Θεμα εμπιστοσύνης

Κατα πόσο είναι εφικτό να υπάρχει απόλυτη εμπιστοσύνη σε ένα άτομο είτε είναι σε ερωτική είτε σε φιλική είτε σε επαγγελματική σχέση?
Εγώ πιστεύω ότι δεν μπορώ να το κάνω δηλαδή να εμπισευτώ κάποιον απόλυτα για οτιδήποτε και πάντα θα έχω τις επιφυλάξεις μου.
Αυτό όμως κατα πόσο σε βοηθάει κτίσεις μια δυνατή σχέση? Μήπως απλά έχεις τις επιφυλάξεις σου και το αφήνεις έτσι χωρίς να δείχνεις κάτι?
Στις μέρες πάντως νομίζω δυσκολα να βρεις άτομα απόλυτης εμπιστοσύνης και δεν ξέρω αν αυτό συνέβαινε πάντα ή τώρα είναι έτσι..

μμμ κάποτε με είχε απασχολήσει πάρα πολύ το συγκεκριμένο θέμα.
Στη δουλειά, δεν εμπιστεύομαι κανέναν, κρατάω αποστασεις ασφαλείας και προσπαθώ να είμαι ευγενική και κοινωνική. Και όσες φορές συνεργάζομαι με κάποιον και πρέπει να στηριχτώ σε αυτά που λέει, πάντα αμφισβητώ και επαληθεύω.
Στο φιλικό κομμάτι, σταδιακά, πρώτα κερδίζει ο άλλος την εμπιστοσύνη σου και μετά ανοίγεσαι. Με επιφυλάξεις όμως γιατί ποτέ δεν ξέρεις σε τί φάση είναι ο άλλος και πώς θα εξελιχθεί ή ακόμα πώς θα χρησιμοποιήσει τα λόγια σου. Αλλά είναι σημαντικό να ξέρεις ότι αν χρειαστείς μια βοήθεια ή μια φιλική συμβουλή, ο άλλος θα είναι εκεί για σένα - για μένα αυτό είναι εμπιστοσύνη!
Στο ερωτικό κομμάτι φαντάζομαι η εμπιστοσύνη έχει να κάνει με την αλήθεια και το σεβασμό. Σε θέματα της σχέσης τον εμπιστεύεσαι τον άλλο απόλυτα γιατί αλλιώς η σχέση θα έχει το πρόβλημα. Σε θέματα δικά σου πχ τί θα κάνεις με την περιουσία σου και τους συγγενείς σου δεν εμπιστεύεσαι κανέναν!

Στη δουλειά νομίζω ότι όσο κοντά σου και να είναι ο άλλος πάντα θα πρέπει να τον προσέχεις.Ακόμα και για μένα μιλάω που λογικό είναι αν έχω κάνει κάτι.
Σε φιλίες πιστεύω καλό είναι να έχεις πολύ κοντά σου 3-4 άτομα το πολύ για να μπορείς να τους εμπιστευτείς και οι άλλοι να είναι απλά γνωστοί που περνάτε καλά το χρόνο σας.
Φέτος διδάχτηκα πολλά για τις σχέσεις.
Είχα μια σχέση που με απάτησε αλλά είχε την ειλικρίνια να μου το πει και εγώ για κάποιο χαζό λόγο την συγχώρεσα και μείναμε μαζί αλλά δεν έφυγε ποτέ απο το μυαλό μου αυτό που είχε κάνει.Την εμπιστευόμουν μεν αλλά πάντα είχα τις επιφυλάξεις μου που μπορεί να είναι και τι να κάνει.Οι φίλοι μου λέγανε εφόσον στο έκανε 1 φορά θα το ξανακάνει.
Το καλοκαίρι λοιπόν για πολλούς λόγους χωρίσαμε (σημαντικό ήταν και αυτό της ελλειψης εμπιστοσύνης αλλα και λόγο απόστασης) αλλά εκ των υστέρων έμαθα ότι απο τη στιγμή που
έφυγα ή λίγο μετά διατηρούσε κάτι σαν παράλληλη σχέση με κάποιον. Απο τότε και μετά άρχισα να χάνω εμπιστοσύνη στους ανθρώπους.Νομίζω με πείραξε πάρα πολύ αυτό το γεγονός...

Andy, λυπάμαι πολύ για την άσχημη εμπειρία που είχες.
Μη φτάσεις όμως και στο άλλο άκρο να νιώθεις αρνητικά για το γυναικείο φύλο και να μας θεωρείς ως αναξιόπιστες. Δεν είναι σε καμία περίπτωση έτσι.
Η κοπελιά δεν φαινόταν όμως από την αρχή? τί σε τράβηξε?

Quote:

---

Originally Posted by andy87

Κατα πόσο είναι εφικτό να υπάρχει απόλυτη εμπιστοσύνη σε ένα άτομο είτε είναι σε ερωτική είτε σε φιλική είτε σε επαγγελματική σχέση?
Εγώ πιστεύω ότι δεν μπορώ να το κάνω δηλαδή να εμπισευτώ κάποιον απόλυτα για οτιδήποτε και πάντα θα έχω τις επιφυλάξεις μου.
Αυτό όμως κατα πόσο σε βοηθάει κτίσεις μια δυνατή σχέση? Μήπως απλά έχεις τις επιφυλάξεις σου και το αφήνεις έτσι χωρίς να δείχνεις κάτι?
Στις μέρες πάντως νομίζω δυσκολα να βρεις άτομα απόλυτης εμπιστοσύνης και δεν ξέρω αν αυτό συνέβαινε πάντα ή τώρα είναι έτσι..

---

Ανάμεσα στην απόλυτη εμπιστοσύνη και στην παντελή έλλειψή της, υπάρχουν πολλές διαβαθμίσεις.
Ο χρόνος θα δείξει συνήθως, ποιος είναι άξιος περισσότερης εμπιστοσύνης και ποιος όχι.
Βεβαίως υπάρχουν άνθρωποι που από την πρώτη στιγμή δεν μας εμπνέουν εμπιστοσύνη.
Προσωπικά, εμπιστεύομαι τους άλλους, όσο και τον εαυτό μου. Όχι απόλυτα. (Αν και με ξέρω τόσα χρόνια!)
Δεν ξέρω πόσοι μπορούν να ισχυριστούν ότι δεν έχουν πει ποτέ ψέματα, δεν έχουν κρύψει απολύτως τίποτα, δεν έχουν προδώσει ποτέ κανέναν. Γιατί λοιπόν να περιμένουμε κάτι τέτοιο από τους άλλους;
Στο κάτω κάτω, όλοι είμαστε αθώοι μέχρι αποδείξεως του εναντίου.

Κάποιος μεγάλος σε ηλικία άνθρωπος μου είχε πει κάποτε "δεν μπορείς να εμπιστευτείς ούτε το δεξί σου χέρι για το τί κάνει το αριστερό". Το θεώρησα ακραίο. Αλλά βγήκε σωστός πάρα πολλές φορές. Όμως είμαι αρκετά ρομαντική για να τα ισοπεδώσω όλα και να το δεχτώ a priori αυτό το συμπέρασμα. Παρά τη γενικότερη καχυποψία που μπορεί να ενέχει μια τέτοια άποψη και που κι εγώ υποκύπτω κάποιες φορές, προσπαθώ να εφαρμόζω το "παν μέτρον, άριστον" και στον τομέα της εμπιστοσύνης... Εξ αρχής έχω πάντα καλή πρόθεση και διάθεση απέναντι στους άλλους, κατά κύριο λόγο. Όμως δυσκολεύομαι, η αλήθεια είναι, να ξαναδείξω εμπιστοσύνη όταν την πατήσω... αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία...