Υπάρχει πραγματική φιλία?

τον τελευταίο χρόνο αντιέτωπίζω προβλήματα με την κολλητή μου. πριν 2 χρόνια τα έφτιαξα με το αγόρι μου και τότε ξεκίνησα να δουλεύω. ταυτόχρονα σπούδαζα κιόλας. είχα ελάχιστο χρόνο. φυσικό ήταν να μην βλέπομαι τόσο συχνά με την φίλη μου. άρχισε να με κατηγορεί ότι το αγόρι μου με κάνει ότι θέλει, ότι έχω χαθεί και γενικά μου έριχνε πολλές ευθύνες. από τη μια έφταιγα γιατί δε βλεπόμασταν συχνά. από την άλλη το πρόγραμμά μου ήταν τοσο πιεσμένο που δεν είχα χρόνο ούτε για τον εαυτό μου. με το φίλο μου δε ήμασταν συνέχεια μαζί για να πώ ότι με έκανε ότι ήθελε. ακόμα κ όσες φορές βγήκαμε όλοι μαζί η φίλη μου κατέβαζε τα μούτρα της μέχρι το πάτωμα. ερχόμουν σε δύσκολη θέση έτσι κ γι αυτό σταμάτησα να της λέω να βγαίνουμε όλοι μαζί. αυτή θεωρεί ότι ο φίλος μου δε τη συμπαθεί κ εν μέρει τον θεωρεί υπεύθυνο που απομακρυνθήκαμε μεταξύ μας. μου δήλωσε όμως πως κ η ίδια δεν τον συμπαθεί κ δε χρειάζεται να προσπαθήσω να τους φέρω κοντά.με τις άλλες φίλες μου δεν έχω τέτοιο πρόβλημα. δεν μπορώ να την ψυχολογήσω! για όλα δείχνω να φταίω εγώ. δεν ξέρω πως να συμπεριφερθώ. με τον φίλο μου είμαστε καλά και η σχέση μας δεν είναι τοσο αρρωστημένη ώστε να είμαστε διαρκώς μαζί.καθένας έχει κ την προσωπική του ζωή. μπορείτε να μου πείτε τι ακριβως συμβαίνει? μήπως ζηλεύει η φίλη μου? μήπως φταίω?

Kαταρχάς στο διάστημα αυτό των δύο χρόνων η φίλη σου έχει κάνει κάποια σχέση ;
Είναι μπερδεμένη υπόθεση.Μήπως να της πεις να δοκιμάσετε να βγείτε πάλι οι τρεις.Να της πεις ότι αν ίσχυε το αντίθετο (αυτή είχε τώρα φίλο και εσύ όχι) εσύ δε θα είχες πρόβλημα να βγαίνατε και οι τρεις.

Είναι αλήθεια οτι όταν έχουμε δίπλα μας έναν άνθρωπο ανά πάσα στιγμή και έπειτα πρέπει να τον μοιραστούμε, ξυπνάει σιγά-σιγά μέσα μας η ζήλια! Όμως ένας φίλος χαίρεται με την χαρά σου και με ό,τι σε κάνει ευτυχισμένο άνθρωπο! Αυτό που κατά τη γνώμη μου πρέπει κάνεις μόνη σου είναι να ανατρέξεις στο παρελθόν.. Σε άλλες σχέσεις που είχες και αφιέρωνες χρόνο είχε πάλι την ίδια στάση? Η φιλία σας είναι υγιής ή γενικά έχεις παρατηρήσει οτι σε ζηλεύει και είναι ανταγωνιστική ως προς εσένα? (πχ όταν έχεις γενικά μια καλή σχέση, έτσι πάντα αντιδρά εάν εκείνης τα προσωπικά δεν πάνε καλα?, ή όταν εσύ έχεις μια καλή δουλειά ενώ εκείνη όχι?)

Εάν δεν ισχύουν αυτά και είναι απλά μια μεμονωμένη περίπτωση, συζήτησέ το μαζί της! Ρώτα τη γιατί δεν πάει το αγόρι σου και αν θεωρεί οτι σου έχει αλλοιώσει τον χαρακτήρα ή σε επηρεάζει ή οτιδήποτε!

Γενικά γνώμη μου είναι να το εξετάσεις σφαιρικά. Και η συζήτηση πάντα βοηθάει!

Εύχομαι να πάνε όλα καλά γιατί πραγματικά η φιλία είναι δύσκολο να υπάρχει στις μέρες μας!!!
Καλή τύχη, περιμένουμε νέα σου:)

gemini εγώ δεν αντέχω να ζηλεύω μα κυρίως να με ζηλεύουν.

Και να δεχτώ λίγη ζηλίτσα στον έρωτα οκ,σαφώς είναι ένδειξη ενδιαφέροντος,μα και από τους φίλους μου ρε γμτ..?! :o
Ε όχι,με τίποτα,γιατί τότε δεν θα ήταν πραγματικός φίλος μου.

Οφείλεις να μιλήσεις στην \"φίλη\" σου σκληρά,έξω από τα δόντια.
Για το αν αυτή είναι ανέραστη κι ανασφαλής και βλέπει όλους τους άντρες που την πλησιάζουν ως πιθανή επανάληψη
\"εκείνου\" του μοναδικού που της λάβωσε τον εγωισμό εσύ κι ο σύντροφός σου δεν φταίτε σε τίποτα απολύτως.

Μην επιτρέπεις στον εαυτό σου να φθείρεται από αυτή την κατάσταση,ακόμη και 20 χρόνια φίλη σου να είναι.
Σημασία δεν έχει η ποσότητα μιας φιλίας μα η *ποιότητα*.
Κι αν παρόλα αυτά συνεχίζει να φέρεται όπως πριν,θα σε πρότεινα
να απομακρυνθείς απ\'αυτήν με ελαφρά πηδηματάκια...

Α,και κάτι τελευταίο : μην ψάχνεις για κάποια μαγική συνταγή για ν\'αλλάξεις έναν άνθρωπο όπως η φίλη σου γιατί κάτι τέτοιο είναι ανύπαρκτο,πίστεψέ με.
Μόνο η ίδια μπορεί να βελτιώσει τον εαυτό της.
Μα για να γίνει αυτό πρέπει πρώτα απ\'όλα να τον αγαπάει ξέρεις..

οι σχέσεις που είχα ως τώρα δεν ήταν τόσο σοβαρές όπώς αυτή. στις προηγούμενες σχέσεις μου βλεπόμασταν πιο πολύ με τη φίλη μου. κι αυτό γιατί είχα περισσότερο χρόνο. γνώρισα το φίλο μου κ άρχισα να δουλεύω το ίδιο διάστημα. στο φίλο μου βρήκα αυτό που πάντα έψαχνα,την αφοσίωση και το ενδιαφέρον. στις άλλες σχέσεις μ πάντα κάτι δεν πήγαινε καλά και ήταν μονόπλευρη.πιο πολύ έβλεπα τη φίλη μου παρά τον τότε φίλο μου.όχι βέβαια ότι με τις άλλες σχέσεις μου βγαίναμε όλοι μαζί. η φίλη μου όλο αυτό το διάστημα δεν έχει σχέση. απλά είναι κολλημέμη με κάποιον που μέλλον δεν υπάρχει. και δεν προσπαθεί να ξεκολλήσει. ποτέ δεν είχε μια φυσιολογική σχέση. το κακό είναι ότι παρέσερνε και μια άλλη φίλη μας έις βάρος μου. όντως ένα διάστημα είχα απομακρυνθεί αρκετά λόγω υποχρεώσεων, αλλά προσπάθησα να επανορθώσω. με την άλλη φίλη μου είμαστε καλά.

Εγώ πιστεύω πως ακόμη έχει μείνει κάτι από αυτό που λέμε αλθινή φιλία! Αλλά και το λίγο που έχει μείνει καλύπτεται από τη ζήλεια! Κρίμα και κάποτε ήταν μια ωραία σχέση!

Υπάρχει όταν το θέλουμε.

Η φίλη σου δε ζηλεύει για την ευτυχία σου.. Η φίλη σου ζηλεύει επειδή έχει χάσει τη φίλη της και η αντίδραση της είναι απόλυτα φυσιολογική.. Βλέπεις είχε συνηθίσει την αποκλειστικότητα και όχι να σε μοιράζεται με το αγόρι ή τους άλλους φίλους σας.. Περνούσατε χρόνο μαζί, κάτι που δεν συμβαίνει τώρα, και αυτό την τρομάζει γιατί δε θέλει να χαθείτε.. Ως αποτέλεσμα αυτής της αντίδρασης, της βγαίνει και αυτή η συμπεριφορά.. Δώσε της λίγο χρόνο, να προσαρμοστεί ΚΑΙ αν έστω δεν μπορείτε να βρίσκεστε λόγω υποχρεώσεων κλπ, να την παίρνεις κανένα τηλέφωνο, να της στέλνεις κάποιο μήνυμα, να δείξεις ότι δεν την ξεχνάς και νοιάζεσαι..
Αν πάλι δε γίνει τίποτα, πιστεύω ότι πρέπει να της μιλήσεις ανοιχτά, είναι ο καλύτερος τρόπος για να μάθεις τι έχει και να πράξεις αναλόγως.

Αν γενικά τώρα πιστεύω στη φιλία.. Ναι ΑΛΛΑ με όρους και προϋποθέσεις..

επειδή εγώ είμαι καμμένη από τέτοιες φιλίες.... δεν θέλω να σε απογοητεύσω, αλλά έχουν περάσει ήδη 2 χρόνια και θα έπρεπε να έχει συνηθίσει την ιδέα και τα καινούρια δεδομένα της σχέσης σας. Τα ίδια αντιμετώπιζα κι εγώ με μία φίλη μου.... Ζήλεια, ζήλεια, ζήλεια! Οι αληθινοί φίλοι χαίρονται όταν βλέπουν τον φίλο τους ευτυχισμένο, δεν ζηλεύουν! Θα σου πρότεινα να μην εμπιστευεσαι τα παντα σε αυτήν την κοπέλα πλέον, να είσαι σίγουρη πως θα σε κατακρίνει στην καινούρια της κολλητή! Συγνώμη αν φαίνομαι απότομη, αλλά έχω πάθει κι έχω μάθει! Ελπίζω η δική σου περίπτωση να είναι διαφορετική...

Ο φίλος δεν είναι μόνο μόνο στις χαρές, αλλά και στις λύπες. Δεν είναι μόνο στις ώρες τις καλές, αλλά και στις δύσκολες. Δεν είναι φίλος μόνον όταν συμφωνεί, αλλά κι όταν διαφωνεί. Δεν είναι φίλος μόνο επειδή μας αγαπάει, αλλά κι όταν δε μας αγαπάει αρκετά. Δεν είναι φίλος μόνο επειδή - και για να - μας ευχαριστεί, αλλά κι όταν μας στενοχωρεί. Δεν είναι φίλος μόνο όταν μας απαλύνει τον πόνο, αλλά κι όταν τον προκαλεί ο ίδιος. Δεν είναι φίλος επειδή τον έχουμε ή μας έχει ανάγκη, αλλά ακόμα κι όταν τον έχουμε ή μας έχει ανάγκη. Είναι πάνω απʼ όλα φίλος, επειδή το θέλει κι επειδή το θέλουμε κι εμείς. Και παραμένουμε φίλοι, όσο επιμένουμε να το επιθυμούμε.