Γεια σας παιδια!!!το θεμα μου ειναι οτι δεν μπορω να ξεπερασω τον πρωτο μου ερωτα.
Τον
γνωρισα οταν ημουν 16 χρ ονων κ αυτος 26 ηταν ο ανηψιος της θειας μου..δεν ημασταν συγγεν
ις εξ αιματος..ερωτευτηκαμε με την πρωτη ματια..ηταν αυτο που ηθελα ακριβως..αρχισαμε να βγαι
νουμε περνουσαμε τελια τεριαζαμε απολυτα σαν χαρακτηρες δεν μαλλωναμε ποτε..μολις η μητερα
μου κατακαβε οτι βγαινουμε αρχισε να τον περνει τηλ κ να του λεει να σταματησει να βγαινει μαζι
μου γιατι ειμαι ανηλικη..τον επερνε συνεχια κ καπια στιγμη ο φιλος μου εξαφανιστικε..μου ειπαν
οτι βρηκε αλλη..ψεματα για να μην τον παρω ξανα τηλ..μετα απο χρονια καταλαβα τι παιχνιδι παιζα
ν πισω απο την πλατη μου..μισησα την μανα μου θανασημα με χωρισε απο τον ανθρωπο που με λατ
Ρευε.επεσα σε βαρια καταθλιψη για 2 χρονια.εκανα σχεσεις που δεν με γεμιζαν για να μην τον σκεφτομαι .τατεκευταια χρονια αρχισα να παθαινω κρισεις πανικου κ εχω κλειστει τελιως στο σπιτι και εχω απιστευτο
Μισος μεσα μου που δεν ζω τ..ην ζωη που επρεπε να ζω κανονικα