Εχει γεννηθεί με παντιέρα και δάγκωσε τον πισινό του παπά που τον βάφτισε παρά τη θέλησή του. Εκανε το γύρο του θριάμβου πάνω στη μηχανή του χρόνου για να επιστρέψει με τσιγάρο στο στόμα και καπέλλο καουμπόυ αποφασισμένος να δρέψει όλους τους καρπούς που υπάρχουν σε παράδεισο και κόλαση. Αυτός που αγαπώ είναι βαθιά πολεμιστής του άδικου και ξέρει πως να υπερασπίζεται τους αδύναμους και τους κατατρεγμένους αφήνοντας τον εαυτό του εκτεθειμένο σε πυρά των άλλων. Εχει μάτια γερακιού και καρδιά ανθρώπου, πιστός και άπιστος μαζί, λιοντάρι και πάνθηρας, σκύλος αφοσιωμένος και γάτος ελεύθερος, πολυέλαιος και λάμπα πετρελαίου, οίκος ανοχής και σπιτόγατος, μποέμ και λουλούδι στο πέτο, παράξενος και οικείος, ουισκυ και τσικουδιά, βραχυκύκλωμα και πόθος, δαίμονας της ηδονής...
Αυτός που αγαπώ είναι τόξο τεντωμένο στο στόχο και κουταλιά από ελιξήριο.
Αυτός που αγαπώ είναι η αρπαγή μου και ο αποχωρισμός μου, οι σπασμοί μου και η λαγνεία μου και η κάλυψη που μου είναι απαραίτητη. Το γυάλινο κεχριμπαρένιο παράθυρο που επιτρέπει τον ήλιο και διώχνει το θάνατο.
Ναι, εσύ βρε !!!!