Eιμαι χαλια

Γεια σας παιδια.
Απο περιπου τα 16 μου πασχω απο σπαστικη κολιτιδα.Το καταλαβα περιπου στα 21 μου,απο τα 16 μεχρι τα 21 δεν με ενοχλουσε και δεν ειχα φοβια στο να βγω εξω η να εχω αγχος γι'αυτο ουτε μ επιαναν κρισεις πανικου οταν ηθελα να παω στη τουαλετα,ειχα πονο στη κοιλια συνηθως οταν επινα καφε,συνηθως ενιωθα επιτακτικη αναγκη για αφοδευση αλλα κρατιομουν για ωρες χωρις να αγχωνομαι γι'αυτο.Στα 21 μου ετυχε πολλες φορες να με πιασει πολυ εντονη αναγκη και στο δρομο για το σπιτι φορες πολλες φορες νομιζα οτι δεν μπορω να κρατηθω και αγχωθηκα πολυ ,ισως και να επαθα κριση πανικου.Μετα σε καποια φαση περιμενοντας ενα Σαββατο τηλεφωνο απο τους φιλους να παμε για καφε και εχοντας φαει,ξαφνικα με ποιανει διαρροια ,ειχε πολλα χρονια να με ποιασει διαρροια.Την επομενη παω για καφε,στο δρομο με ποιανει εντονο αγχος,γυρναω σπιτι νομιζοντας οτι θελω να παω τουαλετα, μετα πηγα για καφε με πολυ αγχος.Την επομενη μερα παω στο νοσοκομειο για εξετασεις και στο δρομο παλι με ποιανει εντονο αγχος,δε μου βρηκαν τιποτα.Ολη την εβδομαδα τη περασα στο κρεβατι με συνεχομενες διαρροιες και επαθα σοβαρη αγχωδη διαταραχη.Επειτα παω σε αλλο νοσοκομειο και απο τις εξετασεις φανηκε πως ειχα γαστρεντεριτιδα.Μου δινει κατι χαποια, μου περνανε οι διαρροιες,αλλα εχω το φοβο να μη βγω εξω και παθω παλι διαρροια.Μια βδομαδα μεσα σχεδον αυπνος και ολες οι κακιες σκεψεις να τριγυριζουν και δεν ηθελα να βγω εξω.Οι γονεις μου κλεινουν ραντεβου σε εναν γνωστο ψυχιατρο,με βλεπει και μου λεει πως επαθες μια ελαφριας μορφης αγχωδη διαταραχη λογω και των περιστατικων επιτακτικης αναγκης για αφοδευσης και τις διαρροιας, μου εδωσε τα zoloft και μου ειπε πως θα το ξεπερασω ευκολα.Τα πηρα για 6 μερες, και λογω των παρενεργειων που ειχαν(διαρροια,υπνηλια) τα σταματησα και ειπα θα το παλεψω μονος μου.Συνεχισα τη σχολη μου κανονικα σιγα σιγα πηρα τα πανω μου.Αρχισα να βγαινω εξω αλλα παντα ειχα τη φοβια να μη με ποιασει διαρροια η επιτακτικη αναγκη.Σηκωνομουν το πρωι νωρις με το αγχος να παω στη τουαλετα,αν δε πηγαινα αγχωνομουν πολυ και οπου πηγαινα το σκεφτομουν συνεχεια προσεχα τι ετρωγα,εκανα στο μυαλο μου συνειρμους για το αν θελησω να παω τουαλετα που θα μπορουσα να σταματησω και οταν μ επιανε να παω τουαλετα και ημουν εξω παθαινα κριση πανικου.Μετα πηγα ενα ταξιδι για εκπαιδευτικους λογους,πιεστηκα πολυ,γυρισα στο σπιτι μου και εμφανιστηκαν παλι διαρροιες.Αρχισα να ψαχνω στο internet και καταλαβα πως εχω σπαστικη κολιτιδα και μου το επιβεβαιωσε και ο γαστρεντερολογος επειτα απο καποιες εξετασεις.Ξεκινησα ομοιοπαθητικη και πηρα παλι τα πανω μου,σταματησαν οι διαρροιες ,αλλα πολλες φορες ειχα δυσφορια στη κοιλια και αυτο το αγχος της τουαλετας.Εβγαινα μονο οταν αισθανομουν καλα,αργουσα πολλες φορες να παω στη σχολη και αρχισα να διαπιστωνω πως πραγματα που δεν με αγχωναν παλια τωρα αρχισαν να με αγχωνουν ,αρχισα να γινομαι πιο ευαλωτος ,αλλαξε τελειως ο τροπος σκεψης μου,ολα γυρνανε γυρω απο αυτο το θεμα και σκεφτομαι συμφωνα με αυτο.Για να μη τα πολυλογω συνεχισα ομοιοπαθητικη αλλαξα γιατρο και τη παλευα γενικα και με τη σχολη.Εκανα ψυχοθεραπεια για 8 μηνες περιπου και δε με βοηθησε καθολου και τη σταματησα.Το καλοκαιρι που μας περασε πηγα διακοπες στο χωριο ,εβγαινα ελαχιστα ,γυρισα στη πολη ,παλι αρχισα να παιρνω τη κατω βολτα,μου εμειναν λιγα μαθηματα,διαβασα πηγα να τα δωσω και εκανα υπερανθρωπες προσπαθειες για να παω και καθε φορα που πηγαινα επαιρνα immodium.Με παιρνουν οι φιλοι μου τηλ και βρισκω ολο δικαιολογιες για να μη βγω.Δεν θα κανω τη πρακτικη μου γιατι ξερω οτι δε θα μπορεσω να ανταποκριθω.Εχω να παω βολτα κανα μηνα.Δε νομιζω πως αξιζω να ζω ετσι.Οταν ημουν μικρος ειχα τρελα ονειρα για τον εαυτο μου και ολα χαθηκαν απο τη μια στιγμη στην αλλη.Ολο αυτο δε μ αφηνει να κανω αυτα που ονειρευτικα και να ασκησω το επαγγελμα που τοσο αγαπαω.Αυτοκτονικες σκεψεις μερικες φορες.Ακομα και καλογερος σκεφτηκα να γινω για να ηρεμησω.Σχεσεις 0,σεξ 0.Κουραστηκα πλεον και δεν μπορω να το διαχειριστω ολο αυτο.Βλεπω φιλους και γνωστους να ζουν μια φυσιολογικη ζωη και να κανουν τα πραγματα που τους αρεσουν και ζηλευω(καλοπροαιρετα).Πλεο� � εχει αρχισει να χανεται σιγα σιγα η πιστη μου οτι μπορει να γινω καλα γιατι σχεδον 3 χρονια τωρα παντα εχω αυτο το σαρακι να με τρωει και δεν μπορεσα να το καταπολεμησω.

Sorry για το μακροσκελες post και για τις 'λεπτομερειες',απλα για να σας δωσω να καταλαβετε καλυτερα το προβλημα μου

kalispera! molis diavasa to post sou kai eilikrina se eniwsa!!! niwthw kai egw ta idia...(opote den s ta ksanagrafw) pisteuw pws exw emmonh pleon me to thema tis diarroias... ekana eksetaseis prin ena xrono kai m eipe i giatros m pws epasxa apo gastritida.. ekana therapeia kai eimai apo tote polu kalutera... alla akomh me talepwrei to thema tis diarroias perissotero psuxologika.. dn mporw na vgw pouthena xwris na parw immodium.o fovos tou na m sumvei enw eimai ektos spitiou me kanei na agxonomai apisteuta. me thn sxolh m exw minei pisw kai genika exw ksexasei pws einai na zeis anemela k xwris na exeis kati na fovasai... tha thela na m peis esu pws eisai twra,kai an sou apadise kapoios allos sto post sou.. niwthw pws thelw voitheia.. alla ksereis einai kai ena thema pou duskola to suzitas...

Φίλε μη χάσεις τη ζωή σου, δώσε υπομονή σε θεραπείες και κυρίως πες το σε κάποιον φίλο που εμπιστεύεσαι να ξέρει και να κανονίσετε να βγείτε μαζί και να είναι έτοιμος για ό,τι γίνει (που δε θα γίνει). Πολλοί περισσότεροι έχουν σοβαρά πραβλήματα απαυτούς που το δείχνουν έξω, απλά οι περισσότεροι το κρύβουν επιμελώς. Μη νομίζεις πως όλοι οι φίλοι σου καλοπεράνε, άσε τι φαίνεται

mallon i apadish sou pigene ston chs alla emena me ekanes na xamogelasw kai na niwsw omorfa me ta logia sou!!! se euxaristw pou egrapses!!! egw to prospathisa kai auto pou eipes.. to eipa sto agori mou kai m sumparastathike oso mporouse... alla pleon ntrepomai na tou to pw pws niwthw akomh etsi... merikes fores to katalavainei apo monos tou vevaia alla vlepw sthn ekfrash tou kati tou tupou "ola sto mualo sou einai opote dn mporw na kanw kati" kai me apotrepei apo to na to suzitisoume .. :(

Τουλάχιστον βοήθησα κάποιον τελικά! Αυτό που έγραψα πάει για όλους βέβαια.
Κάθι, και να ντρέπεσαι πρέπει να το ξαναπείς, αγόρι σου είναι, χωρίς κατανόηση δεν αξίζει να είναι μαζί σου. Σκέψου ότι είσαι τυχερή που έχεις αγόρι, για τους άντρες που έχουν σοβαρά προβλήματα είναι πολύ μικρότερη πιθανότητα να τα φτιάξουν και συνήθως τα περνάνε μόνοι τους ή αν είναι τυχεροί με την οικογένειά τους.

Είναι η πρώτη φορά που μιλάω έτσι για κάποιο θέμα που με απασχολεί,ομολογώ όμως πως όντως κάποιος που δεν σε γνωρίζει μπορεί να σε καταλάβει καλύτερα και από αυτούς που βρίσκονται καθημερινά δίπλα σου! Θα κάνω μια κουβέντα μαζί του ξανά και ελπίζω να οδηγήσει σε κάτι θετικό... Όσο για αυτό που είπες για τους άντρες,πιστεύω πως και για τις γυναίκες το ίδιο ισχύει! Το θέμα για 'μένα παίζεται στις συγκυρίες ,να τύχει δηλαδή να έχεις δίπλα σου "δυνατούς" ανθρώπους ούτως ώστε να σου σταθούν στις αδύναμες στιγμές σου!

Να κάνεις μαζί του κουβέντα και όσες φορές χρειαστεί, όσο το αφήνεις να χρονίσει τόσο θα χειροτερεύει.
Το άλλο που είπα ήταν επειδή ο άντρας πρέπει να φαίνεται ¨δυνατός¨ για να τον δέχονται οι γυναίκες, συνήθως πρέπει πρώτα να ξεπεράσει το πρόβλημά του και μετά να κάνει κίνηση (τουλάχιστον σε άγνωστες). Εκτός βέβαια αν κάνει κίνηση σε κάποια με παρόμοιο θέμα ή σε μια φίλη που ήδη ξέρει ή είναι ανοιχτόμυαλη και θα του δώσει την ευκαιρία, φυσικά υπάρχουν και τέτοιες, ξέρω προσωπικά κάποιες! Για ΟΛΟΥΣ υπάρχει ελπίδα

naffatos.. ekana telika kouventa mazi tou kai vgike se kalo! me ekrakse ligo epeidi toso kairo dn tou eixa pei tpt alla m eipe pws kai auth th fora tha 'nai dipla mou kai tha m stathei..! elpizw na ta kataferoume..! se euxaristw kai pali gia tis sumvoules sou! euxomai kai esu na luseis ola osa se apasxoloun... :)

Εδω ειναι ενα πασιγνωστο φορουμ με πολλους ομοιοπαθεις: ibsgroup.org/forums/
για ψαξτο,ισως βρεις κατι που να σε βοηθησει...

Παιδια δεν εμπαινα στο forum γιατι ειχα δει οτι δεν ειχε απαντησει κανεις στην αρχη.Τωρα για το προβλημα της κολιτιδας ,εδω οι γαστεντερολογοι λενε πως ωφειλεται στο αγχος,ο μονος που ασχοληθηκε πιο πολυ με το θεμα ειναι ο dr.Pimentel http://www.anewibssolution.com/,o οποιος υποστηριζει οτι συνηθως επειτα απο μια γαστρεντεριτιδα σε ορισμενους ασθενεις βακτηρια υπεραναπτυσονται στο λεπτο εντερο ,οπου κανονικα υπαρχουν πολυ λιγα βακτηρια εως καθολου και καταστρεφουν την ικανοτητα του λεπτου εντερου να διωχνει τα βακτηρια και μενουν αυτα εκει γι αυτο νιωθουμε φουσκωμα δυσφορια , εχουμε δοιαρροιες και δημιουργουνται δυσανεξιες .Εγω απο μικρος ειχα περασει πολλες φορες γαστρεντεριτιδα,αλλα η χειροτερη ηταν περιπου 15-16 χρονων οπου ειχα μεινει στο σπιτι περιπου 2 βδομαδες και απο τοτε πιστευω οτι αρχισαν τα προβληματα μου αλλα δε τα εδινα σημασια γιατι δεν ηταν καθημερινα και δεν μ επηρεαζαν,αλλα θυμαμαι οτι πηγαινα πολλες φορες στο σπιτι με την κοιλια τουμπανο.Επισης η κολιτιδα μπορει να δημιουργηθει απο μεγαλη ληψη αντιβιωτικων και αντισυλληπτικων.Και εκδηλωνεται μετα απο καποια αγχωδη κατασταση.Για να δουλεψεις με το πρωτοκολο του dr.Pimentel πρεπει να κανεις μια εξεταση για sibo η οποια γινεται στην Αθηνα.Cathy 88 αν εισαι στην Αθηνα κανε την εξεταση.Εγω ειμαι απο μακρια και δε μπορω.
Παιδια τωρα στο δικο μου θεμα,απο το Σεπτεμβριο ειμαι οπως σας ειπα κλεισμενος μεσα,βγηκα ελαχιστες φορες και αυτες οχι για διασκεδαση.Πηγα σε εναν ψυχολογο-ψυχιατρο που κανει υπνωση γι αυτο το θεμα αλλα δεν ηταν καθολου καλος στη δουλεια του.Τωρα τελευταια πηγα σε εναν αλλο ψυχιατρο-ψυχολογο και μου εγραψε χαπια ,τα πηρα για μια βδομαδα και τα σταματησα γιατι ημουν χαλια.Δε ξερω τι αλλο να κανω.Η μητερα μου εχει το ιδιο προβλημα με το εντερο μ εμενα ,αλλα δεν την επηρεαζει ψυχολογικα και ειναι η μονη που με καταλαβαινει απλως της φαινεται περιεργο πως μ εχει επηρεασει τοσο πολυ και δε βγαινω απο το σπιτι.Εγω βλεπω τον εαυτο μου πως ημουν πριν απο χρονια που εβγαινα ολη την ωρα,ημουν συνεχεια εξω,πηγαινα στο σπιτι μονο για φαι και υπνο,δουλευα 12ωρα,ειχα ονειρα και δε με φοβιζε τιποτα και ουτε μου περνουσε σαν ιδεα οτι θα μπορουσα να παθω κατι τετοιο,καθε μερα ημουν χαρουμενος.Σκεφτομαι συνεχεια πως ειμαι πολυ ατυχος στη ζωη γιατι γενηθηκα κιολας με ενα προβλημα ορθοπαιδικο το οποιο με ταλαιπωρησε πολυ στα παιδικα μου χρονια,γιατι δε μπορουσα να κανω δραστηριοτητες που τα αλλα παιδια εκαναν και υπηρχε κοροιδια μερικες φορες απο τα αλλα παιδακια,με τα χρονια το ξεπερασα μονος μου και δεν μ απασχολει πλεον,απλως σκεφτομαι πως απο μικρος σταθηκα ατυχος και τωρα ειμαι ακομη χειροτερα.Σκεφτομαι πολλες φορες ν αυτοκτονησω απλως φοβαμαι να το κανω για να μη στεναχωρησω τους δικους μου.

και κατι αλλο που ηθελα να πω,αλλα το ξεχασα ειναι πως οσοι πασχουν απο καταθλιψη ,αγχος, κρισεις πανικου, να δοκιμασουν το βιβλιο της lucinda bassett .Oι ανθρωποι που επαθαν κριση πανικου και μετα καταθλιψη στην ουσια δε πασχουν απο καταθλιψη αλλα το προβλημα ειναι κρισεις και το αγχος.Επισης μια πολυ καλη γιατρος την οποια πολεμισε ο ιατρικος κοσμος και οι φαρμακευτικες ( ο βιοσυντονισμος βασιζεται κατα καποιο τροπο στις ανακαλυψεις της) η Hulda Clark υποστηριζε πως ολες οι περιπτωσεις κλινικης καταθλιψης που εβλεπε ειχαν καποιο μικροβιο στον εγκεφαλο.

Φίλε δεν υπάρχει λόγος αυτοκτονίας γιατί έχεις πολύ χρόνο και ζωή μπροστά σου, αυτό θα φύγει με τον καιρό και με ψυχοθεραπεία, δοκίμασε συμπεριφορική θεραπεία ίσως. Θα μου πεις πόσο καιρό, ε τι να κάνουμε, όσοι έχουμε θέματα παίρνει χρόνια κάποιες φορές αλλά πιστεύω η λύση έρχεται πάντα!

καλησπερα
τα τελευταια 4 χρονια εκτοσ απο φετοσ πηγαινα καθε χειμωνα 6 φορεσ στο νοσοκομειο νομιζοντασ οτι εχω γαστρ/δα γιατι τρεχω ολη μερα με διαρροιεσ στο μπανιο!! υδρωνα ζαλιζομουν επεφτα κατω απο αδυναμια τελικα καταλαβα οτι τα παθενα απο αγχωσ και το μονο γιατρικο που βρηκα οταν το παθενω ειναι να πηνω κοκακολα! γινομαι αμεσοσ αλλοσ ανθρωποσ .....ενα πρωι πηγα στον οφθαλμιατρο και με επιασε αγχοσ ενο περιμενα απο εξω και με κοβει η κοιλια εναν πονο δεν ηξερα τι να κανω...φευγω παω περιπτερο πινω λιγο κοκα κολα εεε τι να πω αμεσοσ κοπηκε!!! οτι μπορει ο καθενασ κανει.....

Akrivws to idio se katalavainw apoluta! Foyskwma spasmoi idrwtasbkriseis panikou Kai ola auta meta apo Mia asxhmh gastrenteritida ekana Kai gastroskophsh gastritis a apo agxos mono pou Egw prin th gastrenteritida ouna Mia xara xaroumenh Kai igiestath! Meta apo auto fovamai na bgw apo to Spiti exw kleistei Ston eauto Mou Kai kathe mera zorizomai! To Periergo einai oti Otan eimai thema polu de me enoxlei toso exw foyskwma Kai dusforia sth koilia alla paleuetai! Pisteuw oti ofeiletai sigoura se vakthria sto lepto entero apla Otan eisai se agxos epideinwnetaie apotelesma diarroies spasmoi ponoi duspepsies!

Καλησπέρα παιδιά και εγώ το ίδιο θέμα ακριβώς.κανω ψυχοθεραπεία και παίρνω μια αγωγη .αλλά ο ίδιος φόβος όταν είναι να βγω έξω..με αποτέλεσμα να αποφεύγω πολλά πράγματα. Τι γίνεται? Μπόρεσε τελικά κάποιος να το διαχειριστεί?