Ideas of Reference - Ο μηχανισμός της ψύχωσης

http://en.wikipedia.org/wiki/Ideas_of_reference

Το παραπάνω άρθρο διαφοροποιεί τις

delusions of reference (οπου δεν ξεχωρίζει κάποιος το πραγματικό απο το παρανοικό).
και τις
ideas of reference (παράλογες σκέψεις όπου ο ασθενής αναγνωρίζει πως δεν είναι λογικές).

Προσωπικά έχω περάσει απο το πρώτο στάδιο στο δεύτερο. Κάποιες φορές που θα βγώ για καφέ πχ νομίζω πως οι διπλανοί με σχολιάζουν εμένα η το άτομο που κάθετε δίπλα μου. Υπάρχει καταρχάς το ερέθισμα αυτό και μετά περνάω μια φάση λογικής διαχώρησης. Παρόλο που υπάρχει μια πιθανότητα να είναι πραγματικό το "θάψιμο" μπαίνω στη διαδικασία να αμφισβητήσω τον τρόπο σκέψης μου. Κατα τη διάρκεια της ψύχωσης πίστευα πως σχεδόν όλοι με κοροιδεύανε ενω πλέον δεν το παθαίνω συχνά.
Σαφώς και μια στις X φορές κάποιος θα σχολιάσει κάποιον για οποιοδήποτε λόγο αλλα η πιθανότητα αυτή τείνει προς το 1 (δηλαδή πλησιάζει το 100%) οταν κάποιος περνάει ψύχωση. Τώρα θα μου πείτε όλοι έχουμε το γονίδιο της καχυποψίας αλλα το κατα το πόσο αυτό το γονίδιο κλειδώνει άλλες εγκεφαλικές λειτουργίες αλλάζει απο άτομο σε άτομο.

Άλλο παράδειγμα είναι το εξής. Κάποιες φορές θα δώσω σημασία σε καποιους αριθμούς. ΠΧ σκέφτομαι πως το 5 έχει σημαντικό χαρακτήρα (5 δάχτυλα, 5 αισθήσεις και πάει επ άπειρον...). Τη στιγμή που θα το σκεφτώ αυτό πολύ πιθανόν να αναγνωρισω ένα "5" στο χώρο που είμαι (να δώ πχ ένα σύστημα dolby surround 5.1 :P). Το αστείο είναι οτι για οποιονδήποτε αριθμό μπορούμε να δώσουμε την διάσταση αυτή. Το αποτέλεσμα έρχεται λοιπόν απ'την πεποίθηση μας και όχι απτην ασήμαντη αλήθεια που πιθανώς να έχει αυτο.

Επίσης θυμάμαι πως κατα τη διάρκεια της ψύχωσης μου είχα εφεύρει ένα σωρο μαθηματικούς τύπους σχετικά με κοσμολογικές, εξελικτικές θεωρίες και άλλες σχετικές μπούρδες. Εννοείτε ότι τα έσκισα αυτά μιας και δεν ήθελα να κάψω κι άλλο τον εγκέφαλο μου....

Αυτά λοιπόν για να πάρετε μια γεύση του τι εστί ψύχωση. Ο κάθενας βέβαια ΄'εχει διαφορετικές εμπειρίες ψύχωσης. Πλέον δεν το θέλω αυτό. Έχω πατήσει άλλο "διακόπτη" και θέλω άλλες εμπειρίες...

Και έμαθα πως οι καλύτερες εμπειρίες είναι αυτές που μοιραζόμαστε με άλλους :)

Μου ήταν δύσκολο να βρώ το θάρρος να τα γράψω όλα αυτά. Θα εκτιμούσα κάποια γνώμη η κάποιο σχόλιο όσον αφορά το πόσο λογικά σκέφτομαι...απο κάποιον ειδικό μήπως?

Vince, ειλικρινά, βαθιά από μέσα απ την ψυχή μου, θέλω να σου πω πόσο χαμογελάω από χαρά, πόσο καμαρώνω με την παρουσία σου σε αυτη την κοινότητα. Το παραπάνω μήνυμα σου, έρχεται για μια ακόμη φορά να ενισχύσει τη χαρά μου για τον ώριμο και συγκροτημένο τρόπο σκέψης σου. Είναι τόσο υγιές, τόσο όμορφο, τόσο σημαντικό που μπορείς να διακρίνεις τη διαφορά ανάμεσα στην παρανοική και την απλώς μη \"λογική\" σκέψη και να απονείμεις \"τα του Καίσαρα στον Καίσαρα\".

Να σαι καλά!

ΥΓ. Να σταθώ και στην τελευταία σου πρόταση στο αρχικό μήνυμα σου. Θέλει θάρρος και κρύβει μεγάλη δύναμη το μοίρασμα. Συμμερίζομαι βαθιά την άποψη σου και είναι και δική μου αλήθεια. Έχεις σκεφθεί άραγε τη συμμετοχή σου σε ομάδες προσωπικής ανάπτυξης? Αν όχι, στις προτείνω ανεπιφύλακτα. Θα είναι πολύτιμη εμπειρία για σένα, πραγματικός πλούτος. (στον καθένα θα το πρότεινα αυτό, όμως πήρα τώρα αφορμή από την παραδοχή σου για την αξία του μοιράσματος και γι αυτό σου το προτείνω ανοικτά).

Νίκο ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια :) Για τις ομάδες προσωπικής ανάπτυξης δεν έχω ακούσει κάτι (ομαδική ψυχοθεραπεία μήπως?). Σε κάθε περίπτωση το να μοιράζομαι τις ψυχικές εμπειρίες μου (έστω και μέσω διαδυκτίου) με κάνει να αισθάνομαι πιό κοινωνικός....:)

θα ήθελα να σε ρωτήσω αν ξέρεις τι είναι αυτο που πυροδοτεί την ψύχωση και την κάνει να μεγαλώνει; τι είναι αυτό που τη θρέφει

γιατί ενώ είμαι καλά ξαφνικά αρχίζει μια αντίστροφη πορεία και τα πάντα γύρω μου αρχίζουν να συνδέονται και να παίρνουν διαφορετικό νόημα;

έχω διπολική διαταραχή: τα συμπτώματα της μανίας αρχίζουν μαζί με την αύξηση των ψυχωσικών συμπτωμάτων

τι φάρμακα παίρνεις για αυτό το λόγο;

εγώ σολιάν

Παίρνω Risperdal 1mg κάθε βράδυ.

Αυτή η αντίστροφη πορεία που λές είναι ένας εφιάλτης και για μένα που πέρασα για δεύτερη φορά (μετα το πρώτο επεισόδιο) όταν έκοψα τα φάρμακα απο μόνος μου πρόπερσι. Αλλα, αισιοδοξία, αισιοδοξία, αισιοδοξία, επιμονή και θέληση να θεραπευτώ και να ζήσω τις χαρές της ζωής και χαίρομαι που έχω ένα λόγο να αγωνίζομαι :)

Vince έχεις πολύ δύναμη μέσα σου και θάρρος ψυχής. Αντιμετώπισες τόσα!!!!!!! Είναι εντυπωσιακό! Πολλά συγχαρητήρια και όπως είπε με άλλα λόγια ο Νίκος μια μεγάλη αγκαλιά από όλους εμάς

Coma σε απάντηση του τι είναι αυτό που πυροδοτεί τη ψύχωση μάλον θα έλεγα αυτά που μας ενοχλούν και το πόσο βάρος δίνουμε σε αυτά. Τουλάχιστον με αυτη την αιτία μπορώ να δικαιολογήσω τη πρώτη φορά που το έπαθα.

Η περίπτωση μου είχε ώς εξής----------------
Είχέ περάσει ένα έτος μετά το πρώτο σοκ όταν αποφάσησα να κόψω τα φάρμακα πιστεύοντας πως δέν έχω τίποτα. Δηλαδή για 1 έτος και κάτι μήνες πίστευα πως δέν είχα κάποιο σοβαρό πρόβλημα. Αφού το έπαθα και δεύτερη φορά ξανάρχισα φαρμακευτική αγωγή με την προοτροπή των γονιών μου. Στην οικογένεια μου μπορεί να μήν είμαστε ήρεμος γυαλός αλλα αγαπιόμαστε και αυτό με βοηθούσε στο να έχω μια φυσιολογική οικογενιακή αντιμετώπιση.
Μετά απο λίγο σχετικά χρονικό διάστημα (1-2 μήνες μετα το δεύτερο ψυχωτικό) συνειδητοποίησα πως έχω πρόβλημα. Και δεν το κατάλαβα σιγα σιγα, νομίζω πως μου ήρθε σαν έκλαμψη της στιγμής. Μετά απο αυτό υπέφερα αφάνταστα και ήθελα να πεθάνω. Δεν ήθελα να ζήσω τη ζωή μου σαν ένας παλαβός....Πολλές μέρες με προσευχές στο θεό, πίστη σε ένα καλύτερο αύριο και ότι σχετικό μπορεί κανείς να διανοηθεί. Άρχισα να ξαναστέκομαι στα πόδια μου. Βέβαια αν δεν είχα την συναισθηματική και οικονομική βοήθεια απο τους γονείς μου θα ήμουνα τώρα στο δρόμο -Για τους ανθρώπους που το παθαίνουν και δεν έχουν χρήματα/υποστήριξη υπάρχει θεός?-
Εδώ και δύο χρόνια περίπου έχω καταφέρει να σταθώ και νιώθω αρκετά δυνατός και αισιόδοξος όσο ποτέ στη ζωή μου. Έχω σχέση (βασικό), εργάζομαι (βασικό), οδηγώ αυτοκίνητο (ίσως να μου κάνει καλό), γυμνάζομαι.......

Όποιο και να είναι το αύριο έχω ήδη φυτέψει στον εγκέφαλο μου ευχάριστες μνήμες και αυτό είναι κάτι που δέν θα χαθεί ποτέ όσο ζώ!

Εύχομαι σε όλους σας να φυτέψετε τα δικά σας \"λουλούδια\" στο κήπο της ψυχής σας.

Κι εγώ χαίρομαι όταν βλέπω ανθρώπους που έχουν περάσει τόσα στην ζωή τους,να τα παραδέχονται,να μην ντρέπονται και πάνω απ\'όλα να τα μοιράζονται.Γιατί αυτό από μόνο του είναι πολύ σημαντικό έργο,ίσως-μπορεί να φανεί λίγο υπερβολικό αυτό-και ανάλογο του ψυχοθεραπευτή.
Συγχαρητήρια vince αποτελείς παράδειγμα προς μίμιση για όλους μας!

Vince μιλάς πολύ όμορφα. Έχεις μεγάλη αυτογνωσία και αντικειμενικότητα σε αυτό που περνάς. Πιστεύω ότι σε αυτό σε βοήθησε πολύ, η συζήτηση με τον ειδικό. Όμως πάνω από όλα σε βοήθησε η θέλησή σου να το παλέψεις. Έχω ακούσει άτομα με παρόμοια με τη δική σου περίπτωση, να μιλάνε σε μια ημερίδα και τα χάρηκα. Χάρηκα γιατί, δείξανε ότι τα όσα παρουσιάζονται από τους κακόβουλους απέχουν όσο η μέρα με τη νύχτα. Η διάθεσή σου να μοιράζεσαι αυτά που έχεις είναι πολύ καλό γιατί έτσι βγαίνουμε από το σκληρό κέλυφος του εαυτού μας, ανοιγόμαστε στους άλλους, τους νιώθουμε και μας νιώθουν. Έτσι δενόμαστε με όσους μας κατανοούν, γινόμαστε στην αρχή μια μικρή ομάδα και μετά μια μεγάλη οικογένεια ανθρώπων με ευαισθησία σε θέματα ψυχικής υγείας. Τι θέλει; Καλή θέληση και αυτό που κάνεις: διάθεση να ανοιχτούμε και να μοιραστούμε με τους άλλους όσα αισθανόμαστε. Καλή συνέχεια σου εύχομαι!

Πρέπει να ομολογήσω πως και ο γιατρός μου σίγουρα έκανε καλή δουλειά!

Επίσης να τονίσω όσον αφορά την αισιοδοξία που έλεγα...έχω να κάνω μια παρατήρηση στα λεγόμενα μου....πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι αλλα σε συγκρατημένο βαθμό. Και αυτό για να αποφεύγεται το συμβάν του νιώθω τέλεια και δεν έχω ανάγκη απο τιποτα και κανέναν. Όσο καταστροφική μπορεί να είναι η θλίψη άλλο τόσο είναι και το άλλο άκρο της υπέρμετρης αισιοδοξίας. Και αυτό το λέω έχοντας περάσει καί απο τα δύο μονοπάτια. Παν μέτρον άριστον (αλήθεια πότε ειπώθηκε για πρώτη φορά??)

Το είπε ο Κλεόβουλος ο Ρόδιος, ένας από τους εφτά σοφούς της αρχαιότητας. O σώστος τύπος εινα μέτρον άριστον όπως και ειπωθηκε ,το παν προστεθηκε αργοτερα και φυσικα ακυρωνει και την ενοια του μετρου....Ετσι λοιπόν το μετρο ειναι καλο και οχι κάθε μέτρο ειναι καλό....

Vince,

δεν σενοχλούν οι παρενέργειες από το ρισπερντάλ όπως νωθρότητα ;

εμένα με ενοχλεί πολύ αυτό
θα ήθελα να μην παίρνω φάρμακα

αλλά πρεπει να ζήσουμε με αυτά
και ιδίως αν σκεφτόμαστε πόσο καλό μας κάνουν
και πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή μας χωρίς αυτά


για μένα και πάλι συγχαρητήρια γιατί ξέρεις και μετράς τις απλές χαρές της ζωής και νιώθεις καλά
ενώ άλλοι τάχουν αυτά και δεν τα εκτιμούν -όπως τη χαρά του να οδηγείς, του να έχεις μια σχέση και του να είσαι χρήσιμος στους συναθρώπους σου κάνοντας μια δουλειά.

πρέπει να είμαστε ευγνώμονες στη ζωή

Quote:

---

Originally posted by vince
τι είναι αυτό που πυροδοτεί τη ψύχωση μάλον θα έλεγα αυτά που μας ενοχλούν και το πόσο βάρος δίνουμε σε αυτά. Τουλάχιστον με αυτη την αιτία μπορώ να δικαιολογήσω τη πρώτη φορά που το έπαθα.

---

δηλαδή με άλλα λόγια μπορούμε να πούμε ότι είναι οι φόβοι μας;
η κατάθλιψή μας ;;

Οι παρενέργιες είναι κάτι που προσπαθώ να μην το σκέφτομαι...και σε χαμηλή δόση δεν είναι και τόσο τραγικά τα πράγματα.

Ναι χαίρομαι που εκτιμώ τις χαρές της ζωής αλλα μην νομίζεις πως όλα είναι στρωμένα με ροδοπέταλα για μένα. Είναι κάτι στιγμές που νομίζω πως δεν τα καταφέρνω αλλα δεν το βάζω κάτω παρόλα αυτά. Και στη σχέση μου έχω τσακώμους κάποιες φορές, και στην οδήγηση εκνευρίζομαι απ\'τις μαλακίες των άλλων, και στη δουλειά δεν έχω την ενέργεια που θα ήθελα (αν και έχω να επιδείξω έξυπνες στιγμές καταφέρνοντας να αποσπάσω σχόλια εντυπωσιασμού :Ο). Λίγοι ξέρουν για την ασθένεια μου και φαντάζομαι και άλλοι άνθρωποι να το κρύβουν.

Coma σου εύχομαι μέσα απ\'την καρδιά μου να ζήσεις καλά και να νικήσεις την ασθένεια σου :)