Originally Posted by
styl
παντα ημουνα ανθρωπος με αγχος αλλα παντοτε σε φυσιολογικα πλαισια...τους τελευταιους 8-9 μηνες ομως καταλαβα οτι το αγχος ξεκινησε να γινεται μη φυσιολογικο..δεν ξερω πραγματικα για ποιο λογο αρχισαν ολα αυτα...εγω σπουδαζα στην ελλαδα και τοτε ημουνα μια χαρα..οταν τελειωσα ομως κ επεστρεψα στη κυπρο σιγα σιγα αρχισε το προβλημα να μεγαλωνει.. αγχωνομαι για πραγματα τελιως ασημαντα..ανευ λογου και αιτιας.. σκεφτομαι οτι ισως να φταιει κ το γεγονος οτι δεν εχω και αυτοπεποιθηση.. νιωθω πως οτι κανω ολοι θα με σχολιαζουν αρνητικα κλπ.... οσο γι αυτο που με ρωτησες αλεξανδρε, ειναι αληθεια πως σαν ατομο ειμαι κλειστο, δεν ανοιγομαι ευκολα ποσο μαλλον οταν εχει να κανει με καποιο προβλημα μου το περναω σχεδον παντα μονη μου γιατι δεν μου αρεσει να κουραζω τουσ αλλους με τα δικα μου και απο την αλλη σκεφτομαι οτι καποιος που δεν εχει περασει απο αυτη την θεση που ειμαι εγω κ που ισως να ειστε κ εσεις, δεν μπορει να με καταλαβει..γι αυτο κ επελεξα το φορουμ..οταν λεω ομως οτι ι καθημερινοτητα μου εχει βασανο, εκτος του οτι δεν εχω καποιο να μιλησω, δεν εχω ορεξη για τιποτα..καθομαι κ σκεφτομαι συνεχως πως θα λυσω το προβλημα μου, τι θα κανω εαν με πιασει ξανα μια κριση πανικου..ολο αυτο το αγχος με εχει ενοχλησει στο στομαχι..