Γεια σας...!
Ειμαι 25 ετων και ειχα περασει ενα ψυχωτικο επεισοδιο το 2009 και απο τοτε λαμβανω φαρμακευτικη αγωγη.
Αυτην την περιοδο ειμαι σε φαση συντηρησης και λαμβανω Abilify και Seroquel.
Νιωθω μια χαρα αλλα δεν κρυβω οτι υπαρχουν και δυσκολιες στην ζωη μου..!
Πριν το ψυχωσικο επεισοδιο ημουν ενεργος φοιτητης στο Πολυτεχνειο και επισης ειχα αρκετα χομπι εκανα χορο λατιν και rnb,επαιζα ποδοσφαιρο σε μια ομαδα,συμμετειχα σε μια θεατρικη ομαδα, πηγαινα κολυμβητηριο κλπ..!
Ειχα 3-4 καλους φιλους και αλλους που απλα καναμε παρεα και κατακτησεις απο το αλλο φυλο...!
Μετα το ψυχωτικο επεισοδιο
σταματησα τις σπουδες μου γιατι δεν μπορουσα να συγκεντρωθω...
σταματησα να κανω χορο λατιν γιατι πλεον δεν μπορουσα να ακολουθω τις οδηγιες του δασκαλου χορου μαλλον γιατι η συγκεντρωση μου μειωθηκε...
σταματησα να συμμετεχω στην θεατρικη ομαδα γιατι δεν μπορουσα πλεον να αποστηθισω τα θεατρικα κειμενα...
Εχασα τους φιλους μου...!(αλλοι προχωρησαν τις σπουδες τους στο εξωτερικο... αλλοι δεν ηξεραν πως να μου σταθουν και χαθηκαμε...:()
Δεν μπορω να βρω κοπελα παρολο που ειμαι εμφανισιμος και καλο παιδι...
Πηγαινω σε κανα club με κατι γνωστους και βλεπω οτι το φλερτ σε αγνωστες κοπελες ειναι λιγο δυσκολο...!
Πιστευω εαν μπορουσα να παω σε μαθηματα χορου θα εβρισκα ξανα κοπελα αλλα δεν τα καταφερνω το ιδιο καλα με παλια γαμωτι μου στο χορο...!
Και τι μας εμεινε??κοπελες απο τον κυκλο μου...!
Μεχρι στιγμης δεν εχει καρποφορησει κατι...!
Μπορει να φαινεται οτι δεν εχω καταφερει και πολλα αλλα και μονο το οτι εμεινα ζωντανος μετα το ψυχωτικο επεισοδιο που περασα και καταφερα να επανελθω μου φτανει...!
Μου φτανει το οτι παιζω πολυ καλο ποδοσφαιρο ακομη και σημερα και δεν εννοω στο playstation :D
Μου φτανει οτι εχω ενα πολυ καλο οικογενειακο περιβαλλον που με βοηθησε και με βοηθαει...!
Θα ηθελα να ρωτησω τωρα η να μου πειτε την γνωμη σας για το κατα ποσο ειναι εφικτο και ποιος ο τροπος να συμβαδιζουν Σχεση Φιλιες και Ψυχωση?
Και για τον αγωνα εναντια στις ψυχικες ασθενειες εχω να πω να μην το βαζετε κατω...!
Εγω ως μεγαλος πεισματαρης της ζωης σταθηκα ορθιος και παλικαρι και παροτι μου πηρε 2μισι χρονια να επανελθω πληρως απο την ψυχωση, χρειαστηκε να παω σε πανω απο 10 γιατρους και δοκιμασα αρκετα φαρμακα πιστευω τελικα οτι αξιζε τον κοπο η μεγαλη και ανιση μαχη που εδωσα και αυτο που ελεγα απο μεσα μου τις στιγμες που υπεφερα ηταν
Μεγαλε συνηθισμενα τα Βουνα στα χιονια...!