Printable View
Καλησπέρα σε όλους. Είμαι 17 χρονων, κορίτσι, και βρίσκομαι σε μία ζόρικη κατάσταση. Είμαι ολομόναχη, η μοναδική φίλη που είχα δεν υπάρχει πια στη ζωή μου και δεν έχω βρεθεί σε δυσκολότερη θέση. Έχω τόσο πολύ ανάγκη έναν άνθρωπο και νιώθω πως θα ξεσπάσω στην αγκαλιά του πρώτου που θα ενδιαφερθεί...Είμαι πολύ κουρασμένη, δεν ξέρω τι έχω γράψει, δεν μπορώ να συγκεντρωθώ να πω ό,τι σκέφτομαι...αν έχετε να πείτε κάτι καλό θα'ναι...
με κουφανες... κατι μου θυμισες.. ο λογος που δεν εχεις φιλες πιος ειναι για πιο λογο δε σε καταλαβενουν?Quote:
Originally Posted by windswept
Γονεις δεν εχεις? Αδερφια? Συμμαθητες?
Και γω ειμαι στην ιδια κατασταση, 22 χρονων αρσενικο ομως. Καταλαβαινω απολυτως τι περνας.
η μοναξιά δεν έχει ηλικία. όλοι τη βιώνουμε. κάποιες στιγμές την αποζητάμε. άλλες την απεχθανόμαστε. windswept νομίζω ότι δεν έχεις βγει από τα χρόνια της εφηβείας ακόμα και για αυτό σου φαίνονται όλα τόσο τραγικά. το καλό όμως είναι ότι είσαι ένα νέο κορίτσι που έχει όλη τη ζωή μπροστά του. έχεις τη δύναμη της νιότης που θα σε βοηθήσει να φτιάξεις τη ζωή σου όπως θες.
Στα 17 ειδικά θα έπρεπε να περνάς όσο καλύτερα μπορείς (εκτός και αν σπουδάσεις οπότε και τότε θα είναι τέλεια trust me).
Όταν λες μοναξια εννοείς ότι δεν έχεις όντως ανθρώπους γύρω σου ή αισθάνεσαι ότι δεν σου αρκούνε συναισθηματικά?
des kontopidi http://www.youtube.com/watch?v=EuBRKCJhBv8
Η φίλη η ΓΑΤΑ μιλάει σωστά! Η μοναξιά δεν έχει ηλικία....γι' αυτό σε παρακαλώ μην απελπίζεσαι. Είσαι σε πολύ κρίσιμο σημείο της ζωής σου και πρέπει να σκέφτεσαι μόνο θετικά. Προσπάθησε να επεξεργαστείς αυτό το μοναχικό κομμάτι της ζωής σου και να κερδίσεις πράγματα από αυτό. Πίστεψε με, όσο δύσκολη κι αν είναι η κατάσταση στην οποία έχεις περιέλθει αν την χειριστείς σωστά μπορείς να κερδίσεις πολλά στο μέλλον!
Σ αυτή την ηλικία,δεν έχεις μάθει τον κόσμο,γι αυτό στεναχωριέσαι τόσο...
το έχω περάσει και εγώ αυτό ακριβώς στην δική σου ηλικία,δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας,κάποια στιγμή θα βρεις και συ τις παρέες σου...και να ξέρεις ότι μέχρι να μεγαλώσεις θα αλλάξεις πολλές παρέες και φίλους....απλώς απελευθερώσου.κ χαλάρωσε κ το να είσαι με τον εαυτό σου παρέα είναι...
Δεν εισαι η μονη που περναει ζορικα, ολοι εχουμε σκινηκα που μας ζοριζουν αλλα το παλευουμε εκει ειναι η μαγκια να μη τα παρατας ειδικα τωρα που εισαι και νεα οτι κανεις πρεπει να το κανεις με ολες σου τις δυναμεις και ψυχικες και σωματικες. Προσωπικα εχω νιωσει τοσο μονος στη ζωη μου, που και σχεση να κανω δεν θα με καλυπτει μεσα μου υπαρχει ενα μεγαλο κενο αλλα ξερεις κατι? δεν το δειχνω και δεν με ενδιαφερει πλεον ΤΙΠΟΤΑ ουτε αν χρωσταω ουτε αν ειμαι ομορφος ουτε αν μπω φυλακη ΤΙΠΟΤΑ ομως γιατι πολυ απλα ειμαι ετοιμος για ολα ακομη και για το χειροτερο. Εσυ πρεπει να εισαι πολυ ευαισθητη και πρεπει να χαλαρωσεις σκεψου τι ειναι αυτο που σε επηρεαζει και κοιταξε να το αλλαξεις
και εγω περναω τέτοιες καταστάσεις... σε καταλαβαίνω
Την αδικεις,η μοναξια ειναι εφτιαλτης ακομα και στην εφηβεια.Ισα ισα αυτη ειναι η ηλικια που πρεπει να κοινωνικοποιηθεις και να εχεις κυκλο.Quote:
Originally Posted by ΓΑΤΑ
μαλλον ειναι σημαντικο,δεν ειναι κατι απλο!αν και εφηβεια ακομα η ψυχολογια φτιαχνεται,ακομα φτιαχνεται ο εσωτερικος κοσμος,οποτε αν μαθει στη μοναξια,μπορει αυτο να ζηταει συνεχεια!το θεμα ειναι να μην αγχωνεσαι!παρεες θα κανεις και θα αλλαξεις παρα πολλες φορες,ειδικα αν περασεις σε ενα πανεπιστημιο,θα ξεχασεις αυτα που γραφεις εδω και μπορει να γελας κι ολας!Quote:
Originally Posted by Αλαφροίσκιωτος
Που ειναι το κοριτσι που ξεκινησε το θεμα;;;χαθηκε,,,