γεια σας..μπαινω πρωτη φορα στη διαδικασια ν γραψω σε φορουμ ομως πραγματικα νιωθω πολυ μονη μου..ειμαι 21 χρονων..ειχα σχεση με ενα αγορι 4,5 χρονια.πριν 3 μηνες χωρισαμε.συνηθως βλεπουμε ταινιες ρομαντισμου κ ευχομαστε ν εχουμε τετοιες σχεσειςς ομως εγω παντα πιστευα οτι η δικη μου σχεση ηταν πολυ πιο παραμυθενια απο ολα αυτα.γνωρισα τ αγορι μου στ λυκειο.ημουν πολυ ντροπαλη..αγαπουσα πολυ τ ποδοσφαιρο.με ειχε παει σ ενα γηπεδο κ μ ανοιξε τους προβολεις γ ν μου τ ζητησει.τ φτιαξαμε.περασαμε πολλα μαζι.σαν μικροι τον εβαζα σπιτι μου απο τ παραθυρο τον πρωτο χρονο.μετα ακολουθησε ο στρατος.κυπρος.ειδικες δυναμεις.ημου ρακος.ημου η μονη π τον επερνε τηλεφωνο.οτν ηταν εξοδουχος ειχα την τηλεκαρτα στ χερι κ ετρεχα σε καρτοτηλεφωνα.μαζευα λεφτα ν τον βοηθησω εκει π ηταν,πολυ ερωτευμενη.παιρνουσα απο τ μαγαζι π δουλευε κ τ ελεγα οτι παω σε φιλες ενω στην πραγματικοτητα εκανα τον γυρο τ μαγαζιου που δουλευε μονο γ ν τον βλεπω κ ξαναπηγαινα σπιτι..ειμασταν εγω γ εκεινον κ αυτος γ εμενα.ειχαμε κ τ προβληματα μς σαν ζευγαρι.ζηλειες απο εμενα.εχω κανονικο σωμα.ξεκινησε ν μ λει πως αν παχυνω θ με χωρισει.συνεχεια εκανε σχολια κ ελεγε πως τ λεει γ το καλο μου.με εκανε ν ειμαι κομπλεξικη.πως δεν τ αρεσω.μεχρι που εδω μπαινει τ facebook ξεκινησε ν μ μιλαει ενα παιδι,εγω τ επαιζα χωρισμενη.μ ελεγε πανεμορφα λογια κ γω παρασυρθηκα.βγηκα μαζι του κ εγινε οτι εγινε..τον απατησα..τ συνεχισα γ 3 βδομαδες..ποτε δεν ημουν ευθυς τυπος.τ ειχα κ με τ αλλο παιδι 3 μερες κ μ τον δικο μου.προσπαθουσα ν τ τελειωσω.τ ελεγα οτι θελω χρονο κ καλα,οτι ειναι νωρις γ καινουργια σχεση κ τετοια.ενιωθα ενοχη.δεν μπορουσα ν κιμηθω.κοιτουσα το αγορι μου κ εκλαιγα..τ εκανα?μαθευτηκαν ολα..μιλησε ο δικος μ μ τ αλλο αγορι.τ εδειξε κ τ μυνηματα μας.ο δικος μου με περιμενε κατω απο τ σπιτι μου κ μ ειπε μου εχει μια εκπληξη.κατεβηκα.με πηγε σ ενα μερος κ μ ελεγε μ αγαπας κ του λεω πολυ.κ μ λεει το ξερω οτι με αγαπας.κ γω σε αγαπαω.τοτε ρε κοπελα μου γιατι μου τ εκανες αυτο?κ ξεκινησε ν κλαιει.εκεινη την ωρα με τελειωσε.ειπε πως ετρεμε η καρδια του οταν διαβαζε τ μηνυματα.κ μ ειπε τελος.πηγε μιλησε κ στον πατερα μου.τ ειπε πως με αγαπουσε πολυ ομως τον προδωσα κ πως δεν θ ειμαστε μαζι ..το αλλ αγορι με πηρε τηλεφωνο.μ ειπε οτι τ εμαθε ολα πως θελει ν ειναι μαζι μ ακομη.πως ηξερε πως αν δεν εδειχνε τ μηνυματα κ μου ζητουσε ν επιλεξω ηξερε οτι θ επελεγα τον δικο μου..10 μερες μετα τον χωρισμο μας μιλησα με τον δικο μου.μ ειπε πως ημουν συνηθεια,πως περναει τελεια στην ζωη του.πως ειναι ολη μερα με τους φιλους τ σε μπαρ κ τετοια.κ πως δεν εχει καμια ν τον πρηζει τ βραδια γ το αν ειναι σπιτι..εκανε κ facebook..εβαλε οτι ειναι σε σχεση με ενα 16 χρονο.αργοτερα εμαθα οτι τ εβαλε γ σπασιμο.εχει μιλησει κ στους γονεις του.βγαινει με ατομα που δεν χωνευε κ τ σχολιαζε πριν..εγω οντας απελπισμενη μιλησα σε φιλους του..με βοηθησε πολυ η συζητηση με εναν φιλο του..2 μηνες καθησα,σκεφτηκα.ολα μου τ λαθη.την πιεση π του ασκουσα καμια φορα,το εχω μετανιωσει πραγματικα,ποναει πολυ.δεν εκανα κακο μονο σε αυτον εκανα στον ιδιο μ τον εαυτο..νιωθω δυστυχισμενη.λιωνω οταν τον βλεπω.δεν μιλησαμε καθολου αυτον τον καιρο.δεν μπηκε καν στην αδυναμια ν με παρει.τ εστειλα μνμ..μεχρι κ σημερα.πηγα στ γηπεδο δυο βραδια κ του εστειλα μνμ ν ερθει ομως δεν ηρθε..δεν κοιταζομαστε.ειναι η μεγαλυτερη ανωριμοτητα που εχω κανει στην ζωη μου.εκανα κακο στον σημαντικοτερο ανθρωπο στη ζωη μου..οι φιλοι μ μ λενε ν προχωρησω πως δεν μ αξιζει αυτος..εγω ομως δεν θελω..τωρα ειναι με αλλη κοπελα εδω κ δυο βδομαδες.εγω δεν εχω προχωρησει..ασχολουμε με τη σχολη μου κ την δουλεια μου..με ποναει ν τον βλεπω αγγαλια με αλλη..το παιζει στους κοινουσ μσ φιλους οτι πααει με πολλες..κανω υπομονη.σκεφτομαι πως ισως γυρισει.ο χρονος ειναι γιατρος λενε..εγω ομως καθε μερα κλαιω.πιστεψτε με δεν ξερω γιατι του τ εκανα αυτο.ομως τον αγαπω πολυ.δεν με ενδιαφερει π λενε μερικοι οτι δεν ειχα προοπτικες μαζι του.εγω θελω την ζωη μου μαζι του.ξερω οτι μ αγαπαει ακομη.4,5 χρονια.τ συναισθηματα δεν χανονται τοσο ευκολα.δεν εχω με ποιον ν μιλησω.νιωθω πολυ δυστυχισμενη..κατι θ υπαρχει που ν τον αγγιζει..ομως τι?θ εκανα τα παντα.το ορκιζομαι..δεν θελω ν σκεφτειτε οτι ειμαι κακος ανθρωπος π τον απατησα.ειμαι γενικα πολυ ησυχη κοπελα.ομως εκανα ενα μεγα λαθος.μου αξιζει ολο αυτο?τον θελω πισω..κανω υπομονη..βοηθηστε με .εχω χασει ολη μου την ζωη..δεν νιωθω.δεν μπορω ν διασκεδασω.το μονο π σκεφτομαι ειναι πως θ γυρισει..ποσο μου λειπει..τι εχουμε περασει..ντρεπομα ν τον κοιταξω.κ τους φιλους του που με συμπαθουν ντρεπομαι..βοηθεια..μην μου πειτε ν προχωρησω.ουτε μπορω.ουτε θελω.απλα τον αγαπω..
