Έχω να μιλήσω με κολλητό μου εδώ και 2 χρόνια λόγο δικού μου σφάλματος
Όπως είπα έχω να μιλήσω με έναν κολλητό μου εδώ και δύο χρόνια. Ο λόγος για πολλούς ασήμαντος και χαζός ίσως για μένα δεν ήταν και τόσο. Με το παιδί έχουμε περάσει αρκετά από σχολείο μαζί μέχρι στρατό. Είμαι ΑΡΡΩΣΤΟΣ με την ομάδα μου. Την ακολουθώ παντού από μικρό παιδί εντός εκτός έδρας στο εσωτερικό εξωτερικό ποδόσφαιρο και μπάσκετ. Όσοι με ξέρουν όταν είμαι αγχωμένος σχετικά με αυτό το θέμα δεν δέχομαι ούτε αστεία ούτε τίποτα. Ο κολλητός μου μετά από μια ήττα με πήρε τηλέφωνο για κοροϊδία. Κάπου εκεί επειδή είχα και νεύρα από τον αγώνα φόρτωσα ακόμα περισσότερο είπα κάποια πράγματα και του έκλεισα το τηλέφωνο. Προσπάθησε να επικοινωνήσει μαζί μου αλλά ήμουν τόσο τσαντισμένος που τίποτα. Μετά ήρθαστην Ελλάδα για σπουδές (είμαι από Κύπρο) και δεν φαινόταν η έλλειψη. Τώρα που επέστρεψα μόνιμα φαίνεται και μάλιστα πολύ. Το έχω μετανιώσει κάπως εδώ και καιρό αλλά είμαι λίγο εγωιστής σε κάποια πράγματα που δεν το παραδεχόμουν. Το παιδί ξέρω σίγουρα ότι ρωτάει για μένα αλλά δεν τολμάει να ξαναπάρει. Τι λέτε λοιπόν να κάνω; Σας είπα είναι ανόητος ο λόγος αλλά τι να κάνουμε έτσι είμαι.