Printable View
Χθες το βράδυ αναλογιζόμουν ότι πάντα στη ζωη μας τυχαίνει να πληγώνουμε τα άτομα που μας συμπεριφέρονται με τον καλύτερο τρόπο.
Ενώ αντίθετα όσους μας φέρονται άσχημα τους σκεφτόμαστε και λέμε τι έκανα λάθος και μου μίλησε έτσι ή μου έκανε αυτο?
πχ σε σχέσεις που μου φέρθηκαν άψογα εγώ ήμουν ο κακός που προκαλούσε προβλήματα και ις στεναχώριες. Αντίθετα σε όσες μου φέρθηκαν σκάρτα τις σκεφτόμουν και μέτα και έλεγα γιατι να με άφησε τι να έκανα κτλ.
Αυτό είναι πολύ καλό ερώτημα και συμβαίνει πολυ συχνά στους ανθρώπους.Πιστεύω όμως πως αυτό αλλάζει με την εμπειρεία.όσο μεγαλώνουμε κ γνωρίζουμε ανθρώπους εκτιμάμε περισσότερο
τους σωστούς.
Γιατί πολύ απλά το τι θες εσύ δεν σχετίζεται με το τι θέλει κάποιος άλλος.
Καθαρά ρεαλιστικά όταν κάποιος επιθυμεί την ευνοια σου (πες το όπως θες, ερωτική έλξη, γοητεία, συντροφικότητα κλπ) μάλλον θα προσφέρει ότι πιο κοντά στον ιδανικό του εαυτό ενώ αν εσύ δεν επιθυμείς το ίδιο προφανώς δεν θα προσφέρεις το αντίστοιχο κομμάτι του εαυτού σου.
Στην μαλλιαρή....
Κάποιος υπο την επήρεια του έρωτα θα γίνει χαλί να τον πατήσεις, αλλά αν αυτό δεν είναι αμοιβαίο τότε όσο συναναστρέφεσαι μαζί του απλά θα τον πληγώσεις άθελα σου γιατί...πολύ απλά έχει γίνει χαλί!
Πολύ ωραίο θέμα! Ίσως επειδή τους θεωρούμε κάπως "δεδομένους"... Προσωπικά με όση περισσότερη καλοσυνη φέρομαι στους άλλους, τόσο περισσότερο το εκμεταλλεύονται! Το ίδιο λίγο πολύ ισχύει και στις ερωτικές σχέσεις πιστευω... Απλά εκεί έχει να κάνει και το κατα ποσο θελεις τον αλλον. Επισης συχνα ισχυει αυτο που λενε 'οσο φτυνεις τον αλλον τοσο πιο πολυ κολλαει'.