κρισεις αγχους, φοβια για αρρωστια..

Γεία σας. Ανακαλυψα αυτο το site τυχαια, ψαχνωντας για το προβλημα μου.. Η ιστορια μου ειναι οτι πριν 3 μηνες, ενω ηταν ολα τελεια, ημουν διακοπες και δεν ειχα τιποτα στο κεφαλι μου, ενα βραδυ που επεσα να κοιμηθω, ξαφνικα μου κοπηκαν τα ποδια και ενιωθα οτι δεν μπορουσα να ανασανω.. μετα απο καμια ωριτσα ηρεμησα, και τελικα κοιμηθηκα. Την επομενη μερα με ξαναπιασε το ιδιο πραγμα, αρκετα πιο εντονα σε συνδυασμο με κλαμμα, χωρις ομως να θελω να κλαψω, απλα συνεβη. Τελος παντων, πηγα σε εναν γιατρο και μου ειπε οτι δεν ειναι τιποτα. γυριζοντας στην πολη μου, με επιασε η πιο εντονη κριση, πονος στο στηθος, μουδιασμενα τα ακρα μου, κλαμματα παλι.. Νομιζα οτι ειχα παθει εμφραγμα. Τρεχαμε στα επειγοντα, και με τα πολλα μου ειπαν οτι ειναι αγχος, μου δωσαν ενα αγχολυτικο χαπι, και μετα εκανα εξετασεις αιματος και καρδιογραφημα στα οποια δεν βρηκαν κανενα προβλημα. Εγω ομως νομιζα-και νομιζω ακομα- οτι κατι εχω παθολογικο.. Εκανα ξανα εξετασεις αιματος, πηγα σε παθολογο, σε ενδοκρινολογο και κανεις δεν βρηκε τιποτα παθολογικο, μονο ο ενδοκρινολογος στις εξετασεις μου ειπε οτι το τ4 του θυροειδη ειναι λιγο ανεβασμενο και τωρα τα χριστουγεννα θα ξανα κανω εξετασεις. Εμενα ομως με πιανουν πονοι στο στηθος, στη πλατη, βουλωνουν τα αυτια μου, νιωθω πολλες φορες αδυναμια και διαφορα τετοια πραγματα. Πριν μια βδομαδα πηγα και εκανα καρδιολογικες εξετασεις και παλι ολα βγηκαν καλα. Καθε φορα ηρεμω, αλλα μετα απο λιγες μερες τα συμπτωματα επανερχονται με αποτελεσμα να νομιζω οτι κατι εχω που δεν το χουν βρει οι γιατροι πραγμα που δεν μαφηνει να ηρεμησω. Πλεον δεν παθαινω κρισεις πανικου, απλα καποιες φορες μεσα στη μερα με πιανει εντονο αγχος, που το καταπολεμω μονος μου μιλωντας στον εαυτο μου πιο πολυ και με διαφορες τεχνικες που διαβασα εδω, και στο ιντερνετ. Το θεμα ειναι οτι εκει που εβλεπα προοδο, πλεον νιωθω στασιμος. Η ερωτηση μου ειναι, στις αιματολογικες θα φαινοταν αν εχω κατι? οτιδηποτε? ο περιγυρος μου λεει να ηρεμησω και οτι ειμαι καλα, αλλα δεν μπορουν να καταλαβουν το πως νιωθω εγω. Ημουν χαρουμενο παιδι και τον τελευταιο καιρο νιωθω μεγαλη στεναχωρια μεσα μου.. θα χαρω πολυ να μου απαντησετε, ειτε συμβουλευτικα, ειτε για τις δικες σας εμπειριες.

περιμενω γνωμες! :D\

το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν έχεις απολύτως τίποτα παθολογικό.Στο δηλώνω και είμαι σίγουρη γι αυτό.
Κι εγώ μια χαρά ήμουν πριν κάποια χρόνια, μαλιστα ήταν η δουλειά μου να ταξιδεύω σε πολλά μερη,μεχρι που όλα αυτά κόπηκαν
και αυτό γιατί δε μπορούσα(έτσι νόμιζα).
Δε θα σε κουράσω είμαι εδώ και 2 χρόνια σε φαρμακευτική θεραπεία και είμαι πολύ καλύτερα.
Πρόσεξε το πρόβλημα σου για να προλάβεις τα χειρότερα,τα οποία θα έρθουν αν δεν πάρεις τα μέτρα σου.
Δεν το λεω για να σε τρομάξω αλλά είναι η απόλυτη αλήθεια.
Κάνε ψυχοθεραπεία τώρα που είναι νωρίς για να γλυτώσεις αργότερα τα χάπια.
Τέλος θα σου πω ότι δεν προκειται να πάθεις απολύτως τίποτα απλά αν δεν αντιμετωπίσεις αυτό το καθαρά ψυχολογικό πρόβλημα,θα κανεις τη ζωη σου δύσκολη.
Να εισαι καλά!

πολύ σωστά ψυχολόγο για αρχή........αλλά μην το καθυστερείς και ταλαιπωρείσαι

Ευχαριστω πολυ παιδια! Πηγα μια φορα μονο σε ψυχολογο αλλα μου ειπε οτι πιστευει οτι μπορω να το παλεψω μονος μου και να το προσπαθησω αρκετα. Αν βλεπω οτι δεν μπορω, τοτε να αρχισω ψυχοθεραπεια..Αυτη τη στιγμη που γραφω αυτο, ειμαι καλυτερα, αλλα κανει τους κυκλους του αυτο.. Απλα πρεπει να παρω αποφαση οτι δεν εχω τιποτα παθολογικο για να καθαρισει λιγο το κεφαλι μου.. Γιατι πιστευω οτι το μεγαλυτερο μερος του αγχους απο αυτο το λογο πηγαζει. Τελος παντων.. Καλη τυχη σε ολους μας και δυναμη πανω απ'ολα!