Drama queen

Νομιζω τελικα οτι ειμαι αυτο που λενε drama queen ... η ζωη μου μεχρι τωρα ηταν γεματη απο εντονα συναισθηματα ( αλλοτε χαρας και αλλοτε λυπης) οτι ζουσα το ζουσα στην υπερβολη, στα αισθηματικα μου κυριως ασχετα αν δεν ηταν και τοσο αμοιβαια τα αισθηματα στο τελος απο την αντιθετη πλευρα ... συγκρινοντας με με φιλες μου καμια δεν εχει ζησει τοσο εντονα τις σχεσεις της, δεν εχουν νιωσει αυτο που λεμε την μεγαλη αγαπη συμφωνα με τα λεγομενα τους
Απο τη μια νιωθω τυχερη για καποια πραγματα, απο την αλλη σκεφτομαι οτι οταν ειμαι σε μια σχεση επιτηδες κανω πραγματα ακραια για να δω μεχρι που μπορει να φθασει καποιος για εμενα, καταστρεφω δηλαδη η ιδια την αρμονια της σχεσης κατι που με οδηγει στο να χανω οριστικα ατομα απο τη ζωη μου.

http://www.tlife.gr/Article/%CE%A3%C...-48-25002.html

Αυτο που λεει ακριβως και το αρθρο που επισυναπτω...ζω το εργο και παντα θεωρω οτι το τελος αξιζει να ειναι "δραματικο"

αποφασισες να με κουφανεις!! drama queen ειναι το παρατσουκλι της κοπελας μου.

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

αποφασισες να με κουφανεις!! drama queen ειναι το παρατσουκλι της κοπελας μου.

---

Όχι που δε θα ήταν!

Quote:

---

Originally Posted by unlucky

Νομιζω τελικα οτι ειμαι αυτο που λενε drama queen ... η ζωη μου μεχρι τωρα ηταν γεματη απο εντονα συναισθηματα ( αλλοτε χαρας και αλλοτε λυπης) οτι ζουσα το ζουσα στην υπερβολη, στα αισθηματικα μου κυριως ασχετα αν δεν ηταν και τοσο αμοιβαια τα αισθηματα στο τελος απο την αντιθετη πλευρα ... συγκρινοντας με με φιλες μου καμια δεν εχει ζησει τοσο εντονα τις σχεσεις της, δεν εχουν νιωσει αυτο που λεμε την μεγαλη αγαπη συμφωνα με τα λεγομενα τους
Απο τη μια νιωθω τυχερη για καποια πραγματα, απο την αλλη σκεφτομαι οτι οταν ειμαι σε μια σχεση επιτηδες κανω πραγματα ακραια για να δω μεχρι που μπορει να φθασει καποιος για εμενα, καταστρεφω δηλαδη η ιδια την αρμονια της σχεσης κατι που με οδηγει στο να χανω οριστικα ατομα απο τη ζωη μου.

http://www.tlife.gr/Article/%CE%A3%C...-48-25002.html

Αυτο που λεει ακριβως και το αρθρο που επισυναπτω...ζω το εργο και παντα θεωρω οτι το τελος αξιζει να ειναι "δραματικο"

---

Οταν λες πραγματα ακραια?? Μηπως αυτο ειναι και ενα ειδος ανασφαλειας,γι αυτα που σου δινει ο αλλος? Θελεις να δεις αν μπορει να κανει και εκεινος ακραια πραγματα για σενα για να διαπιστωσεις οτι σε θελει αληθινα? Παντως προφανως μαλλον οταν αγαπας αγαπας με ολη την καρδια σου και ξερεις να δινεσαι.

Για να ανεβασες αυτο το θεμα προφανως εχεις συνηδειτοποιησει οτι εισαι αυτοκαταστροφικη...
Μου θυμιζεις τη σταχτοπουτα που δν θελει να ζησει το happyend, ειτε γιατι ετσι εχει μαθει ειτε γιατι νιωθει οτι δν το αξιζει!
Αν κανω λαθος διορθωσε με γιατι ήισωσς κατι να μν καταλαβα καλα... Αν ομως οχι εχεις ψαξει γιατι λειτουργεις ετσι?

Quote:

---

Originally Posted by hapydays

Για να ανεβασες αυτο το θεμα προφανως εχεις συνηδειτοποιησει οτι εισαι αυτοκαταστροφικη...
Μου θυμιζεις τη σταχτοπουτα που δν θελει να ζησει το happyend, ειτε γιατι ετσι εχει μαθει ειτε γιατι νιωθει οτι δν το αξιζει!
Αν κανω λαθος διορθωσε με γιατι ήισωσς κατι να μν καταλαβα καλα... Αν ομως οχι εχεις ψαξει γιατι λειτουργεις ετσι?

---

Ναι ακριβως.. ενα απεριγραπτο συναισθημα οτι δεν μου αξιζει το χαρουμενο "τελος" ή καλυτερα εξελιξη και χωρις να το συνειδητοποιω οδηγω την κατασταση προς τα εκει...η αληθεια ειναι εχω μπερδευτει με εμενα διοτι δεν εμφανιζω ολα τα στοιχεια ενος ατομου με δραματικη προσωπικοτητα.
Υποθετω οτι αυτο οφειλεται σε συνεχεις εντασεις που υπηρχαν στο σπιτι μεταξυ των γονιων μου και οτι εκει που ολα εδειχναν να λυνονται παλι διαλυονταν .. θελω να το αποβαλλω αυτο το πραγμα γιατι στον τελευταιο δεσμο με διελυσε.
θελω να καταφερω να ειμαι σε θεση να κανω μια ισορροπημενη σχεση...καποια στιγμη στο μακρινο μελλον χωρις να φοβαμαι και χωρις να νιωθω ενοχες που ειμαι καλα.
Στην πραγματικοτητα νιωθω οτι πρεπει να απολογουμαι στον περιγυρο ( κυριως συγγενεις) για οτι καλο μου συμβαινει, ετσι με εχουν κανει να νιωθω, εναν τεραστιο ΦΟΒΟ και σαν να ειναι αμαρτια το να ειμαι με εναν ανθρωπο τωρα σε αυτη την ηλικια και να κανω ονειρα ή με φιλες και γενικα με κοσμο γυρω μου. Μου εχει "επιβληθει" υποσυνειδητα ως το φυσιολογικο το να καταληγω μονη μου.
δεν ξερω αν γινομαι κατανοητη γιατι ειμαι καπως συναισθηματικα φορτισμενη ..

Quote:

---

Originally Posted by Γιάννης Σ.

Οταν λες πραγματα ακραια?? Μηπως αυτο ειναι και ενα ειδος ανασφαλειας,γι αυτα που σου δινει ο αλλος? Θελεις να δεις αν μπορει να κανει και εκεινος ακραια πραγματα για σενα για να διαπιστωσεις οτι σε θελει αληθινα? Παντως προφανως μαλλον οταν αγαπας αγαπας με ολη την καρδια σου και ξερεις να δινεσαι.

---

Ναι δεν ειναι οτι εγω δεν δινω, δινω ολο μου τον εαυτο και την καρδια στον ανθρωπο που θα διαλεξω και ειμαι εκει ( ακομη και ο Colin Farrell να ερθει δεν θα του δωσω σημασια!!!!) αλλα περιμενω να κανει και εκεινος πραγματα που θα μου δειξουν οτι με αγαπαει πολυ και αληθινα. να κανει την υπερβαση. Ακραια οπως το να καυγαδιζω για ασημαντες αφορμες και να λεω χωριζουμε με το παραμικρο σε σημειο που κατανταει κουραστικο...ενω καταβαθος δεν θελω να χασω τον αλλο με τιποτα.
δεν το κανω επιτηδες για να βασανισω τον αλλο αλλα ειναι αυτο που λες Γιαννη οτι απο την ανασφαλεια μου προερχεται αυτη η ανωριμη αντιδραση

Quote:

---

Originally Posted by hapydays

Για να ανεβασες αυτο το θεμα προφανως εχεις συνηδειτοποιησει οτι εισαι αυτοκαταστροφικη...
Μου θυμιζεις τη σταχτοπουτα που δν θελει να ζησει το happyend, ειτε γιατι ετσι εχει μαθει ειτε γιατι νιωθει οτι δν το αξιζει!
Αν κανω λαθος διορθωσε με γιατι ήισωσς κατι να μν καταλαβα καλα... Αν ομως οχι εχεις ψαξει γιατι λειτουργεις ετσι?

---

σωστοτατο... αυτο ειναι το θεμα...

Quote:

---

Originally Posted by marian_m

Όχι που δε θα ήταν!

---

αμα βρεις και το δικο μου παρατσουκλι θα σε παραδεχτω...

το θεμα ειναι οτι πρεπει να εξετασεις γιατι κολας στη μαυριλα μηπως ειναι η συνηθια στη μεση που σε οδιγει σε αυτο ισως θα πρεπει να σκεφτεις πιοι ηταν οι λογοι που σε οδηγισαν ως εδω μηπως οτι μεγαλωσες με ενα τροπο που δε σου εμαθε πια ειναι η χαρα? η το να εισαι χαρουμενος κλπ. ? μηπως το προβλημα αρχισε απο το οτι η ζωη δε σου επετρεψε στο παρελθον να χαρεις (τα παιδικα σου χρονια ενοω). οταν λες οτι νιοθεις τυχερη μηπος ενοεις οτι αυτο σου ελεγαν πχ οι γωνεις σου οτι πρεπει να εισαι αισθανεσε τυχερη? μηπως σου αρεσουν οι εναλαγες? μηπως θα σου αρεσε μια εναλασομενη κατασταση χαρας λυπης? υποθετω δε ξερω... το οτι ζουσες στην υπερβολη αυτο εχει τυχει και σε μενα πχ

Ακριβως αυτο που ειπες αλεξανδρε οτι μεγαλωσα με ενα τροπο που δεν μου εμαθε πως ειναι η χαρα και κυριως οτι δεν πρεπει να ειμαι ποτε χαρουμενη. Στην τελευταια μου σχεση ημουν τοσο ευτυχισμενη που ενιωθα οτι δε μου αξιζε και αντι να απολαμβανω, στο βαθος βασανιζομουν, ενω το αγαπουσα πολυ το παιδι που ημαστε μαζι.. Στα παιδικα μου χρονια βρισκεται η αιτια για το πως ειμαι σημερα..οτι δεν υπηρχε ποτε ευχαριστο κλιμα στο σπιτι, οτι συνηθισα την στενοχωρια, τους καβγαδες και οι υπευθυνοι για αυτο ειναι ο 'πατερας' και τα αδερφια του, μου εχουν καταστρεψει την ψυχολογια..συγνωμη αλλα ειμαι πολυ χαλια σημερα, δεν ξερω τι με επιασε, δεν ειμαι ολες τις μερες ετσι

ta idia και η κοπελα μου

Quote:

---

Originally Posted by unlucky

Ναι δεν ειναι οτι εγω δεν δινω, δινω ολο μου τον εαυτο και την καρδια στον ανθρωπο που θα διαλεξω και ειμαι εκει ( ακομη και ο Colin Farrell να ερθει δεν θα του δωσω σημασια!!!!) αλλα περιμενω να κανει και εκεινος πραγματα που θα μου δειξουν οτι με αγαπαει πολυ και αληθινα. να κανει την υπερβαση. Ακραια οπως το να καυγαδιζω για ασημαντες αφορμες και να λεω χωριζουμε με το παραμικρο σε σημειο που κατανταει κουραστικο...ενω καταβαθος δεν θελω να χασω τον αλλο με τιποτα.
δεν το κανω επιτηδες για να βασανισω τον αλλο αλλα ειναι αυτο που λες Γιαννη οτι απο την ανασφαλεια μου προερχεται αυτη η ανωριμη αντιδραση

---

Μηπως μεχρι τωρα ισως δεν βρεθηκε ο αντρας ο οποιος σε καλυπτε στο 100% γι αυτο και εχεις ολες αυτες τις αντιδρασεις??

Τουλαχιστον εχεις αυτογνωσια ανλακυ...:p