σκέψεις θανάτου.

Καλησπέρα σας. Θα ήθελα την αποψη σας πάνω σε ενα θέμα. Κάθε φορά που μου συμβαίνει κατι πολύ σοβαρό σκέφτομαι οτι θέλω να πεθάνω. μετα απο λιγο καιρό βέβαια που όλα στρώνουν αυτη η σκέψη δεν υπάρχει.Επίσης γενικά οι γύρω μου με χαρακτηρίζουν ως ένα χαμογελαστό,αισιόδοξο ατομο και ή αλήθεια είναι οτι ειμαι. Καθε φορά όμως που μου συμβαίνει κάτι πού άσχημο αυτη την σκέψη έχω. Πιστεύετε οτι πρέπει να απευθυνθώ σε κάποιον ειδικό? Θα ηθελα την αποψη σας γιατι καποια μελη ισως να εχουν ιδιες σκέψεις με εμένα.

μου εχει τυχει και εμενα αυτο απλα δεν ετυχε να το εχω πει... υπαρχουν φορες που ειμαι μονος και αυτο δε το μπωρω και τρελαινομαι οταν μου συμβαινει αυτο

Μηπως μπορεις να εξηγήσεις τον λογο που σου ερχεται η συγκεκριμένη σκεψη ως λυση του προβληματος. Το εφαρμοσες σε αλλες περιπτωσεις και ειχε αποτέλεσμα? Μπορει να φαινεται χαζη η ερωτηση αλλα θα σε παρακαλουσα να την εκανες στον εαυτο σου για να σου δωσει απαντηση....Ή μήπως πιστεύεις ότι με αυτο τον τροπο θα λυθει και αν ναι, πως εισαι σίγουρος/η? Γιατι ας πούμε δεν σου ερχεται η επιθυμία να κανεις μια βολτα για να ξεχαστείς, ή να πας για καφε με φιλους..... ισως ετσι να ξεχνιεται για αρχη το προβλημα. Μετα που θα ξεθολωσεις προσπαθεις να το λυσεις με τρόπους που θα εχουν αποτελεσμα, οχι με το να κανεις κακο στον εαυτο σου γιατι τοτε ειναι σαν να παραιτεισαι..

Rabos εχεις απόλυτα δικιο σε αυτα που γράφεις αλλα...εκεινη την ώρα σκέφτομαι οτι η μονη λυση ειναι να πεθανω γιατι δεν μπορω )και κυριως δεν θελω)να αντιμετωπισω και αυτο το προβλημα .Εκεινη την ωρα ο πονος φανταζει αβασταχτος οποτε το να κανω κατι να ξεχαστω μου μοιαζει ανουσιο. Και οκ,μετα απο λιγες μερες ειμαι μια χαρα. Το θεμα ειναι οτι φοβάμαι μηπως ποτε κανω κακο στον εαυτο μου.

λες οτι σε αρακτηριζουν ως ενα χαμογελαστο αισιοδοξο ατομο μηπως αυτο που σου φταιει ειναι οτι δεν εισαι ετσι πραγαματικα αλλα υποκρινεσε λογο συνηθειας κ αυτο σε πειραζει ζχωρις να το πολυκαταλαβενεις?

Μου συμβαινει και μενα το ιδιο πραγμα. Ειμαι και εγω ενα χαμογελαστο ατομο που του αρεσει να κανει πλακες ολη την ωρα και αμα ελεγα σε καποιον τι περναω, απλα θα γελουσε μαζι μου. Δυστυχως η καταθλιψη λογω μοναξιας, παει και ερχεται ολη την ωρα, και πολλες φορες σκεφτομαι ποσο ωραια θα ητανε να με επιανε ενας καρκινος ή να με χτυπουσε ενα αυτοκινητο να τελειωνα να ησυχασω.

Τι παπαριές λέτε βραδιάτικα.....

Quote:

---

Originally Posted by stefamw

Μου συμβαινει και μενα το ιδιο πραγμα. Ειμαι και εγω ενα χαμογελαστο ατομο που του αρεσει να κανει πλακες ολη την ωρα και αμα ελεγα σε καποιον τι περναω, απλα θα γελουσε μαζι μου. Δυστυχως η καταθλιψη λογω μοναξιας, παει και ερχεται ολη την ωρα, και πολλες φορες σκεφτομαι ποσο ωραια θα ητανε να με επιανε ενας καρκινος ή να με χτυπουσε ενα αυτοκινητο να τελειωνα να ησυχασω.

---

περιμενε... εχεις μπερδεψει λιγο τα πραγματα.. η λυση αυτου του προβληματος ειναι αυτη για παραδειγμα.. υπαρχουν ανθρωποι που ειναι για να τους παρεις στη πλακα look this :) http://4.bp.blogspot.com/-BPyxJCb5IY...12_n_thumb.jpg κ αλλους για να τους μηλισεις σοβαρα τι να κατανοησεις τη διαφορα στο πιους θα μιλας σοβαρα κ σε ποιος θα σπας πλακα οταν σου μιλανε ειναι η επιλυση του προβληματος σου.

Quote:

---

Originally Posted by Diana1982

Τι παπαριές λέτε βραδιάτικα.....

---

http://pasatempo.files.wordpress.com...eb11.jpg?w=275