Tι να κάνω;;

Γεια σας είμαι η Βάσια και δεν ξέρω πώς να χειριστώ αυτά που μου συμβαίνουν τις τελευταίες μέρες. Είμαι με ένα παιδί εδώ και 3 χρόνια.Τα 2 τελευταία χρόνια μένω στο σπίτι του, στην πόλη του όπου κ εργαζόμουν.Η σχέση μας πέρασε από διάφορα κύματα (τσακωμούς, με έδιωχνε από το σπίτι κτλ.) αλλά πάντα καταφέρναμε κ τα ξεπερνούσαμε.Πριν 10 περίπου μέρες ο φίλος μου έχασε τη μητέρα του. Όπως καταλαβαίνετε τα πράγματα έγιναν πολύ δύσκολα. Αφού πέρασαν οι 3 πρώτες μέρες μου ζήτησε να φύγω από το σπίτι, επειδή ήθελε να μείνει μόνος του να χαλαρώσει και να ξεφύγει το μυαλό του. Το σεβάστηκα κ γύρισα στο πατρικό μου. Παράλληλα κ εντελώς ξαφνικά απολύομαι απο τη δουλειά μου.Έγιναν όλα μαζί. Το θέμα είναι πως τώρα μένω προς το παρόν με τους δικούς μου, οι οποίοι αντιμέτωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα, αφού εργάζεται μόνο η μητέρα μου. Επιπλέον το πατρικό μου βρίσκεται σε ένα χωριό, απ όπου λείπουν όλοι μου οι φίλοι και προοπτικές εργασίας δεν υπάρχουν. Είμαι όλη μέρα σπίτι,ψάχνω να βρω λύσεις κ γενικά μέρα με τη μέρα η ψυχολογία μου παίρνει τα κάτω της. Σήμερα που μιλήσαμε κ του είπα πως μου λείπει, μου είπε να κάνω υπομονή 2-3 μήνες(να μείνουμε χωριστά). Μου είπε πως δεν θεωρεί σημαντικό το πρόβλημα που έχω με τη δουλειά, αφού όλος ο κόσμος έτσι είναι. Θέλω να επιστρέψω στην πόλη, να ψάξω εργασία αλλά ούτε να το ακούει δε θέλει. Δεν θα πάθω λέει τίποτα αν μείνω ένα χρόνο άνεργη. Τι να κάνω;;;; Να κάνω υπομονή κ να τον αφήσω 2-3 μήνες ή να ψάξω δουλειά κ να στηριχτώ στον εαυτό μου κ μόνο;;;;;;

Το γεγονος πως ο φιλος σου οταν του την βιδωνε σε εδιωχνε απο το σπιτι , δειχνει τουλαχιστον οτι δεν σε σεβαστηκε ποτε. Θα επρεπε να εχεις ηδη μαθει οτι δεν μπορεις να στηριζεσαι σε κανεναν περα απο τον εαυτο σου , αλλα ποτε δεν ειναι αργα για μια καινουργια αρχη.
Καλη τυχη.

για πιο λογο σε εδιωχνε απο το σπιτι?

Όταν τσακωνόμασταν πολύ άσχημα μου έλεγε να φύγω να μείνω αλλού γιατί θέλει ηρεμία κ δεν την βρίσκει μαζί μου.Συνήθως γι αυτο το λόγο.και πέρυσι το καλοκαίρι πάλι με έδιωξε γιατί ήθελε να χαλαρώσει κ να κάνει ένα διάλειμμα.

Απλά αυτό που με προβληματίζει είναι αν η αντίδρασή του είναι φυσιολογική λόγω πένθους κ πρέπει να τη σεβαστώ κ να κάνω υπομονή ή απλά μια αφορμή ακόμα να με διώξει.

κολημενος με τη μαμα του μου φαινετε σε υπερβολικο σημειο βαζει τη μαμα του πανω απο ολα μου φαινετε εγωιστης και σα να σε εχει δεδομενο δε τον νιαζει τιποτα μαλον δεν εχει σκεφτει καθολου το ενδεχομενο να σε χασει.οταν λεει οτι δε θεωρει σημαντικο αυτο ειναι μια δικαιολογια για να αδιαφορει.εγω τον βλεπω σε λιγα χρονια μονο εντελως.... αν δε κανω λαθος

συμφωνω απολυτα με τον/την betelgeuse