φοβαμαι οτι θα μεινω για παντα μονη μου?
καλησπερα, ειμαι 22 ετων και δυστυχως τον τελευταιο καιρο εχει αρχισει να μου δημιουργειται η υποψια οτι θα καταληξω μονη μου, χωρις συντροφο. δεν εχω κανει ποτε κατι σε επιπεδο σχεσης ουτε σεξ. γενικα δεν ειχα και ποτε κατακτησεις. οσο δυσκολο και αν ειναι να το παραδεχτω, ειμαι ασχημη. ειμαι αρκετα ασχημη θα ελεγα. ΔΕΝ εχω καποιο 'χτυπητο' ελαττωμα πχ μεγαλη μυτη, δοντια ή σπυρια,το σωμα μου ειναι αρκετα καλοσχηματισμενο και υπαρχουν σαφως πιο ασχημες απο μενα αλλα κ γω δεν παω πισω.αυτο αρχισα να το καταλαβαινω ηδη στο λυκειο ( πριν ειχα σιδερακια, γυαλια οποτε την ασχημια την θεωρουσα νορμαλ και ηταν κ πολλοι ετσι) οταν με αποκαλεσε ενας συμμαθητης μου 'μπαζολα' και ενας αλλος με κοροιδευε πισω απο την πλατη μου οταν ειπα σε μια φιλη μου οτι μου αρεσει ενας απο το διπλανο τμημα. επισης ο φιλος μιας φιλης μου με ειχε αποκαλεσει την τελευταια που θα πηγαινε ποτε. με ειχαν πειραξει τα συγκεκριμενα σχολια αλλα αφου περασε λιγος καιρος τα ξεχασα πια. μπηκα ατη σχολη, εκανα πολλες παρεες-μονο κοριτσια ας το σημειωσω αυτο γτ τα αγορια τα ντρεπομουν- και γενικα ημουν και ειμαι πολυ κοινωνικη κ προς τα εξω παρουσιαζομαι πολυ προσχαρη. πριν λιγο καιρο μου αρεσε καποιος πολυ.ετσι με πιεσανε οι φιλες μου να παω να του μιλησω κ γενικα να τον προσεγγισω στη σχολη. γενικα ειχα εξοπλιστει με αυτοπεποιθηση και νομιζω οτι πραγματικα την ειχα καθως εκεινη η περιοδος τυχαινε να ειναι απο τις πιο ωραιες της ζωης μου απο αποψη διαθεσης εννοω. τελικα μετα απο μεγαλη πιεση πηρα το θαρρος να τον προσεγγισω.στην αρχη μιλαγαμε φιλικα και ενω εβλεπα οτι αυτος ηταν πολυ απομακρος και δε γουσταρε την παρεα μου (φανταζομαι δεν του κανα καθολου κουκου, για να το πω ετσι ωμα) εγω θεωρησα οτι ισως αν επιμεινω λιγο παραπανω να με δει με αλλο ματι. δεν επεμενα πολυ μη φανταστειτε.απλως του επιανα πρωτη την κουβεντα οποτε βρισκομασταν και γενικα προωθουσα τη συζητηση ας το πουμε ετσι. τελος παντων καποια στιγμη βαρεθηκα ολο αυτο το τυπικο και ειπα να βρεθουμε για να του πω στα ισα οτι μου αρεσει. ημουν σιγουρη οτι το ειχε καταλαβει απλως ηθελα να μαι κ τυπικα σιγουρη οτι το πηρε το μηνυμα. βρεθηκαμε σε μια καφετερια και του αποκαλυψα με εντελως ουδετερο τροπο για να μη φανω και λυσσαρα τα αισθηματα μου. αυτος στην αρχη ξαφνιαστηκε μαλλον γιατι δεν ηξερε πώς να μου πει οτι δεν θελει να κανει κατι μαζι μου. ετσι μου ειπε με βρισκεις σε δυσκολη φαση, νομιζα οτι ημασταν φιλοι κ κατι τετοια. εγω του ειπα οκ δεν υπαρχει θεμα και γενικα το παιξα ανετη.μετα εμαθα απο κολλητη μου φιλεναδα πως με ελεγε μπαζο παντου και πως ειχα το θρασος να του την πεσω ( μη φανταστειτε πως ειναι κανενας κουκλος.απλος εμφανισιμος) και οτι ποτε δε θα γουσταρε καποια τοσο ασχημη σαν εμενα. με πληγωσε πολυ αυτο αλλα συνεχισα τη ζωη μου τι αλλο να εκανα? κ ηρθε κ το επομενο κρουσμα. το καλοκαιρι πηγαμε σε ενα νησι ως ειθισται.εκει εγινε χαμος απο φλερτ.οχι σε μενα βεβαια. στις φιλες μου που ειναι εμφανισιμες μεν, οχι κουκλαρες δε ( το λεω για να μη μου πει κανεις οτι αν κυκλοφορεις με μοντελα, τι περιμενες). σε μενα δεν την επσε απολυτως κανεις κ μαλιστα ενας ενοχληθηκε που πηγα να του μιλησω ( ημουν ευγενικη φυσικα). καθε βραδυ απελπιζομουν γιατι ελεγα κ χθες παλι στις αλλες την πεσανε, εμενα με γραψανε ολοι δε θελω να βγω κ να βλεπω το ιδιο σκηνικο αλλα αναγκαζομουν να παω κ γω...κ το τελευταιο κρουσμα ηταν καπως αστειο αν το καλοσκεφτει κανεις αλλα...συζητησουμε με τις φιλες μου για το ποσο ωραια περασαμε στο νησι και ειπανε ειχαμε κ πολλες κατακτησεις. και αυτη που το ειπε μολις καταλαβε οτι ημουν κ γω μπροστα ειπε ( ενταξει απο νευρικοτητα κ αμηχανια οχι απο κακια) κ συ θα βρεις βρε σονια καποια στιγμη σε ολες συμβαινει!' εγω γελασα βεβαια αλλα το ελαβα το μηνυμα. εχω καταλαβει οτι με ψιλολυπουνται κ με σχολιαζουν πισω απο την πλατη μου ( οχι με κακη προαιρεση απλως με λυπουνται) γιατι πλεον οταν λεω μου αρεσει καποιος κ μου λενε ελα πηγαινε να του μιλησεις! τους λεω 'και να παω δε θα με γουσταρουν' κ το λεω με χαμογελο για να μη δειχνω κ απελπισμενη κ αυτες με κοιτανε με το κλασικο βλεμμα της λυπησης και της αμηχανιας μαζι γιατι αν βλεπουν κ μια τετοια εμφανιση δεν ξερουν κ τι να πουν.οτι θα με γουσταρουν ενω ξερουν το ιστορικο μου? τελος παντων, καταλαβαινω οτι το ποστ ειναι εντελως καμμενο και σιγουρα η ασχημια δεν ειναι το χειροτερο προβλημα της ζωης, η υγεια ειναι μεγαλυτερο ας πουμε, το λεω για να μην πουν καποιοι οτι εχω προβληματα πολυτελειας...απλως εγω ξερω οτι οσες φορες εχω κανει καποια κινηση ( κ σε ατομα που μου φαινονται σοβαρα και με επιπεδο κ ενδιαφεροντα, δεν μου αρεσουν ουτε οι καφροι ουτε οι αγενεις ουτε τα μοντελα) αυτη καταληγει στο οτι εγω ειμαι ασχημη και δε θα μπορουσαν να με δουν ποτε ερωτικα. γτ μου εχει τυχει κ αυτο να μου πουν σε βλεπω μονο ως φιλη κ αλλα τετοια ωραια...γενικα δεν ειμαι το κοριτσακι που θα κατσει σε μια καρεκλα και θα περιμενει να το φλερταρουν το λεω γιατι μπορει να πει καποιος να αρχισω να προσεγγιζω κ αλλα τετοια. κ ειμαι κ πολυ διακριτικη στο φλερτ γενικα δεν μιλαω ποτε χυδαια κ τετοια.αλλα κ οποτε δεν κανω κινηση αλλα φαινομαι ανοιχτη σε κατι τετοιο καταληγουν να προσεγγιζουν παντα τις φιλες μου κ μενα ποτε. μερικες φορες νομιζω βλεπω και οικτο στα ματια καποιων! εχω αρχισει να γελαω με την κατασταση γιατι δεν πιστευω οτι υπαρχει πιο ατυχη ασχημη απο μενα κ πλεον εχω καταληξει στο οτι οι φιλες μου θα βρουν οποιον θελουν ή τελος παντων καποιον γ σχεση κ γω θα μεινω να τις κοιταω κ να με λυπουνται. κ ειλικρινα αυτος ο οικτος ειναι που με πειραζει περισσοτερο απο ολα...δεν υπαρχει χειροτερο! ο,τι κ να εχω προσπαθησει να κανω βαψιμο κουρεμα βαφη μαλλιων τπτ παντα το ιδιο η ασχημια μενει.τελος παντων, δεν ξερω τι ζηταω απο αυτο το ποστ, μαλλον τιποτα, ηθελα απλως να τα γραψω για να ανακουφιστω! θα πρεπει να το παρω αποφαση μαλλον! το μονο που με πειραζει ειλικρινα σ αυτη τη φαση της ζωης μου ειναι περα απο τον οικτο που εχω αρχισει να νιωθω( και δνε ειναι ιδεα μου καθως εχω πολλα δειγματα), ειναι μηπως μεινω παρθενα γιατι φαινεται οτι σε κανεναν δεν αρεσω ουτε γ αυτο. κ αυτο μου φαινεται εφιαλτης ειλικρινα! ενταξει να μην κανω σχεση γιατι ο αλλος δε θελει να δεσμευτει με μενα την ασχημη και να με κυκλοφορει εξω-το δεχομαι, αλλα κ να μην κανω κατι σ αυτο το επιπεδο με τρελαινει ειναι η απολυτη ξεφτιλα νομιζω μετα απο καποια ηλικια ιδιως, συν οτι γενικα εχω ακρετες ορμες απο μονη μου ηδη! τελος παντων, ευχαριστω σε οποιον εκατσε κ διαβασε το παραπανω...την υγεια μας να χουμε πανω απο ολα...κ οσοι ειστε εμφανισιμοι ή γοητευτικοι ασχημοι ή απλως τυχεροι, ζηστε τη ζωη σας...αυτα!
