Quote:
Originally posted by Koukou
ΕΠΙΣΗΣ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΩ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΕΝΑ ΑΤΟΜΟ ΜΕ ΠΟΛΥ ΘΕΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΘΕΣΗ ΠΟΥ ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΕΓΩ Η ΙΔΙΑ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΜΕ ΠΙΑΝΟΥΝ ΤΑ ΑΡΡΩΣΤΟΦΟΒΙΚΑ ΜΟΥ ΚΟΡΟΙΔΕΥΩ ΚΑΙ ΓΕΛΑΩ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ, ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΗ ΠΟΣΟ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ ΗΜΟΥΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΑΝΗΣΥΧΟΥΣΑ ΓΙΑ ΜΙΚΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ. ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ ΑΓΧΩΝΟΜΑΙ ΕΙΜΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΛΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΜΕ ΤΑΣΕΙΣ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΩΘΗΣΗΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΜΕ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΥΝ (ΓΙΑΤΙ ΒΕΒΑΙΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ). ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΗΞΩ ΣΤΟ ΟΤΙ ΕΝΑΣ ΕΙΔΙΚΟΣ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΘΑ ΜΕ ΒΟΗΘΟΥΣΕ ΜΟΝΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ \"ΚΡΙΣΗΣ\" Η ΟΠΟΙΑ ΒΕΒΑΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΗ ΚΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ.
Δεν ξέρω αν θα σε βοηθούσε μόνον στην στιγμή της κρίσης. Πριν την κρίση προηγούνται κάποιοι συνειρμοί πιθανόν αυθαίρετοι. Κάποιες παρερμηνείες στα σωματικά συμπτώματα και το αποτέλεσμα είναι η κρίση. Ο ειδικός θα δει τον τρόπο σκέψης σου, θα εντοπίσει τα πιθανά λάθη που κάνεις στις εκτιμήσεις σου, θα σου εξηγήσει πολλά πράγματα και θα σε βοηθήσει να αλλάξεις τον τρόπο κρίσης σου. Δεν είμαι ειδικός. Μια σκέψη διατυπώνω απλώς.