ΣΕ ΜΕΡΗ ΜΕ ΠΟΛΥ ΚΟΣΜΟ

Σημερα πηγα με τους γονεις μου στο mall athens και σχεδον υπεφερα. Ηταν δυσκολα πολυ. Εχω ενα προβλημα και κανω συνεχεια συγκριση με τα αλλα ατομα και ζηλευω σχεδον τους παντες. Οποιος εχει κατι που δεν εχω το ζηλευω. Ενα ρολοι, καλυτερα ρουχα, καλυτερο στυλ. Και πολυ περισσοτερο σχεση. Εβλεπα ενα ζευγαρακια απεναντι μου, φιλιοντουσαν συνεχεια και τους μισησα. Ηθελα να φυγουν για να μην αναγκαζομαι να τους βλεπω, αλλα δεν εφευγαν και με εκνευριζαν. Λες και το εκαναν επιτηδες. Δε σταματουσαν. Ειχε πολυ κοσμο εκει περα και μερα που ηταν και ενιωσα ελεεινα ρε παιδια. Συμβαινει και σε σας αυτο; Ειναι συμπτωμα της καταθλιψης; Τι στο καλο συμβαινει; Σε μερη με πολυ κοσμο τρελαινομαι, δεν αντεχω. Δεν παθαινω κριση πανικου, αλλα δεν την παλευω. Ολη αυτη η συγκριση και η ζηλεια δεν αντεχεται. Ειναι ψυχιατρικο το θεμα ή ψυχολογικο; Τι πρεπει να κανω;

ayto μου ειχε τυχει πριν πολα χρονια οταν ειμουν γυρω στα 18 νομιζω η αληθεια ειναι οτι το πιστευω κ γω αυτο οτι φιλιουνται επιτηδες για να ζηλευουν οι αλλοι μαλον δε μιλας πολυ κ για αυτο εισαι ετσι αν κρινω απο τη κατασταση που ειμουν τοτε

Στεφανε να σε ρωτησω γιατι δε συγκρινεσαι και με τους κατωτερους απο σενα? Ας πουμε αυτους που δε βγαλανε ουτε το δημοτικο ενω εσυ σπουδαζεις? Κατα τ αλλα το μολ ειχε κοσμο? Εγω που πηγα προσφατα γινοταν πανικος, ειδικα στα φαγαδικα. Μετα σου λεει κριση...ολος ο κοσμος εξω ειναι!

Πολλες φορες ζηλευουμε κατι αλλά αγνοουμε δυο βασικους παραγοντες.Πρωτον οτι αυτο το κατι μπορει να φαινεται αλλιως απο ο,τι οντως ειναι.Πχ για το ζευγαρι που λες πως φιλιοταν συνεχεια, αυτο δεν αποδεικνυει οπωσδηποτε πως ηταν και βαθια η σχεση τους.Θα ζηλευες λοιπον κατι που ισως ειναι επιφανειακο;
Ο δευτερος παραγοντας ειναι πως ζηλευουμε κατι που νομιζουμε πως θελουμε, ομως κατα βαθος θελουμε κατι αλλο.Χαρακτηριστικο παραδειγμα αυτο που λες με τα ρουχα και το στυλ.Αν δηλαδη τα ειχες θα ησουν πραγματικα πιο ευτυχισμενος; Αφου εισαι ατομο που προβληματιζεται κλπ, δε νομιζω πως ειναι τα καλυτερα ρουχα και το καλυτερο στιλ ο,τι πραγματικα σου λειπει.Συχνα, οταν δεν εχει ακομη επιτευχθει η εσωτερικη πληροτητα,υποσυνειδητα την ψαχνουμε σε χαρακτηριστικα που ειναι εξωτερικα κι ασημαντα.

Κουραγιο φιλε μου κ εγω παλια προτου βρω το αγορι μου που παμε τωρα κανουμε οικογενεια λυπομουν τον εαυτο μου που ειμαι μονη μου τωρα ομως νιωθω καλα,Επισης ετσι κ πασχεις απο καταθλιψη επειδη εχω αρκετη πειρα ειναι λογικο να εισαι περισσοτερο αβολα σε περιβαλλον με κοσμο,Ετσι κ το παθαινεις απο παντα ισως εισαι πολυ εαυσθητο ατομο κ εσωστρεφες κ δεν σου πανε τα θορυβωδη μερη οπως αυτο,Προσπαθησε να βρεις την καταλληλη κοπελα κ λιγους κ καλους ανθρωπους στην ζωη σου που να σε γεμιζουν,καλυτερη η ποιοτητα απο την ποσοτητα

τι πρεπει να κανω γι' αυτο το θεμα; με ταλαιπωρει πολυ εδω και πολυ καιρο.

Quote:

---

Originally Posted by stefanos14587

τι πρεπει να κανω γι' αυτο το θεμα; με ταλαιπωρει πολυ εδω και πολυ καιρο.

---

Φιλε μου σε καταλαβαινω απολυτα,Κ εγω πολλες φορες αντιμετωπιζω αυτο το προβλημα,Ισως ειναι κ απο τους λογους που επιβαρυνθηκε η ψυχολογια σου οπως λες κ επαθες καταθλιψη,Ετσι κ πασχεις απο καταθλιψη εισαι κ εαυαισθητος καλο ειναι να δεις ενα ψυχολογο κ να μιλησετε για το προβλημα εις βαθος οπως κανω κ εγω,Επισης μπορεις να επιδιωκεις να βρισκεσαι σε ηρεμα μερη με λιγο κοσμο της αρεσκειας σου οργανωσε βραδυες σπιτι με φιλικα προσωπα,Οταν ερθει η ωρα προσπαθησε να βρεις μια δουλεια που δεν θα εχει επαφη με πολυ κοσμο ουτε θα ειναι σε πολυβουο μερος παραδειγμα εγω που εχω το ιδιο προβλημα ευελπιστω να βρω ιδιαιτερα μαθηματα για το σπιτι

Κατι παρομοιο ενιωσα και γω. Ειμαι 22, ουτε παρεα, ουτε κοριτσι. Ημουν προσφατα στο εξωτερικο για διακοπες οικογενειακως σε μια μεγαλη πολη, και εβλεπα αυτα που περιγραφεις παντου. Σκετη πικρα. Να περνας 1000 μαγαζια, να βλεπεις ρουχα και πραγματα που σου αρεσουν, τζαμπα ομως που δεν θα υπαρξει καμια ευκαιρια για να τα φορεσω. Και ειδικα αυτο με τα ζευγαρια, σε καταλαβαινω απολυτα. Στη δικη μου την περιπτωση, το να εχω σχεση ειναι ονειρο θερινης νυκτος. Το βλεπω κ ζηλευω, νευριαζω και στενοχωριεμαι.
Τελος αυτη η αλλαγη, να μενεις κατακεντρο σε πολη 350,000 κατοικων σε ξενοδοχειο για 1 εβδομαδα και ξαφνικα να ξαναγυρναω πισω στην ερημια που μενω και να βλεπεις μονο αδεσποτα σκυλια στους δρομους, μου προκαλει τρομερη καταθλιψη.

να προσπαθησεις να καλλιεργησεις την ιντερνετικη φιλια και η πραγματικη θα ερθει σιγα σιγα