιαζουμε... με τν ελπιδα ζουμε! πεισε τους με τν τροπο σου να σε ακουσουν κ να σε νιωσουν! να νιωσουν αυτο που σε θλιβει κ σου προκαλει οργη.....
Η συζητηση θα βοηθησει κ αυτους κ εσενα! ζητα τους να μη σε κρινουν αλλα να σε καταλαβουν! ευχομαι οτι ποθεις.... μεσα απ τη καρδια μου!

Στέφανε, κατηγορείς τους γονείς σου επειδή σου προσφέρουν απλόχερα και γενναιόδωρα όχι τη ζωή που ονειρεύτηκες, αλλά τη ζωή που ονειρεύτηκαν εκείνοι για σένα. Σκέψου όμως κάτι: Εφ' όσον εκείνοι πληρώνουν, σου παραγγέλνουν τη ζωή που εκείνοι θέλουν....

Μπράβο σου που δε γουστάρες. Μπράβο σου που αρνείσαι τη χλιδή, που δεν υποκύπτεις στις σειρήνες των άλλων (ακόμα και αν είναι γονείς σου). Μπράβο σου που θέλεις να ακολουθήσεις τα όνειρά σου. Γιατί λοιπόν δεν το κάνεις?

Quote:

---

Originally Posted by stefanos14587

Γιατι; Για να μενω στο σπιτι τους και να μην πληρωνουν εξτρα νοικι;

---

Μήπως γιατί περιμένεις από τους γονείς σου να χρηματοδοτήσουν τα όνειρά σου? Σου το χρωστάνε? Γιατί, επειδή είναι γονείς σου?

Στέφανε, χρησιμοποίησε τη δύναμη που σου δίνει η οργή σου και κάνε το βήμα. Αλλά κάντο στηριγμένος στις δικές σου δυνάμεις. Αλλιώς δε θα είναι το δικό σου βήμα, η δική σου ζωή. Κανείς δε σου χρωστάει τίποτα. Πρέπει να το κατακτήσεις μόνος σου. Οσο στηρίζεσαι σε πλάτες άλλων, θα ζεις τη ζωή άλλων...

Θα συμφωνήσω απόλυτα και με τα δύο παιδιά... Στέφανε, εγώ όταν έφυγα να μείνω μόνη μου (που δεν είχα ούτε τα μισα απ'ότι αναφέρεις, σε υλικά εννοώ), πέσανε όλοι πάνω μου να με φάνε, που θα πας? δε θα τα καταφέρεις... και τι θες τώρα να πληρώνεις... και θα δεις θα γυρίσεις.... κ άλλα τέτοια. Πέρασαν τρία χρόνια από τότε σχεδόν, δε λέω ότι ήταν όλα εύκολα, έκανα δύο δουλειές και πάλι χρωστάω. Πέρασα αρκετά δύσκολα και περνάω αλλά ξέρεις κάτι... η ψυχική μου υγεία προέχει! Θα ζοριστώ κ άλλο, οσο πάει αν κ πίστεψέ με, είχα φτάσει κάποια στιγμή σε καταστάσεις που δεν είχα φανταστεί και αυτό επειδή δε με πληρώνανε από τη δουλειά... Δυστυχώς στο σπίτι μου δεν ήταν ήρεμα τα πράγματα κ για να μη τρελαθώ τελείως, την έκανα!!! Δε ξέρω τι θα κάνεις εσύ και δε σου λέω κάν'το, αλλά να κοιτάξεις να μιλήσεις στους δικούς σου, αν δε καταλάβουν πρέπει να πάρεις τη ζωή στα χέρια σου!!! Δύσκολο αλλά θα νιώσεις πολύ δυνατός!

Στέφανε μίλησε στους δικούς σου για το πως αισθάνεσαι στο εδώ και τώρα, και πως όλη αυτή η αγάπη που σου δείχνουν με τρόπο αυτό, δε σου ταιριάζει στην παρούσα φάση...Μην στρέφεις την επιθετικότητα του σου στον εαυτό σου, δώστης χώρο και δύναμη και δε θα πιστεύεις στην αλλαγή.
Φιλικά