ΕΔΩ ΚΑΙ 10 ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΛΕΥΩ ΝΑ ΒΡΩ ΤΙ ΜΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ!!!

Αγαπητοι μου φίλοι,καλησπέρα!Είμαι 39 ετών,παντρεμένη με δυο παιδιά,το ένα στο Δημοτικό και το άλλο Νηπιαγωγείο.Θα σας πάω λίγα χρόνια πρίν,που είδα την ζωή μου να αλλάζει απο την μια μέρα στην άλλη και εξακολουθεί.Σε ηλικία 24 ετών γνώρισα τον συζηγό μου και είχαμε μια υγιείς σχέση απ'ολες τις απόψεις,πέρναγε ο καιρός και όταν αποφασίσαμε να παντρευτούμε,ξεκινήσαμε να φτιάχνουμε το σπίτι μας(έναν όροφο πάνω απο τα πεθερικά μου)ολα καλά και ολα ωραία,ώσπου λίγο καιρό πρίν τον γάμο με έπιασε ένα πράγμα που ακόμη και τώρα δεν μπορω να εξηγήσω πως ήρθε.ΠΑΝΙΚΟΣ...ΠΑΝΙΚΟΣ σε όλα.Την ημέρα του γάμου μου,έλεγα στην μητέρα μου οτι θα λιποθυμήσω μεσα στην εκκλησία και το ωραίο της υπόθεσης??Συνήθως πας σε γάμους και τελειωνουν μπαμ-μπαμ,εμένα κράτησε το μυστήριο 1 ώρα και ενα τέταρτο!!!!!!!μπορείτε να με φανταστήτε????
Να μην σας τα πολυλογώ,τι προσευχές,τι ξεματιάσματα,τι γιατρούς....τίποτα.Δεν μπορούσα να κατέβω απο το σπίτι μου να πάω στο απέναντι πεζοδρόμιο να πετάξω τα σκουπίδια.Δεν μπορείτε να φανταστείτε.Μετά απο 1μιση χρόνο και έγκυος 6 μηνών φεύγουμε απο το σπίτι αυτό και πάμε στην περιοχή που μεγάλωσα σε δικό μας σπίτι.Για λίγο ήταν καλύτερα τα πράγματα,τώρα όμως φανταστείτε οτι ψάχνω δικαιολογίες και λέω σε άλλους γονείς να μου πάρουν τα παιδιά απο το σχολείο.Τρέμω στην ιδέα οτι θα οδηγώ και θα έχω τα παιδιά μέσα αν μου έρθει αυτός ο πανικός.Δεν πάω super μόνη μου,μόνο με παρέα,δεν πάω ούτε με τα πόδια μέχρι το περίπτερο,μέχρι και η σεξουαλική σχέση με τον συζηγο μου είναι....αραιεί.......οχι γιατι φοβάμαι,αλλα δεν εχω όρεξη για τίποτα με όλα αυτα που μου συμβαίνουν.Κι εάν πω στον αντρα μου να πάω σε ψυχολόγο,γελάει και μου λεει οτι δεν εχω τίποτα θα περάσει!!!!Σας παρακαλώ πείτε μου κάτι.Τα συμπτώματα?Με πιάνει μια αστάθεια σαν να χάνω την γη κάτω απο τα πόδια μου,ταχυπαλμία,ενα ελαφρύ πιάσειμο στον αυχένα(έκανα αξονική και δεν έδειξε τίποτα),κι όσο κι εαν σας φαινεται αστείο τις πιο πολλές φορές είμαι ματιασμένη,πολύ όμως,μετα απο κανένα μισάωρο ειμαι σαν να μην έχω τίποτα!!!ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΩ ΠΙΑ!!!!!:(:confused:

Stefiv καλησπερα και σε εσενα ,διαβασα το θεμα σου και διαπιστωσα οτι αυτα που περιγραφεις τα παθαινω απο τον Ιουνιου,μην φοβασαι παθαινεις κρισεις πανικου .
Κια εγω εχω ταχυπαλμια - εκτακτες συστολες ,ασταθεια εαν εχεις διαβασει το σχετικο θεμα μου θα κατλαβεις τι περναω και εγω .
Αλλα δεν το βαζω κατω οπως πρεπει να κανεις και εσυ ειναι κριμα να περνας αυτο το μαρτυριο 10 χρονια.
Πες μας τι ειναι αυτο που σου δημιουργει τοσο φοβο;

Δεν είναι δυνατόν από τη μια να είσαι και να περνάς ήρεμα και καλά και ξαφνικά, να φυγει η γη κάτω από τα πόδια σου.... σίγουρα κάτι υπήρχε που υπολάνθανε, σιγόβραζε μέσα σου, άσχετα αν δεν το είχες πάρει είδηση...
Φιλικά θα σου πρότεινα τα εξής, χωρίς να είμαι ειδικός, τη γνώμη μου λέω:
για το ψυχολογικό κομμάτι, σε ένα τετράδιο γράψε ό,τι σε απασχολεί, ό,τι έζησες τώρα, πέρσυ, πρόπερσυ, κλπ, πήγαινε πίσω όσο πιο πολύ μπορείς, γράψε την ιστορία της ζωής σου. Και ξαναδιάβασε όσα έγραψες μετά από λίγο καιρό... βρίσκεις κάποια συνάφεια ανάμεσα στα γεγονότα και τα αισθήματα σου? κάπως έτσι πιστεύω μπορείς να πιάσεις μια άκρη για να ξεκινήσεις τη δουλειά με τον εαυτό σου.
για το οργανικό κομμάτι, κάνε ένα πληρέστατο τσεκ απ, απο νευρολόγο, καρδιολόγο, γυναικολόγο, ενδοκρινολόγο, με τις σχετικές εξετάσεις τους. Και αν αποκλειστεί το ενδεχόμενο κάποιας οργανικής διαταραχής, πιάνεις ξανά το ψυχολογικό...και προφανώς ένας καλός ψυχοθεραπευτής θα σε βοηθήσει πάρα πολύ. Έτσι όπως τα λες, παίζει κατι σε αγοραφοβία με πανικό..

φυσικα κ ειναι δυνατον. μηπως κατι δε παει καλα στη σχεση με τον αντρα σου? μηπος σου εκανε κατι κ τον χρεωσες η μηπος δεν ηθελες να τον παντρευτεις?

Αν καταλαβα καλα εισαι πανω κατω 10 χρονια ετσι ,ασε λοιπον τα ξεματιασματα και πηγαινε σε ψυχιατρο και μετα σε ψυχολογο.
Κατα τα αλλα συμφωνω με οσα σου εγραψε η Λενα , αν και πιστευω πως αν υπηρχε καθαρα οργανικο θεμα σε 10 χρονια θα το ειχες ανακαλυψει.

Κοπελα μου πιστευω πασχεις απο αρρωστοφοβια,εδωπερα εχω απαντησει απειρα θεματα ομοια με το δικο σου,Κανε μια ερευνα κ διαβασε

Σαν κρίσεις πανικού μοιάζουν... μη σε πιάνει πανικός στη σκέψη τους! Δες κάποιον ειδικό να σου τα εξηγήσει όλα...

κατσε βρε παιδι μου εγω μπερδευτηκα λιγο.λες πως η σχεση με τον αντρα σου πριν το γαμο ηταν πολυ καλη.αλλα σε πιασε πανικος.γιατι?μηπως απο τις προετοιμασιες του γαμου αγχωθηκες?λογικο το βρισκω...οταν λες δε μπορεις να πεταξεις τα σκουπιδια εννοεις οτι δεν εχεις τη διαθεση,βαριεσαι η φοβασαι κατι και σε αγχωνει αυτο?στο περιπτερο γτ δε πας?δλδ αν σε πιασει αυτος ο <πανικος> στο δρομο πιο ειναι το χειροτερο που θα μπορουσε να σου συμβει κ ποση ωρα κραταει?ο συζηγος μαλλον γελαει γτ δεν εχει καταλαβει ποσο σοβαρο ειναι αυτο που περνας για σενα.πιαστον και μιλα του σοβαρα.για την ασταθεια,τη ταχυκαρδια που λες μπορει να ειναι μια απλη χαμηλη πιεση μεχρι και θυροειδης.εμεις δε μπορουμε να σου πουμε τι ειναι,πρεπει να κανεις εξετασεις.εσυ θα ηξερες να μου πεις?ωστοσο ειναι λιγο ανωριμο να εχεις αυτο το θεμα 10 χρονια και να μην εχεις παει σενα γιατρο η ψυχολογο.δλδ χρειαζεσαι την εγκριση του αντρα σου για να πας?σε γενικες γραμμες εμενα το κειμενο σου μου εβγαλε υπερβολικο αγχος.μεχρι κ εγω αγχοθηκα μεχρι να το διαβασω.δε νομιζω οτι ειναι κρισεις πανικου,ουτε αγοραφοβια,ουτε αρρωστοφοβια.νομιζω πως ειναι υπερβολικο αγχος.αυτη ειναι η γνωμη μου.αυτο δε σημαινει οτι ισχυει κιολλας.αλλα σου ξαναλεω πως εδω κανεις δε θα σου δωσει μια σιγουρη απαντηση οσο ενας ειδικος.

Αυτο που εχεις λεγεται αγοραφοβια με κρισεις πανικου. Οσο περισσοτερο το σκεφτεσαι τοσο περισσοτερο θα σου 'ρχεται. Λαθος η σταση του αντρα σου. Θα πρεπει να ξεκινησετε μαζι να βρειτε εναν καλο ψυχολογο και να σε στηριξει σ' αυτο. Το οτι δεν του φαινεται σοβαρο προβλημα κι ενδεχομενως να μην ειναι επι της ουσιας διοτι δεν παθαινεις κατι απ' αυτο, μονο που σε διαλυει ψυχικα και σωματικα, δε σημαινει πως δεν ειναι σοβαρο για σενα. Πρεπει να το κανεις να καταλαβεις το ποσο σοβαρο ειναι για σενα. Τ' οτι γελαει ειναι εντελως λαθος αντιδραση, μπορει βεβαια να το κανει επειδη σε βλεπει τρομαγμενη για να σε ξεαγχωσει, ομως ειναι παρα την καλη του προθεση λαθος αντιδραση. Αυτο απο μονο του δεν περναει Θελει δουλεια.

Καλη σας μέρα φίλοι μου!!!!!Ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον που δείξατε στο μήνυμα μου!Καταρχάς μάλλον δεν έδωσα πλήη στοιχεία για το (αντικείμενο) που με απασχολεί:rolleyes:;)και ειναι λογικό να έχετε κάποιες απορρίες.
α)Εξετάσεις έχω κάνει τόσες που ελπίζω να μην μου άφησαν κι αυτες κάποιο κουσούρι!!!!όλα καλά!
β)οταν έγραψα οτι δεν μπορούσα να κατεβάσω τα σκουπίδια,δεν φοβόμουν οτι θα πάθω κάτι με την έννοια οτι θα με πατούσε αυτοκίνητο....με έπιανε ένας πανικός χωρίς να καταλάβω ακόμη και τώρα τον λόγο.Το ίδιο ισχύει και τώρα που δεν μπορώ να πάρω τα παιδιά απο το σχολείο ή να παω στο περίπτερο με τα πόδια,με την μόνη διαφορά οτι τώρα παιρνώντας τα χρόνια έχει μείνει στο μυαλό μου και όσο κι αν θέλω να το αποβάλλω και να μην το σκέφτομαι δεν μπορώ!!!!
Να σας πω την μαύρη μου αλήθεια,όσο εργαζόμουν δεν ειχα να αντιμετωπίσω τέτοια θέματα ,ίσως γιατί ήμουν απασχολημένη με κάτι και ξεχνιόμουν,ήμουν αυτόνομη απο άποψη οικονομικού και δεν ζητούσα απο τον σύζηγο να μου αγοράσει τα τσιγάρα μου(το πιο απλό),φυσικά δεν μου ειπε ποτέ όχι σε κάτι και πάντα προσπαθουμε συζητώντας να βρούμε λύσεις σε οτι απασχολει το σπίτι μας,όμως δεν ειναι το ίδιο.Επίσης απ'οταν έκανα το πρώτο μου παιδί η βοήθεια απο παππούδες και γιαγιάδες ήταν περιορισμένη ή μεν γονείς μου ειχαν να κάνουν και με άλλα εγγόνια και προσπαθο΄σαν και προσπαθούν να μας βοήθήσουν όλους όσους μπορούν,ενω το παράπονο μου μέχρι και σήμερα ειναι με τα πεθερικά μου που αν δεν ειναι ανάγκη το γιού τους,εμένα με έχουν χ........η!Όσο κι αν δείχνουν ,στα λόγια οτι ενδιφέρονται,όταν τους ειχα ανάγκη ποτέ δεν ήταν εδώ και το ώραίο της υπόθεσης????/τα περισσότερα καλοκαίρια τα περνάω στο χωριό όταν πάνε μαζί τους.Οταν επιστρέφω στο σπίτι μου?περισότερο κουρασμένη ψυχολογικά απ'οτι οταν πάω διακοπές.Με λίγα λόγια ναι,εχω παράπονα πολλά διοτι για όλα κρίνομαι,απο το τι ώρα θα φάει το παιδί μέχρι και στην ανατροφή τος.Ο άντρας μου έχει τσακωθεί πολές φορές μαζί τους,αλλά το μυαλό στα 67 και 76 δεν αλλάζει.Θα μου πείτε γιατι πάω εκει τα καλοκαίρια??Διότι no money,για να παμε 4 ατομα διακοπές και εκτος αυτου ο άντρας μου,παιρνει 1 εβδομάδα αδεια τον 15 Αυγουστο.Τα κρατάς κλεισμένα μέσα??έπειτα λες ,αφου μπορούμε να πάμε γιατι όχι να κάνουν κι ατα κανένα μπάνιο???ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΡΟΛΟ ΕΧΕΙ ΠΑΙΞΕΙ Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΜΟΥ.
Γ)ΒΑΡΕΘΗΚΑ!!!!!ΟΧΙ τα παιδιά μου και τον άντρα μου,την ζωή αυτη που κάνουμε,που τις περισσότερες φορές πρέπει να εξαρτιόμαστε απο τους άλλους,είτε αυτο αφορά το οικονομικό,είτε το προσωπικό επίπεδο.
Όσο για δουλειά?το παλεύω....ματαιος κόπος!!!!Τα έξοδα τρέχουν,απο εξετάσεις που κάνω στην κόρη μου,διοτι κάνει αυξητικη ορμόνη,τα του σπιτιού και τ΄ποτα για μας!!!Δεν θέλει νομίζω πολύ.......ελπίζω οχι για το Δαφνή!!!:D

Σας κούρασα και πάλι,ευχαριστώ για την υπομονή σας....πραγματικά μου κάνει πολύ καλό,που μπορω να επικοινωνω με άγνωστους ανθρώπους έστω και με αυτόν το τρόπο!!!!ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΜΕΡΑ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ!!!