Χειροδικησα στη μητερα μου....

Καλησπερα σας...
Εχω να μπω παρα πολλους μηνες.. εχουν συμβει πολλα.. Απο τον Γεναρη τρεχαμε στα νοσοκομεια με τον πατερα μου
τον οποιο ομως τελικα χασαμε τον Μαρτιο...
Περασα ενα μεγαλο λουκι μεχρι να βρω εσωτερικη γυναικα στη μητερα μου..
Ευτυχως απο τον Ιουνιο εχω καποια η οποια ειναι καλη κ τα εχουν βρει λιγο μεταξυ τους...
Το προβλημα μου ειναι οτι η μητερα μου (το εχω γραψει κ παλια) εχει ανοια..Αλλα κ εναν πολυ δυσκολο χαρακτηρα.
Σημερα μ εβγαλε γι αλλη μια φορα απο τα ρουχα μου κ εφτασα στα ακρα.. εκτος του οτι εβαλα τις φωνες χειροδικησα κιολας..
Ειμαι ενα ψυχολογικο ρακος αυτη τη στιγμη...

καλησπερα..
αχ τι να σου πω,ξερεις κ εσυ οτι εκανες λαθος για την χειροδικια κ το γραφεις κ μονη σου οτι εισαι ψυχολογικα ρακος(λογικο αυτο)μηπως να βρεις εναν τροπο να ηρεμησεις κ εσυ λιγο??ζητα ψυχολογικη υποστηριξη θα σου κανει πολυ καλο αυτο!!!!

γεια σου πιεσμενη,
κατανοω οτι αυτη τη στιγμη νιωθεις ασχημα με τον εαυτο σου με αυτο που εκανες. Θεωρω οτι οδηγηθηκες σε αυτη τη συμπεριφορα λογω υπερβολικης πιεσης και συναισθηματικης φορτισης
Προσπαθησε να μην το ξανακανεις για το δικο σου κυριως καλο εν αναγκη εκεινη τη στιγμη χτυπα τον εαυτο σου καλυτερα ή σπασε ενα αντικειμενο
μαθε να διαχειριζεσαι το θυμο σου ειναι πολυ σημαντικο αυτο το θεμα στις σχεσεις τελικα...

..πιεσμένη, θεωρώ ότι μια λέξη προσδιορίζει και μπορεί να μεταφράσει τη συμπεριφορά σου: δυστυχία.
Σε αυτή την κίνηση έβγαλες όλο αυτό που σε βαραίνει τόσο πολύ καιρό και αντί να ξεσπάσεις, ένιωσες ακόμη χειρότερα.
Οταν λέω φυσικά δυστυχία, εννοώ τη δική σου, καθώς απ όσα γράφεις κατά καιρούς καταλαβαίνω ότι είσαι μόνη σε όλη αυτή την σωματική και ψυχική ταλαιπωρία.
Κοίτα και λίγο τον εαυτό σου, προσπάθησε να κάνεις πράγματα για σένα: κοινωνικοποιήσου, κάνε μια σχέση, βρες τι ανεβάζει ΕΣΕΝΑ και βάλε μικρές χαρές στην καθημερινοτητα σου.
Ξέρω ότι σου φαίνονται βουνό όλα αυτά, αλλά έτσι και αλλιώς έχεις δυο επιλογες: ή συνεχίζεις να ζεις στη μαυρίλα και τη φρίκη που δυστυχώς είσαι υποχρεωμένη να βιώνεις, ή αρχίζεις να κοιτάς και λίγο εσένα ώστε να βγεις σιγά-σιγά από τον εφιάλτη που στο μεγαλύτερο ποσοστό του δεν τον επέλεξες....

Πιεσμένη, αρχικά να σου πω, πως μένω με την γιαγιά μου, η οποία έχει κι αυτή άνοια, οπότε μπορώ να καταλάβω μια γενική εικόνα της κατάστασης.
Πριν όμως σου πω κάτι παραπάνω, θέλεις να μας πεις τι έγινε και έφτασες σ' αυτό το σημείο;

Geia σου πιεσμένη. Οι σχεσεις σας με την μητερα σου πριν παθει ανοια ήταν καλές?Αυτη σε χτυπούσε οταν ησουν μικρότερη?

Quote:

---

Originally Posted by Θεοφανία

..πιεσμένη, θεωρώ ότι μια λέξη προσδιορίζει και μπορεί να μεταφράσει τη συμπεριφορά σου: δυστυχία.
Σε αυτή την κίνηση έβγαλες όλο αυτό που σε βαραίνει τόσο πολύ καιρό και αντί να ξεσπάσεις, ένιωσες ακόμη χειρότερα.
Οταν λέω φυσικά δυστυχία, εννοώ τη δική σου, καθώς απ όσα γράφεις κατά καιρούς καταλαβαίνω ότι είσαι μόνη σε όλη αυτή την σωματική και ψυχική ταλαιπωρία.
Κοίτα και λίγο τον εαυτό σου, προσπάθησε να κάνεις πράγματα για σένα: κοινωνικοποιήσου, κάνε μια σχέση, βρες τι ανεβάζει ΕΣΕΝΑ και βάλε μικρές χαρές στην καθημερινοτητα σου.
Ξέρω ότι σου φαίνονται βουνό όλα αυτά, αλλά έτσι και αλλιώς έχεις δυο επιλογες: ή συνεχίζεις να ζεις στη μαυρίλα και τη φρίκη που δυστυχώς είσαι υποχρεωμένη να βιώνεις, ή αρχίζεις να κοιτάς και λίγο εσένα ώστε να βγεις σιγά-σιγά από τον εφιάλτη που στο μεγαλύτερο ποσοστό του δεν τον επέλεξες....

---

Θεοφανια.. δυστυχως ειμαι μονη σ αυτο που ζω μεσα στο σπιτι οσον αφορα την φυσικη παρουσια συγγενικου προσωπου.. ευτυχως ομως δεν ειμαι μονη σ ολο αυτο.. εχω την αδελφη μου αλλα ζει στο εξωτερικο.. μια απιστευτη ξαδελφη αλλα κ αυτη ζει σ επαρχια . κοινωνικη ζωη εχω αλλα οχι οση θα ηθελα μιας κ ολοι εχουν τη δικια τους ζωη...κ φυσικα εχω κ σοβαροτατο οικονομικο προβλημα μ αποτελεσμα να μην εχω την δυνατοτητα να παω σε ψυχολογο.. (οσο γι αυτους που ειναι στους δημους το εψαξα κ δεν μπορεσα να κανω τιποτα.. )
Πραγματικα... αν δεν ειχα την αδελφη μου δεν ξερω τι θα γινομασταν.. εχει παρει ολο το οικονομικο βαρος επανω της...
Ολη αυτη η πιεση των τελευταιων μηνων συν ολων των προηγουμενων ετων μ εχει κουρασει κ μερικες φορες δεν ελεγχω τα νευρα μου..

Quote:

---

Originally Posted by feggari

Geia σου πιεσμένη. Οι σχεσεις σας με την μητερα σου πριν παθει ανοια ήταν καλές?Αυτη σε χτυπούσε οταν ησουν μικρότερη?

---

φεγγαρι μου γλυκο... δεν εχει να κανει με το αν με χτυπουσε η μητερα μου... ναι.. οπως ολες οι παλιες μαναδες αλλα οχι σε σημειο κακοποιησης

Quote:

---

Originally Posted by Leda

Πιεσμένη, αρχικά να σου πω, πως μένω με την γιαγιά μου, η οποία έχει κι αυτή άνοια, οπότε μπορώ να καταλάβω μια γενική εικόνα της κατάστασης.
Πριν όμως σου πω κάτι παραπάνω, θέλεις να μας πεις τι έγινε και έφτασες σ' αυτό το σημείο;

---

Ειναι πιεση πολλων χρονων κ σωματικης κουρασης... Ολοι βγαινουμε απ τα ρουχα μας καποιες φορες.. ε.. εγω εκεινη τη στιγμη βγηκα λιγο παραπανω κ σε διαβεβαιω οχι χωρις λογο.. :)