Καλησπερα σας κ παλι!Οπως εχω πει κ σε αλλες μου δημοσιευσεις εχω μια θαυμασια σχεση εδω κ 4 χρονια κ οταν ολοκληρωσει το στρατο το αγορι μου περιπου σε ενα χρονο θελουμε να το παμε σοβαρα για γαμο κ παιδια κ τετοια,Εμενα το προβλημα μου ειναι οτι εδω κ χρονια παιρνω ψυχοφαρμακα ποτε τα διακοπτω κ ερχεται η καταθλιψη κ αναγκαζομαι να παρω κατι κ πηγαινω κ σε ειδικο,Πραγματικα οταν περασε η καταθλιψη μου την περασμενη φορα κ τα εκοψα ευελπιστουσα οτι δεν θα ξαναπαρω φαρμακα κ τελειωσε μια κ καλη αυτη η υποθεση κ ενιωθα παρα πολυ καλα,Επειτα επανηλθε εντονη καταθλιψη κ παιρνω παλι φαρμακα κ ρωτησα με απελπισια την ειδικο που πηγαινω ποσο καιρο θα γινεται αυτο κ μου λεει πιθανον για παντα,Εμενα το θεμα μου ειναι οτι το γεγονος οτι παιρνω φαρμακα ειναι γνωστο αποκλειστικα στην μητερα μου κ σε 1 2 ακομα συγγενεις δεν εχω τολμησει να το πω στο αγορι μου στις φιλες μου επειδη οι δικοι μου ειπανε μην το κανω κ το θεωρω θεμα ταμπου γενικοτερα οτι δεν πρεπει να λεγεται κ το αγορι μου ειναι τρομερα ευαισθητο κ θα πανικοβληθει οταν το μαθει,κ ρωταω πρεπει να το πω καποτε η να το κρυβω για παντα?Πως ειναι δυνατον να μεινουμε μαζι με το αγορι μου κ αιωνιως να το κρυβω?Επισης επειδη θελουμε πολυ ενα παιδι,μπορω να κανω παιδι κ να παιρνω παραλληλα φαρμακα κ να μην επηρεαστει το παιδι?Ολο αυτο ειναι πηγη αγωνιας για μενα κιολας
