Rogerian

Καλησπέρα και καλό χειμώνα να έχουμε..

Γνωρίζει κανείς τι είναι η rogerian θεωρία και πώς τη χρησιμοποιεί ένας ψυχοθεραπευτής;

Η ερώτηση σου δεν μπορεί να απαντηθεί σε λίγες σειρές. Το ίδιο θα σου έλεγα αν ρωτούσες για οποιαδήποτε άλλη ψυχοθεραπευτική προσέγγιση.
Αν θέλεις, κάντην λίγο πιο συγκεκριμένη.
Για ποιο λόγο ρωτάς?
Σκοπεύεις να απευθυνθείς σε προσωποκεντρικό θεραπευτή και θέλεις να καταλάβεις αν σου ταιριάζει?
Τι εννοείς όταν λες \"πω τη χρησιμοποεί ο θεραπευτής?

Αν θέλεις, ρίξε μια ματιά στα παρακάτω άρθρα που έγραψα πριν από πολύ καιρό εδώ στο e-psychology. Ισως το δεύτερο και σίγουρα το τρίτο θα τα βρεις κουραστικά ή δυσνόητα μιας και αφορούν περισσότερο ειδικούς.

Χαρακτηριστικά που βοηθούν μια σχέση
Οι τρεις θεραπευτικές συνθήκες
Θεωρία προσωπικότητας του Carl Rogers

Ευχαριστώ πολύ για τα άρθρα..
απλώς έμαθα πώς ο θεραπευτής μου είναι rogerian και δεν ήξερα τι είναι αυτό...σε συζήτηση μας κάποτε μου είχε πει οτι ειναι της προσωποκεντρικής οπότε να υποθέσω πως η rogerian είναι κάποια τέτοια προσέγγιση.

Ήμουν ενήμερη για τις 3 αρχές της προσωποκεντρικής θεωρίας...ωστόσο το 3ο άρθρο μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον και μου γεννήθηκαν και άλλες απορίες για τη θεωρία αυτή.Ο Rogers ήταν ο εισηγητής της προσωποκεντρικής θεωρίας;

Αυτό που κρατάω πάντως, για όσους διαβάσουν αυτό το ποστ, είναι οτι η προσωποκεντρική θεωρία ή Rogerian βλέπει τον άνθρωπο ως υποκείμενο και όχι ως αντικείμενο...και πως η \"λύτρωση\" επέρχεται κυρίως μέσα από την καλή σχέση μεταξύ θεραπευτή-θεραπευόμενου. Η καλή σχέση αυτή αναπτύσσεται μέσα από 3 αρχές α) αποδοχή άνευ όρων του θεραπευόμενου β) αυθεντικότητα του θεραπευτή γ) ενσυναίσθηση.
Αν είπα κάτι λάθος διορθώστε με.
Εμένα φαίνεται να με υποστήριξε από την πρώτη στιγμή αυτή η προσέγγιση πάντως.

Ο Rogers είναι όντως ο άνθρωπος που δημιούργησε την προσωποκεντρική προσέγγιση.
Η προσωποκεντρική προσέγγιση στηρίζεται στις αρχές της φαινομενολογίας, στον τρόπο δηλαδή με τον οποίο το κάθε άτομο βιώνει την πραγματικότητα του στο εδώ και τώρα. Σημασία έχει η υποκειμενική ματιά του ατόμου και όχι κάποιου είδους αντικειμενική πραγματικότητα.
Στην προσωποκεντρική θεραπεία, ο θεραπευτής είναι συνοδοιπόρος του \"πελάτη\", είναι εκεί για τον ακούσει βαθιά και να τον βοηθήσει να βρει τις δικές του λύσεις. Ο θεραπευτής δεν κρίνει τον τρόπο με τον οποίο η κάθε ανθρώπινη ύπαρξη βιώνει την πραγματικότητα της. Σέβεται την κάθε ανθρώπινη ύπαρξη και αναγνωρίζει ότι με βάσει τις υπάρχουσες συνθήκες, έτσι μπόρεσε να τα βγάλει πέρα. Δεν κρίνει ακόμη κι αν αυτός ο τρόπος μοιάζει να είναι αυτοκαταστροφικός ή δυσλειτουργικός. Προσπαθεί όμως να δημιουργήσει ένα πλαίσιο εμπιστοσύνης και ασφάλειας (βλ. 3 θεραπευτικές συνθήκες) με τη βοήθεια του οποίο το άτομο θα νιώσει ασφαλές να εξερευνήσει τον εσώτερο του κόσμο, ακόμη και στα κομμάτια που υπάρχουν αντιστάσεις/αμυνες.

Με 2 μονο λόγια, πρόκειται πράγματι για μια θεωρία σχέσης. Αν όντως δημιουργηθεί μια βαθιά θεραπευτική σχέση, αυθεντική, χωρίς κριτική, τότε το άτομο μπορεί να κάνει ένα βήμα παραπέρα.