είμαι στενοχωρημένη!

καλησπέρα
το πρόβλημά μου είναι ότι από μικρή είμαι πολύ ευαίσθητη και επηρεάζομαι από τα γύρω μου γεγονότα. θα ήθελα να μπορώ να διαχειρίζομαι τα συναισθήματά μου πιο ήπια και να μη με ΄΄ρίχνουν΄΄τόσο πολύ. απογοητεύομαι από τους ανθρώπους και φοβάμαι να κάνω σχέσεις σε όλα τα επίπεδα. με έχουν πληγώσει πολλοί άνθρωποι και εξακολουθούν. είμαι δυναμική αλλά συγχρόνως ευάλωτη. και πολύ μπερδεμένη. όλα ξεκινούν απο μένα. ένα σύντομο βιογραφικό μου: χωρισμένη πολλά χρόνια. μεγάλωσα μόνη τα παιδιά μου και αισθάνομαι κουρασμένη. δεν έχω φίλους και τώρα τολμάω να κάνω βήματα να αποκτήσω κάποιους. αλλά φοβάμαι. μία σχέση που προσπάθησα να κάνω δεν πέτυχε. αισθάνομαι προδομένη, θυμωμένη, απογοητευμένη. έχω κατευθύνει την αγάπη μου στα ζώα. είναι τα μόνα που δε με πληγώνουν. αισθάνομαι μοναξιά. ότι δε με καταλαβαίνει κανείς. έχω πολλά να δώσω σε μια σχέση αλλά δε μπορώ να βρω ένα σύντροφο να μοιραστώ αυτά που νιώθω. αυτό με ρίχνει περισσότερο. με κουράζει σωματικά και ψυχικά.είναι φορές που το πολεμάω και νιώθω καλύτερα. είναι και στιγμές που με παρασύρει όλο αυτό και με κάνει να σέρνομαι. πιστεύω στο Θεό και από εκεί κρατιέμαι. τα παιδιά μου μεγάλωσαν και παίρνουν το δρομο τους. είμαι μόνη και δεν μπορώ να βρω κάτι που να με γεμίζει και να με κάνει χαρούμενη. θαθελα να μου πειτε τη γνώμη σας. δυο λόγια απο σας που δε με ξέρετε, δεν σας ξέρω και με γνωρίζετε από τα λίγα που σας λέω. ευχαριστώ

Καλημέρα! Το πρώτο που θέλω να σου πω είναι να μην το βάζεις κάτω εξαιτίας μερικών αποτυχιών σε σχέσεις.Όλοι μας είχαμε αποτυχίες αλλά αν το δεις από τη σωστή οπτική γωνία μπορείς να επωφεληθείς!Δες τις αποτυχίες αυτές ως εμπειρίες που θα σε βοηθήσουν να αποφύγεις τυχόν λάθη και να προσαρμοστείς καλύτερα σε μια μελλοντική σχέση και μην τις αφήνεις να σε αποθαρρύνουν και να σε στιγματίζουν! Δεύτερον,όσον αφορά το κομμάτι της ευαισθησίας:Το ότι είσαι ευαίσθητη από την παιδική ηλικία δε σημαίνει ότι δεν μπορείς να το αλλάξεις ακόμα και τώρα.Με προσπάθεια και επιμονή τα αποτελέσματα θα είναι θεαματικά! Δοκίμασε να τονώσεις την αυτοπεποίθησή σου.Εστίασε στο να βρεις ένα χόμπι,μια δραστηριότητα που σου αρέσει και σε κάνει να νιώθεις ο εαυτός σου.Έτσι,θα γνωρίσεις και άτομα με κοινά ενδιαφέροντα,θα κάνεις νέους φίλους και θα διώξεις το αίσθημα της μοναξιάς.Τρίτον,έχω την εντύπωση πως χρειάζεσαι λίγη δουλειά πάνω στο κομμάτι της διαχείρισης της συναισθηματικής νοημοσύνης σου.Σαφώς δεν είμαι ειδικός για να κάνω μια τέτοια διάγνωση και να σε συμβουλέψω πάνω σ'αυτό το θέμα,απλώς τη γνώμη μου λέω. Τέλος,να θυμάσαι πως πάντα θα υπάρχουν μέρες που θα είσαι down ψυχολογικά-ποιος δεν περνάει τέτοιες περιόδους άλλωστε; -αλλά το σημαντικό είναι να μην το αφήνεις να σε παίρνει από κάτω! Προσπάθησε να δεις τα πράγματα θετικά,δραστηριοποιήσου και θα δεις θεαματικές αλλαγές!Θα μου πεις, εύκολο να το λες,αλλά νομίζω μια προσπάθεια αξίζει τον κόπο!Αυτά από μένα,ελπίζω να μπόρεσα κάπως να σε βοηθήσω!

requiem σε ευχαριστώ για την άποψη που εξέφρασες. είναι αλήθεια ότι δεν έχω διαχειριστεί καλά τα συναισθήματά μου. δεν είχα καιρό να ασχοληθώ με μένα τα χρόνια που πέρασαν. έπρεπε να σταθώ στα πόδια μου για να μπορώ να είμαι μάνα και πατέρας στα παιδιά μου. είναι φορές που είμαι αισιόδοξη και είναι φορές που τα βλέπω μαύρα.μπορώ να αντέξω πολλά εκτός από τον εαυτό μου. έχω μείνει πολύ καιρό μόνη μαζί του και δεν θέλω πια να ακούω τις σκέψεις μου. με κουράζει. αν γινόταν, θα ήθελα να αφήσω κάπου το κεφάλι μου για λίγο να ξεκουραστώ. αστείο ακούγεται ε; και όμως. από όλα μπορεί να ξεφύγει κανείς εκτός από τον εαυτό του.
μερικές φορές νομίζω ότι είμαι αόρατη. ότι δε με βλέπει κανείς και γιαυτό δε μου δίνει σημασία. δεν ξέρω αν ζητάω πολλά στη ζωή μου.
ακόμα κι εδώ μέσα είδα ότι διάβασαν το μήνυμά μου, αλλά μόνο εσύ απάντησες.
ωστόσο, σε ευχαριστώ και πάλι. είναι σημαντικό για μένα που μου είπες τη γνώμη σου.
καλή συνέχεια!!!

Άρα μια καλή αρχή θα ήταν να δουλέψεις το κομμάτι της διαχείρισης των συναισθημάτων σου!Είτε με τη βοήθεια κάποιου ειδικού-αν πιστεύεις ότι χρειάζεται-,είτε μόνη σου! Υπάρχουν πολλά βιβλία ψυχολογίας που θα μπορούσαν να σε βοηθήσουν,αν κάνεις μια επίσκεψη στη δημοτική βιβλιοθήκη της περιοχής σου σίγουρα θα βρεις!Από 'κει και πέρα,λες ότι νιώθεις αόρατη.Γιατί όμως;Σκέψου πόσο καλή δουλειά έκανες ολομόναχη πάνω στην ανάθρεψη των παιδιών σου και πόσο μπορεί να σε κούρασε αυτή η διαδικασία.Ίσως ήταν τόσο ισχυρή η δυναμικότητά σου πάνω σ'αυτό,ώστε κουράστηκες και απλά χρειάζεσαι ένα διάλειμμα.Το καταλαβαίνω απόλυτα αυτό που λες,καθώς κι εγώ πολλές φορές όταν μένω μόνος με τις σκέψεις μου μόνο σε καλό δε μου βγαίνει.Γι'αυτό η οποιαδήποτε δραστηριότητα που θα σε κινητοποιεί θα σε βοηθήσει περισσότερο απ'όσο φαντάζεσαι(αφ'ενός θα ξεφεύγεις από τις σκέψεις σου και αφ'ετέρου θα κοινωνικοποιηθείς).Τα δύσκολα πέρασαν και είμαι σίγουρος ότι τα κατάφερες περίφημα! Τώρα απλώς πρέπει να εστιάσεις στον εαυτό σου και να κάνεις πράγματα για σένα!Άσε λοιπόν τις σκέψεις σου μέσα σε ένα κουτί (αυτό το λέω στον εαυτό μου όταν έχω τις μαύρες μου) και βγες έξω να συνεχίσεις τη ζωή σου! Τόσα χρόνια ζούσες στην ουσία για τα παιδιά σου(διόρθωσε με αν κάνω λάθος)τώρα είναι η σειρά σου να ζήσεις!! Και πάντα να σκέφτεσαι θετικά!!! :)

Υπάρχουν πολλές τεχνικές για την ανίχνευση των συναισθημάτων σου που θα σε βοηθήσουν να τα διαχειριστείς και να τα χρησιμοποιήσεις προς όφελος σου. http://www.tokleidi.com/2013/08/texn...ynaisthimaton/

Quote:

---

Originally Posted by ΓΑΤΑ

μπορώ να αντέξω πολλά εκτός από τον εαυτό μου. έχω μείνει πολύ καιρό μόνη μαζί του και δεν θέλω πια να ακούω τις σκέψεις μου. με κουράζει. αν γινόταν, θα ήθελα να αφήσω κάπου το κεφάλι μου για λίγο να ξεκουραστώ. αστείο ακούγεται ε; και όμως. από όλα μπορεί να ξεφύγει κανείς εκτός από τον εαυτό του.
μερικές φορές νομίζω ότι είμαι αόρατη. ότι δε με βλέπει κανείς και γιαυτό δε μου δίνει σημασία. δεν ξέρω αν ζητάω πολλά στη ζωή μου.

---

Ωραίο όνομα, αλλά φαίνεται δεν έχεις διδαχτεί και πολλά από τις καταπληκτικές γατούλες (είναι τα αγαπημένα μου ζωάκια).
Λες ότι μπορείς να αντέξεις πολλά εκτός από τον εαυτό σου. Μα αν δεν αντέχουμε τον εαυτό μας εμείς, πώς είναι δυνατόν να περιμένουμε να μας αντέξουν οι άλλοι; Αν εμείς δεν ευχαριστιόμαστε την παρέα του, τότε γιατί να περιμένουμε κάποιος άλλος να την ευχαριστηθεί; Και τι σε κάνει να πιστεύεις, ότι αυτό που δεν μπορείς να κάνεις εσύ για τον εαυτό σου, θα το κάνει κάποιος άλλος για σένα; Αν περιμένουμε οι άλλοι να δώσουν νόημα στη ζωή μας, φοβάμαι ότι μονίμως θα είμαι απογοητευμένοι.
Αν δεν θέλεις πια ν' ακούς τις σκέψεις σου, θα πρέπει να τις αλλάξεις. Και αυτό είναι κάτι που γίνεται, φτάνει να το αποφασίσεις και να βρεις τον τρόπο που σου ταιριάζει.
Δε νομίζω ότι ζητάς πολλά από τη ζωή, ίσως να ζητάς πολύ λίγα. Μάλλον όμως τα ζητάς με λάθος τρόπο.

Γατα,
αγάπησε τον εαυτό σου, κακόμαθε τον, πέρνα όμορφα...
Δεν εξαρτώνται όλα από εμάς για να στενοχωριόμαστε....Μια βόλτα, μια χαλαρή μουσική, κάτι που σε ευχαριστεί είναι ό,τι πρέπει για αρχή.
Συμφωνώ απόλυτα με requiem.

Αν πιστεύεις στο θεό και από κει κρατιέσαι, δεν είσαι δυναμική και ευάλωτη, είσαι σκέτα ευάλωτη και πιστή.

εχεις δίκιο σε αυτά που γράφεις. Δυστυχώς για πολύ καιρό περίμενα από άλλους ανθρώπους να δώσουν νόημα στη ζωή μου και να μου ανεβάσουν τη διάθεση, το ηθικό, να πιστέψουν σε μένα, να μου δώσουν αξία.Ναι, περίμενα από ανθρώπους που θεωρούσα σημαντικούς να με αγαπήσουν για αυτό που είμαι, να πιστέψουν σε μένα και να κάνουν και μένα να πιστέψω στον εαυτό μου. Δεν είχα ποτέ αυτοπεποίθηση και ήμουν ταπεινός άνθρωπος.Πέρασαν πολλά χρόνια για να καταλάβω ότι αν δεν εκτιμώ τον εαυτό μου, δεν θα με εκτιμούν και οι γύρω μου. Και τώρα στα 41 προσπαθώ να βάλω τη ζωή μου σε άλλες βάσεις, πιο σταθερές και αναθεωρώ. Αυτό σε ένα νέο άνθρωπο είναι πιο εύκολο. Έχω κάνει ένα κύκλο ζωής και νομίζω ότι μέχρι να βάλω τα πράγματα στη σωστή θέση, θα έχει περάσει η ζωή μου και δεν θα έχω καταφέρει κάτι ουσιαστικό. Θα έχω μόνο να πω ότι προσπάθησα.....

Quote:

---

Originally Posted by marian_m

Ωραίο όνομα, αλλά φαίνεται δεν έχεις διδαχτεί και πολλά από τις καταπληκτικές γατούλες (είναι τα αγαπημένα μου ζωάκια).
Λες ότι μπορείς να αντέξεις πολλά εκτός από τον εαυτό σου. Μα αν δεν αντέχουμε τον εαυτό μας εμείς, πώς είναι δυνατόν να περιμένουμε να μας αντέξουν οι άλλοι; Αν εμείς δεν ευχαριστιόμαστε την παρέα του, τότε γιατί να περιμένουμε κάποιος άλλος να την ευχαριστηθεί; Και τι σε κάνει να πιστεύεις, ότι αυτό που δεν μπορείς να κάνεις εσύ για τον εαυτό σου, θα το κάνει κάποιος άλλος για σένα; Αν περιμένουμε οι άλλοι να δώσουν νόημα στη ζωή μας, φοβάμαι ότι μονίμως θα είμαι απογοητευμένοι.
Αν δεν θέλεις πια ν' ακούς τις σκέψεις σου, θα πρέπει να τις αλλάξεις. Και αυτό είναι κάτι που γίνεται, φτάνει να το αποφασίσεις και να βρεις τον τρόπο που σου ταιριάζει.
Δε νομίζω ότι ζητάς πολλά από τη ζωή, ίσως να ζητάς πολύ λίγα. Μάλλον όμως τα ζητάς με λάθος τρόπο.

---

periergo κ εμενα ειναι τα αγαπημενα μου ζωη η γατουλες αλλα ωρες ωρες προβηβαζομαι σε τιγρη

τωρα ΓΑΤΑ ειμαι κ εγω πολυ ευαισθητος πιο πολυ δε παει απλα διαχωρισα τις ευαισθησιες μου απο το ποτε πρεπει να διξω αναισθησια γιατι απλα επρεπε

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

periergo κ εμενα ειναι τα αγαπημενα μου ζωη η γατουλες αλλα ωρες ωρες προβηβαζομαι σε τιγρη

τωρα ΓΑΤΑ ειμαι κ εγω πολυ ευαισθητος πιο πολυ δε παει απλα διαχωρισα τις ευαισθησιες μου απο το ποτε πρεπει να διξω αναισθησια γιατι απλα επρεπε

---

Φίλε Αλέξανδρε_77, μέχρι πρότινος πίστευα ότι δεν πρέπει να αλλάξω τον εαυτό μου για κανένα λόγο. είμαι αυτή που είμαι και δεν θα αλλοιώσω εγώ τον εαυτό μου για χάρη των άλλων. στην πορεία κατάλαβα ότι πρέπει να μειώσω την ευαισθησία μου για καλό δικό μου και να κάνω ένα καλό ξεκαθάρισμα τόσο των συναισθημάτων μου όσο και των ανθρώπων που είναι γύρω μου. έχω ήδη αρχίσει να το εφαρμόζω και είναι πολύ επώδυνο. ξέρω ότι στο τέλος θα μείνω σχεδόν μόνη γιατί λένε ότι η ψυχή του ανθρώπου βγαίνει αλλά όχι και το ΄΄χούι΄΄ του. έχω κάνει πρόοδο στο θέμα των ευαισθησιών μου αλλά κάποιες φορές θυμώνω με τον εαυτό μου γιατί νιώθω σαν να συμβιβάστηκα προκειμένου να επιβιώσω. ώρες ώρες είμαι αντιμέτωπη με δύο εαυτούς. νομίζω ότι το καταλαβαίνεις πολύ καλά αυτό. δύο εγώ μέσα μου παλεύουν για το ποιό από τα δύο θα νικήσει. δεν ξέρω αν φταίει η εποχή, οι άνθρωποι ή οτιδήποτε άλλο. ίσως να έπρεπε να ζω σε μια άλλη εποχή που οι άνθρωποι είχαν πιο πολύ μπέσα. ήταν πιο ξεκάθαροι και δεν έπαιζαν με τους ανθρώπους.
έχω τρεις γάτες και μπορώ να πω ότι φέρονται πολύ καλύτερα από τους ανθρώπους. δεν με έχουν γρατζουνίσει ποτέ σε αντίθεση με τους ανθρώπους που με ΄΄γρατζουνάνε΄΄ καθημερινά. με σέβονται και κινούνται στο χώρο που τους έχω παραχωρήσει. οι άνθρωποι καταπατούν τα πάντα. παρόλο που λένε ότι τα ζώα δεν έχουν λογική, είναι άψογα στη συμπεριφορά τους και δεν με έχουν πληγώσει ποτέ. ειναι φιλικές, χαδιάρες , τρυφερές και αναγνωρίζουν ότι τις φροντίζω με ένα τρόπο που με εκπλήσσει. τα νυχάκια τους είναι για τις σκανταλιές τους μόνο. η ΄΄τίγρης΄΄ βγαίνει μόνο σε αυτούς που δε σέβονται ...... και αυτό ισχύει για τις γάτες και για μένα......

Γάτα, η ζωή έχει πολλούς κύκλους... και ο 'νέος άνθρωπος' δεν είναι νέος ηλικιακά. Επιπλέον, με μία σχέση που δεν πήγε καλά και με κάποιες απόπειρες για φιλία... έχεις νομίζω πολύ δρόμο ακόμα, όχι μόνο για απογοητεύσεις, αλλά και για χαρές! :) Άσε τις κατά τ' άλλα συμπαθέστατες γατούλες και ανοίξου περισσότερο στους ανθρώπους. Και ταυτόχρονα δούλευε μέσα σου όλα τα στοιχεία που έχεις δει ότι σου δυσκολεύουν τη ζωή (πχ υπερβολική ευαισθησία, υπερβολικές προσδοκίες). Η απογοήτευση κι η απομόνωση δεν οδηγούν πουθενά και κυρίως δεν σου δίνουν υλικό για νέες εμπειρίες και νέες, φρέσκιες, αναθεωρημένες σκέψεις και στάση ζωής.

Quote:

---

Originally Posted by ΓΑΤΑ

... μέχρι πρότινος πίστευα ότι δεν πρέπει να αλλάξω τον εαυτό μου για κανένα λόγο. είμαι αυτή που είμαι και δεν θα αλλοιώσω εγώ τον εαυτό μου για χάρη των άλλων. στην πορεία κατάλαβα ότι πρέπει να μειώσω την ευαισθησία μου για καλό δικό μου και να κάνω ένα καλό ξεκαθάρισμα τόσο των συναισθημάτων μου όσο και των ανθρώπων που είναι γύρω μου. έχω ήδη αρχίσει να το εφαρμόζω και είναι πολύ επώδυνο. ξέρω ότι στο τέλος θα μείνω σχεδόν μόνη γιατί λένε ότι η ψυχή του ανθρώπου βγαίνει αλλά όχι και το ΄΄χούι΄΄ του. έχω κάνει πρόοδο στο θέμα των ευαισθησιών μου αλλά κάποιες φορές θυμώνω με τον εαυτό μου γιατί νιώθω σαν να συμβιβάστηκα προκειμένου να επιβιώσω. ώρες ώρες είμαι αντιμέτωπη με δύο εαυτούς. νομίζω ότι το καταλαβαίνεις πολύ καλά αυτό. δύο εγώ μέσα μου παλεύουν για το ποιό από τα δύο θα νικήσει.

---

Παρατηρώ ότι ο περισσότερος κόσμος, και εγώ επίσης, ψάχνουμε να βρούμε πώς θα δράσουμε, τι να αλλάξουμε, τι να βελτιώσουμε. Από την άλλη παρατηρώ, ότι είναι σημαντικότερο κάποιος να καταλάβει που είναι, παρά το τι πρέπει να κάνει. Γιατί ψάχνουμε το τι να κάνουμε αν δεν γνωρίζουμε το τι είμαστε?
Ένα παράδειγμα που εξηγεί τη σκέψη μου. Βλέπεις ότι οι τρεις γάτες σου, σου φέρονται καλά. Γιατί να μην κάνουμε το ίδιο και με τους ανθρώπους? Να δούμε ποιοί άνθρωποι φέρονται καλά και να επιλέξουμε αυτούς? Αν οι γάτες σου, δεν είχαν καλή συμπεριφορά θα τις είχες ξαποστείλει?

Quote:

---

Originally Posted by John11

Ένα παράδειγμα που εξηγεί τη σκέψη μου. Βλέπεις ότι οι τρεις γάτες σου, σου φέρονται καλά. Γιατί να μην κάνουμε το ίδιο και με τους ανθρώπους? Να δούμε ποιοί άνθρωποι φέρονται καλά και να επιλέξουμε αυτούς? Αν οι γάτες σου, δεν είχαν καλή συμπεριφορά θα τις είχες ξαποστείλει?

---

δυστυχώς έχω καταλήξει να πιστεύω ότι έχω το ΄΄μαλακομαγνήτη΄΄. υπήρξαν πολλοί άνθρωποι που φέρθηκαν σκάρτα. και δυστυχώς την ώρα που τους χρειάζεσαι, φαίνεται ποιοί είναι.σύμφωνα με τα λεγόμενά σου κρατάς τους ανθρώπους που φέρονται καλά. έτσι έκανα. στην πορεία άλλαξαν συμπεριφορά και έβγαλαν άλλο χαρακτήρα. οπότε τί κάνουμε; πάμε για άλλα; βάζουμε άλλους ανθρώπους στη ζωή μας; δεν ξέρω.τα ζώα δεν έχουν κακία και εμπάθειες.τα οδηγεί το ένστικτο. και αν κάνουν και κάτι άσχημο, οφείλεται στο ένστικτο της επιβίωσης. οι άνθρωποι που υποτίθεται έχουν μυαλό και συναισθήματα, γιατί φέρονται έτσι;

Quote:

---

Originally Posted by ΓΑΤΑ

δυστυχώς έχω καταλήξει να πιστεύω ότι έχω το ΄΄μαλακομαγνήτη΄΄. υπήρξαν πολλοί άνθρωποι που φέρθηκαν σκάρτα. και δυστυχώς την ώρα που τους χρειάζεσαι, φαίνεται ποιοί είναι.σύμφωνα με τα λεγόμενά σου κρατάς τους ανθρώπους που φέρονται καλά. έτσι έκανα. στην πορεία άλλαξαν συμπεριφορά και έβγαλαν άλλο χαρακτήρα.

---

Λίγοι άνθρωποι αλλάζουν συμπεριφορά και βγάζουν άλλο χαρακτήρα. Συνήθως εμείς δεν έχουμε καταλάβει ποιός είναι ο άλλος. Έχουμε λάθος εικόνα, και παραπλανούμαστε. Πολλοί λένε ψέματα ή δεν εκφράζουν αυτά που σκέφτονται. Έτσι τους νομίζουμε διαφορετικούς από αυτό που είναι. Δυστυχώς έτσι γίνεται συνήθως, και λέω δυστυχώς γιατί και εγώ ανήκω σε αυτούς που παραπλανήθηκαν.

Διάβασα κάπου: "Όταν κάποιος λέει ψέματα είναι ψεύτης. Όταν του το πεις και δεν το παραδέχεται είναι απατεώνας". Αυτό με έκανε να σκεφτώ ότι οι "απατεώνες" είναι αυτοί που στην ουσία κάνουν τη ζημιά. Αν δεν τους καταλάβουμε εμείς φταίμε. Δυστυχώς. Και σκέφτομαι, ότι αν βοηθήσουμε κάποιον "απατεώνα" τότε στην ουσία τον βοηθάμε να είναι απατεώνας και σε άλλους. Δηλαδή βοηθάμε να γίνει κακό και σε άλλους. Αυτή τη "βοήθεια" είναι που στη συνέχεια πληρώνουμε κι εμείς. Τα έγραψα περιληπτικά, φαντάζομαι ότι καταλαβαίνεις. Συμφωνείς?


> οπότε τί κάνουμε; πάμε για άλλα; βάζουμε άλλους ανθρώπους στη ζωή μας; δεν ξέρω.

Δεν ξέρεις? Τι σκέφτεσαι σε αυτό?
Παρατηρώ ότι παραπλανούμαστε πολύ εύκολα. Εξαιρετικά πολύ ευκολότερα απ' αυτό που νομίζουμε. Και από την άλλη, παρατηρώ ότι είμαστε πολύ "ευαίσθητοι" και "προστατευμένοι" εκεί που δεν θα έπρεπε να είμαστε έτσι. Δυιλίζουμε τον κώνωπα και καταπίνουμε την κάμηλο. Το έχεις δει αυτό στη ζωή σου?