πως ξεπερασα τις κρισεις πανικου.

τελευταια βλεπω πολα καινουρια μελη να μιλουν για αυτο το θεμα.. εξηγισα σε αρκετους οτι αυτο το προβλημα το βιωσα γυρω στα 17 μου και με ταλαιπορησε αρκετα για κανενα δυο χρονια (εχουν περασει και τα χρονια και δε θυμαμαι ακριβως..) λοιπον... πηγαν μεν σε ψυχολογο αλλα μπωρω να πω οτι δε μου αρεσε καθολου η ιδεα να τραβιεμαι μια ζωη ετσι ετσι αποφασισα να παρω τη κατασταση στα χερια μου διαβασα πολα βιβλια γιατι ηθελα να μαθω τι ακριβως προβλημα ειχα τελικα κατελιξα στο συμπερασμα οτι ειμουν γενικα αμηλιτος με πειραζαν παρα πολα πραγματα απο τη ζωη μου με ενοχλουσαν σχεδον τα παντα ο εαυτος μου οι γυρω μου οι γωνεις μου ολα!! και ετσι μαζευτικαν πολα μεσα μου που εψαχναν διεξοδο με καπιο τροπο να βγουν στην επιφανεια και ετσι αφου δε μιλαγα καθολου εκδηλωθηκαν ως σωματικα προβληματα... τελικα αφου εκοψα τους ψυχολογους δοκιμασα μια τεχνικη που με βοηθησε αρκετα να γινω διαφορετικος.. πηρα ενα τετραδιο και αρχισα να γραφω ενα ενα ολα οσα με ενεχλουσαν αφου γεμισα πολες σελιδες μπωρω να πω οτι ενιωσα τοσο καλυτερα που ειμουν σα να ειμουν αλλος ανθρωπος.... αφου εβλεπα τον εαυτο μου εντελως αλαγμενο.. παραληλα για καλη μου τυχη εκανα φιλους ιδικοτερα εκανα φιλο ενας που ηταν πολυ κοινονικος και περασα πολυ καλα μαζι του γιατι ειχε χιλιαδες φιλους και ετσι καθε μερα εβλεπα και κατι διαφωρετικο... επισης γνωριστικα με μια κοπελα που ηταν φοβερη διπλοματισσα και με βοηθησε πολυ στο να μαθω να μιλαω να μη κραταω τιποτα μεσα μου αλλα και να ελισσομαι σε ωμια συζητιση... στη συνεχεια μου αρεσε τοσο πολυ αυτο που τελικα το κρατησα... στη συνεχεια εκανα σχεση μια σχεση που κρατησε μεχρι σημερα... (και αν υπαρξει καπιος που ετοιμαζεται να μου πει κατι αρνιτικο για αυτο τον εχω γραμενο κανονικα...) και τελικα μπηκα σε ενα ισιο δρομο αφηνοντας για παντα το παρελθον πισω μου.... αυτη ειναι η αυτοβιογραφια μου alexandros story... :cool:

ΣΟΥ ΑΞΙΖΟΥΝ ΑΠΕΙΡΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!! ΜΝ ΣΤΑΜΑΤΑΣ............

Μπράβο αγόρι μου.
Πετα λίγο φως εδώ μέσα,όλο μαυρίλα,να δούμε και τίποτα θετικό.
Καλή συνεχεια.

Μπράβο Αλεξ/νδρε! Μας δίνεις δύναμη..

ωραια.....

θα θελα να σου ομολογήσω ότι με ανατρίχιασε αυτό που διάβασα...μου θύμησες εμένα κατα ένα παράξενο τρόπο!
Δεν κάνω εύκολα παράπονα,δεν γκρινιάζω για να είμαι ειλικρινής αισθάνομαι απλά ότι δεν με ενοχλεί τίποτα!δεν ξέρω αν γίνομαι κατανοητή..τελοσπάντων αυτά που έγραψες ήταν απλά και πολύ οφέλημα;)

για να βοηθησω ακομα περισσοτερο οσους τους αγγιζει αυτο το θρεντ θα πω ακομα οτι μετα απο αρκετο διαλογο με τον εαυτο μου ειχα καταληξει στο συμπερασμα οτι μου εφταιγαν κ πολα αποθημενα συναισθηματα 7που δεν ειχα μηλισει σε κανεναν για αυτα για να γινω πιο κατανοητος -> https://www.youtube.com/watch?v=jpjlcQI4Qc4 αν καπιον τον αγγιζουν οσα λεω μπορω να του μιλησω αν θελει...

Μπράβο Αλέξανδρε, βλέπω σε πολλά τον εαυτό μου μπορώ να πώ, ίσως πρέπει να το πάρω αλλιώς που λένε!! Το μόνο που με απασχολεί τώρα, είναι τα έντονα αντανακλαστικά.. :) ,

:):):):)...

:):) Μου δίνεις δύναμη ''φίλε'' !

για αυτο το ανεβασα...

:) Τελικά οι καλοί την πατάμ(ν)ε

κανεις δε μπορει να μινει καλος για παντα χωρις να γινει κακος ειναι σα τη ζυγαρια που ενα ακρο ισορροπει στο αλλο

το είπε και ο Πιττακός ο Μυτιληναίος Χαλεπόν εσθλόν έμμεναι (Είναι δύσκολο να κατορθώσει κάποιος να παραμένει συνεχώς καλός)

πως μπορω να σου στειλω πμ Αλέξανδρε?

αν γραψεις 40 μυν περιπου στο φορουμ ακομα εκτος αν μου δωσεις e-mel