χωρις γυρισμο..

σημερα εκανα κατι για το οποιο εδω και καιρο ημουν σιγουρη πως το θελω και τωρα που το εκανα και δεν υπαρχει γυρισμος δεν ξερω πως να το αντιμετωπισω...πριν ενα μηνα εμαθα οτι ημουν εγκυος αλλα δεν το ηθελα..ο αρραβωνιαστικος μ και ολη μ η οικογενεια μ ελεγε να το κρατησω αλλα εγω ενιωθα την πιεση σαν μια μεγγεενη που μου σφιγγει το λαιμο και ετσι μετα απο ενα μηνα αβεβαιοτητας σημεερα εκανα την επεμβαση.το ερωτημα της υποθεσης ειναι γιατι τωρα νιωθω τοσο χαλια?γιατι ενω ενα μηνα τωρα δεν μπορουσα να το αγαπησω τωρα νιωθω σαν να εκανα την μεγαλυτερη χαζομαρα της ζωης μου?ειναι φυσιολογικο αυτο?χθες δεν μπορουσα να με φανταστω μητερα και σημερα απλα δεν μπορω να καταλαβω γιατι το εκανα..γιατι?

Αν δεν ενιωθες θα ταν περιεργο. Τα λεει και στη ιβλιογραφια, μη νομιζεις οτι νιωθεις κατι πρωτοτυπο και μονο εσυ. Αμα δεις οτι παιρνει πολυ αναζητησε βοηθεια ειδικου αν και δε νομιζω να χρειαστει. Δε θα μπω σε φιλοσοφικη-ηθικη κουβεντα για το θεμα γτ ειναι ατερμωνη κουβεντα, θεωρω ομως οτι εφοσον εκρινες οτι στην παρουσα φαση οτι δεν εισαι ετοιμη να γινεις μανουλα, τοτε επραξες το σωστο γτ το να γινεις μαμα ειναι τοσο σοβαρο που δεν υπαρχουν λογια να το περιγραψω. Και απο δω και περα προσεχε στο σεξ, δεν ειναι καμμια επιστημη. Καταλαβες γιατι εμεινες εγκυος?

Ellina,Καλησπερα!
Ειναι λογικό να περνάνε απο το μυαλό σου χίλια δυο αυτη τη στιγμη,αλλα σκέψου και κάτι άλλο,σε παρακαλω.
Είσαι έτοιμη αυτη τη στιγμη να γίνεις μητέρα,το ήθελες αυτο το παιδι εσυ τόσο πολυ αυτη τη στιγμη?
Μεγάλωσα με μια μητέρα που δεν έπρεπε να γινει μάνα αλλα εγινε σε λαθος ηλικία,δεν ξέρω αν αυτο σου λέει κάτι εμένα όμως μου λέει πολλά!
Μπορει να μετανιωνεις τωρα αλλα πολλές κοπέλες που έπραξαν το ίδιο αισθάνονται το ίδιο και στην πορεία κατέληξαν πως αυτο ειναι σωστό.Σκεψου,πως θα ήσουν μια μάνα με απωθημένα και θα ξεσπαγες στο παιδι.Σκεψου,να το παραταγες σε καποιο ίδρυμα.Τι θα εφτεγαι αυτο?
Ellina,μην στεναχωριεσαι,ειναι λογικό όλο αυτο.Μιλα στους ανθρώπους σου,ζητά βοήθεια απο έναν ειδικό αν χρειαστεί.

γιατι τωρα το βλεπεις ενω εισαι απ εξω απο το θεμα ενω πριν εισουν μεσα στο θεμα

εμεινα εγκυος,οσο και κοινοτοπο και αν ακουστει, εξαιτιας εενος ατυχηματος γιατι με τον αρραβωνιαστικο μου παντα προσεχαμε γενικα...πιστευω πως δν ημουν εετοιμη να γινω μανα στην παρουσα φαση γι αυτο και επραξα ετσι απλα νιωθω τοσο χαλια ωρες ωρες που αναρωτιεμαι μηπως ηταν λαθος.οσο το να μιλησω στους ανθρωπους μου δεν ξερω αν ειναι εφικτο γιατι τουλαχιστον οσον αφορα την μητερα μου την οποια εχω αναγκη δεν θα με καταλαβει...εκτοξευει κατηγοριες προς εμενα και πολυ περισσοτερο προς τον ανθρωπο μου ενω της εχω πει πως η αποφαση ηταν καθαρα δικη μου...και αυτο ειναι ενα αλλο προβλημα καθως αυτη την στιγμη ειμαι στο σπιτι του και φοβαμαι να παμε σπιτι μου μη του πει τιποτα και παρεξηγηθει και δεν ξαναρθει..

loipon εγω νομιζω οτι ειναι λαθος σου να ταλαντευεσαι αναμεσα σε γνωμες αλλων οπιος ειναι εξω απο το χωρο πολα τραγουδια ξερει εγω πιστευω οτι δε την εχεις αναγκη απλα τη συνηθισες να ειναι ετσι.ανθρωποι σου ειναι οσοι σε καταλαβενουν καταλαβε το αυτο.πολυ καλα εκανες κατα τη γνωμη μου.ορθως επραξες.

απλα σε τετοιες στιγμες αναζητας αυτους που αγαπας και χρειαζομαι τοσο την μανα μου που με ποναει να μην μπορω να το μοιραστω αυτο μαζι της...επισης διχαζομαι αναμεσα της και αναμεσα στον αρραβωνιαστικο μου..τι θα κανω αν οταν παμε σπιτι μαλωσουν?αν δεν του ξαναμιλησει?ειχαν πολυ καλη σχεση πριν απο αυτο και φοβαμαι μην χαλασει..κανονικα δεν θα επρεπε να μου σταθει?ξερω οτι πληγωθηκε πολυ που δεν το κρατησα αλλα ειμαι 23 χρονων,εχω δικαιωμα να ζησω!τι να κανω,τι να της πω να καταλαβει?

πληγωθηκε πολυ επιδη δε το κρατησες? α μαλιστα δηλαδη αυτη μιλαει ως τριτος παρατηριτης που απαιτει πραγματα απο τους αλλους χωρις να τους ρωταει αν μπωρουν ψυχολογικα να τα κανουν.επισης για πιο λογο κολησες στο οτι εμινες εγκυος ενταξει δεν εγινε καπια καταστροφη μπωρει να συμβει το να παρασυρθεις ειναι παρα πολυ ευκολο ιδικα οταν εχεις και ορμες.αρα μην εχεις ενοχες για αυτο.

πως να την κανω να καταλαβει ομως?πως να την πεισω να μας δεχτει και τους δυο?ποια λογια θα εξομαλυνουν την κατασταση μεταξυ τους?ειναι και οι 2 πολυ σημαντικα προσωπα στην ζωη μου και αν παμε σπιτι και τον διωξει εεγω δεν θα το αντεξω αυτο...

Δεν ξέρω ποια ειναι τα λόγια αλλα όσο γελοίο σου ακουστεί υπάρχει ενας σύλλογος που νομιζω ότι λέγεται Ελπίδα.Βοηθανε μικρές κοπέλες που γίνανε μητέρες.Μηπως θα ηταν καλο να επισκεφθείτε αυτο τον σύλλογο?Μην την αδικίες την μητέρα σου αλλα είσαι αρραβώνιασμενη κι ίσως θεωρεί φυσιολογικό να γίνεις μητέρα Τωρα.Οσο για την ηλικία,αστο...Συχνα θα ακούς απο γονεις κι άλλους συνομιληκους πως κάνανε μικροί οικογένεια κι αλλα τέτοια.Κουκλιτσα,η απόφαση ειναι σωστή,άλλωστε είσαι μόνο 23.Τι να πω κι εγω που Ειμαι 30 και σε ότι αφορά την μητρότητα δεν ξέρω τι μου γινεται?!?!Μην στεναχωριεσαι,με την κατάλληλη συζήτηση θα καταλάβουν...

στο ξαναειπα αλλα δε το επιασες δεν αξιζει το κοπο να ασχολιθεις με αυτο το θεμα δε γινετε να απαιτησεις απο καπιον να καταλαβει καπιον ενω το αρνειται και θα σου εξηγισω γιατι κατσε λιγο και σκεψου θα μπωρουσες να ζησεις σαν γεροντοκορη παρεα με τη μανα σου? σιγουρα οχι ετσι δεν ειναι? αρα η φυσικη πορεια του ανθρωπου ειναι να βρει ταιρι αφου δε μπωρουμε να ζησουμε αυτο το πραγμα με ενα γονιο μας αρα το να παλευεις τη μανα σου αυτη τη στιγμη με αυτη τη σκληρη συμπεριφωρα που εχει μαλον ψυχικη ταλαιπορια θα σου προσφερει γιατι βλεπω οτι εισαι ηδη φορτισμενη ψυχολογικα και εσυ η ιδια λες οτι δε θα ατεξεις παραπανω επισοδεια.αρα αστη στην ισυχια της και ασχολησου με τον αρραβονιαστικο σου.

δεν την αδικω απλα δεν ξερω πως να την πεισω να μας δεχτει και τους δυο ξανα...δεν λεω να ειναι μες στην τρελη χαρα αλλα να μην τον διωξει!τοσο παραλογο ειναι αυτο που λεω?

Quote:

---

Originally Posted by Τάρια

Δεν ξέρω ποια ειναι τα λόγια αλλα όσο γελοίο σου ακουστεί υπάρχει ενας σύλλογος που νομιζω ότι λέγεται Ελπίδα.Βοηθανε μικρές κοπέλες που γίνανε μητέρες.Μηπως θα ηταν καλο να επισκεφθείτε αυτο τον σύλλογο?Μην την αδικίες την μητέρα σου αλλα είσαι αρραβώνιασμενη κι ίσως θεωρεί φυσιολογικό να γίνεις μητέρα Τωρα.Οσο για την ηλικία,αστο...Συχνα θα ακούς απο γονεις κι άλλους συνομιληκους πως κάνανε μικροί οικογένεια κι αλλα τέτοια.Κουκλιτσα,η απόφαση ειναι σωστή,άλλωστε είσαι μόνο 23.Τι να πω κι εγω που Ειμαι 30 και σε ότι αφορά την μητρότητα δεν ξέρω τι μου γινεται?!?!Μην στεναχωριεσαι,με την κατάλληλη συζήτηση θα καταλάβουν...

---

μα δε βλεπεις τι παιζει το προβλημα το προκαλεσε η μανα της τη φορτισε ψυχολογικα και την εφερε ως εδω.δεν ειναι το θεμα αυτη και οι συλλογοι.

Quote:

---

Originally Posted by ellina

δεν την αδικω απλα δεν ξερω πως να την πεισω να μας δεχτει και τους δυο ξανα...δεν λεω να ειναι μες στην τρελη χαρα αλλα να μην τον διωξει!τοσο παραλογο ειναι αυτο που λεω?

---

βρε κοριτσι μου δε βλεπεις οτι το να παιρνεις το μερος της δε σε συμφαιρει?? δηλαδη αμα αυτη το τραβιξει και αλλο το θεμα θα της πεις ναι μαμα εχεις δικιο? δε μπωρεις να απαιτεις απο καπιον να καταλαβει κατι με το ζορι αν το καταλαβει το καταλαβε αν δε το καταλαβει δε τον καταλαβε απλο δεν ειναι? σε λιγο θα εισαι παντρεμενη το εχεις καταλαβει αυτο? θα κατσεις ετσι να παλευεις τη μανα σου?

σιγουρα οχι απλα προσπαθω να εξομαλυνω την κατασταση μεταξυ τους γιατι α την στιγμη που μενω με τους γονεις μου ακομα θελοντας και μη εξαρτωμαι σε πολλα επιπεδα απο αυτους..αν δεν μπορει ο ανθρωπος μου να ερθει ανετα σπιτι μ τοτε τι θα κανουμε,που θα παμε?