δεν ξερω τι ειναι αυτο

Ρε παιδια τον τελευταιο ενα χρονο προσπαθω να κανω καλητερο τον εαυτο μου γτ τον θεωρουσα λαθος δεν ειμουνα κοινωνικος, εκνευριζομουνα πολυ ευκολα κτλ.. Στην πορεια πιστεψα οτι για να τον αλλαξω επρεπε να καταλαβω αυτα που σκεφτομουνα γτ τα σκεφτομουνα και πιος ο λογος ετσι ωστε να μπορσς να καταλαβω λιγο περισοτερο τον εαυτο, και να μπορεσω να αλλαξω, με τα απο καιρο καταλαβα οτι ειχα παρα πολλα προβληματα η τοθλαχιστον ετσι πιστευω. Προσπαθησα να αλλαξω καποια πραγματα και πως να βλεπς γενικοτερα την ζωη με αλλο ματι, και σε καποια πραγματα τα καταφερα μπορω να πω οτι εχς γινει πιο κοινωνικος, πιο ηρεμος με τοθς ανθωπους και να τους καταλαβενω και εβαλα καποιουσ στοχουσ που μπορω να πω οτι καποιοι εχουν πραγματοποιηθει σε εναν βαθμο!Αλλα τωρα μου εχει δημιουργιθει ενα προβλημα, βασικα δεν ξερω αν το ειχα η το απεκτησα, πιστευω ομως οτι το απεκτησα τωρα γτ εβγαλα τοσο σκαρτο τον εαυτο μου μεσα σε ολη αυτη την αναζητηση του εαυτου μου και απο τοτε οταν ειμαι με αλλουσ ανθρωπους δεν νιωθω πολυ ανετα συνεχεια σκεφτομαι τι θα σκεφτουν οι αλλοι πως θα το σκεφτουνε για πιο λογο η πως πρεπει να συμπεριφερθω τι πρεπει να πω, πως πρεπει να σκεφτομαι για να μν με θεωρουν ξενερωτο, η αποτυχημενο, χαζο η και στην χειροτεροι περιεργο και τρελο! Πιστευω οτι εχω καταφερει πολλα και οτι ειμαι σε καλο δρομο αλλα αυτο με βσανιζει παρα πολυ σε σημειο να τρελενομαι... Μηπως θα μπορουσε να μου πει καποιος τι ειναι αυτο και πως μπορω να το ξεπερασω, ξερω δεν θα ειναι δυσκολο αλλα θα προσπαθησω.

Καλα φιλε μου ισως κ να ειναι απλα ιδεα σου οτι δεν εισαι αποδεκτος οπως εισαι απο το περιβαλλον σου,Πιστευω ειναι καθαρα θεμα ανασφαλειας αυτο πιστευω ειναι κ το προβλημα σου,Μην προσπαθεις να αλλαξεις ντε κ καλα ολα σε σενα μονο κ μονο για να εισαι αποδεκτος για το περιβαλλον σου ετσι κ αυτο σε καταπιεζει,Θα φτασεις σε σημειο ετσι να ζεις μονο για τους αλλους κ για την γνωμη που θα εκφρασουνε για σενα κ δεν θα ζεις για τον εαυτο σου,Μαλλον δεν αγαπας αρκετα τον εαυτο σου για αυτο που ειναι,Ετσι κ δεν εισαι αρκετα κοινωνικος μην πιεζεσαι να γινεις γεμισε την ζωη σου με λιγους κ καλους ανθρωπους

Συμφωνώ με Μυσπ! Μην προσπαθείς να είσαι τέλειος για τους άλλους. Αν θες να αλλάξεις κάτι στην ζωή σου κάντο αλλά για τον εαυτό σου. Πρέπει πρώτα να πείσεις τον εαυτό σου ότι είσαι κοινωνικός και σωστός απέναντι στους άλλους. Όταν βγαίνεις έξω προσπάθησε να κοιτάξεις τον εαυτό σου σαν ένας τρίτος. Η σκέψου αν εσένα θα σου άρεσε αν κάποιος έκανε κάτι το οποίο κανείς και εσύ. Σε γενικές γραμμές όμως μην πιέζεσαι πολύ... Κάποιοι που σε ξέρουν λίγο και είναι γνωστοί πάντα θα έχουν κάτι να λένε δυστυχώς δεν το αλλάζεις όσο άγιος και να είσαι. Είμαι σίγουρος πως υπάρχουν 1-2 άτομα στην ζωή σου που γουστάρουν την παρέα σου και για αυτό που είσαι και τους υπόλοιπους αστούς να λένε. Αν πραγματικά εγώ ανησυχούσα για το τη λέει ο καθένας και τη σκέφτεται για μένα θα πάθαινα kana εγκεφαλικό οπότε ξέχνα τι λένε, εσύ να είσαι σωστός και διακριτικός απέναντι στους γνωστούς και φίλους, και διασκεδάσε όσο μπορείς με τους κολλητούς σου!

φιλε πολυ αγχώνεσαι για τους αλλους και δεν θα σου βγει σε καλο, ειναι μεγαλο λαθος να προσπαθουμε να τους εχουμε ολους ευτυχισμενους γιατι στο τελος καταληγουμε εμεις δυστυχισμενοι...

ειναι αρκετα δυσκολο αλλα προσπαθησε να φτιαξεις τον εαυτο σου επειδη εσυ θελεις και οχι για το πως θα σε βλεπουν οι αλλοι και εγω εκανα βελτιωσεις επειδη εφτασα σε ενα σημειο να ειμαι 24 χρονων χωρις μια σοβαρη σχεση και ειπα καποιο προβλημα παιζει.. σταδιακα εγινα πιο κοινωνικος και αρχισα να εμπιστευομαι λιγο πιο ευκολα και να δεχομαι τις προκλησεις της ζωης.

Δεν νομιζω οτι εχεις σοβαρο προβλημα αλλα οπως ειπες λογω υπεραναλυσης το κανεις χειροτερο απο οτι ειναι, πιστεψε με μην το αναλυεις τοσο. Οσο προσπαθεις να δειξεις πιο κουλ και πιο μη-ξενερωτος τοσο περισσοτερο δειχνεις ανασφαλης, οποτε απλα να εισαι ο εαυτος σου και να βγαινεις με ανθρωπους που σε δεχονται οπως εισαι και οχι με ατομα που σε επικρινουν.

Καλημέρα σας. Συμφωνώ με τις παραπάνω απόψεις… Δίνοντας περισσότερη σημασία στους άλλους, χάνεις τον εαυτό σου. Δε γίνεται να τους έχουμε όλους ευχαριστημένους, δε γίνεται να αρέσουμε σε όλους, ο καθένας έχει την προσωπικότητά του, την ιδιοσυγκρασία του. Στόχος είναι κατά τη γνώμη μου να διατηρήσουμε την ακεραιότητά μας, να υποστηρίξουμε τον χαρακτήρα μας, να τον αποδεχτούμε και να βελτιώσουμε ότι νομίζουμε ότι μας πονάει… και όχι να γίνουμε χαμαιλέοντες για να είμαστε αποδεκτοί. Συμφωνείς/-είτε? Όσο πας κόντρα σε αυτό, τόσο θα χάνεις στοιχεία του εαυτού σου… είναι τεράστιο το κόστος… Στην τελική, αν το δεις και λίγο πεισματικά και δυναμικά, γιατί να προσαρμοστείς εσύ στις επιθυμίες και συμπεριφορές των «φίλων»? Ας σε δεχτούν όπως είσαι. Αυτός είναι Φίλος με Φ κεφαλαίο… . Οι άλλοι είναι δήθεν…

Quote:

---

Originally Posted by So_Sad

Καλημέρα σας. Συμφωνώ με τις παραπάνω απόψεις… Δίνοντας περισσότερη σημασία στους άλλους, χάνεις τον εαυτό σου. Δε γίνεται να τους έχουμε όλους ευχαριστημένους, δε γίνεται να αρέσουμε σε όλους, ο καθένας έχει την προσωπικότητά του, την ιδιοσυγκρασία του. Στόχος είναι κατά τη γνώμη μου να διατηρήσουμε την ακεραιότητά μας, να υποστηρίξουμε τον χαρακτήρα μας, να τον αποδεχτούμε και να βελτιώσουμε ότι νομίζουμε ότι μας πονάει… και όχι να γίνουμε χαμαιλέοντες για να είμαστε αποδεκτοί. Συμφωνείς/-είτε? Όσο πας κόντρα σε αυτό, τόσο θα χάνεις στοιχεία του εαυτού σου… είναι τεράστιο το κόστος… Στην τελική, αν το δεις και λίγο πεισματικά και δυναμικά, γιατί να προσαρμοστείς εσύ στις επιθυμίες και συμπεριφορές των «φίλων»? Ας σε δεχτούν όπως είσαι. Αυτός είναι Φίλος με Φ κεφαλαίο… . Οι άλλοι είναι δήθεν…

---

Καλα συμφωνω απολυτα!