Printable View
Γεια σας και παλι.Θα ηθελα να σας αναφερω ένα θεμα το οποιο με προβληματιζει και ζητω την βοηθεια σας.Ειμαι ενας ανθρωπος που παντα νομιζει οτι θα συμβει κατι κακο.Παραδειγμα κατεβαινει καποιος σκαλεσ και αγχωνομαι οτι μπορει να πεσει.Το παιδι μου έχει πυρετό και νομίζω ότι θα πάθει σπασμούς η κάτι άλλο κακό.Ζω συνεχωσ μέσα σε ένα φόβο για εμένα την ίδια αλλά και για τους άλλους.Αυτο μου δημιουργεί συνεχώς άγχος.δεν αντεχω άλλο αυτή την κατάσταση.Καμιά γνώμη παρακαλώ?Ευχαριστώ
Περπάτημα στη φύση-γιόγκα(μπορεί να την κάνουν όλες οι ηλικίες αρκεί να υπάρχει μία σχετική ευλυγισία)διαλογισμός-χαλαρή μουσική-έξοδος με φίλους-συμμετοχή σε κάποια δραστηριότητα που σου αρέσει-aerobic-μαγειρική-και ότι άλλο σε κάνει να χαλαρώνεις....
Θα σου έλεγα να εκπαιδεύσεις την σκέψη σου ώστε να χαλαρώσεις,αλλά οι σκέψεις σου αυτές,βασίζονται στην υπερβολή και όχι σε κάποιο πραγματικό γεγονός....άραγε αν πέσει κάποιος από τις σκάλες...είναι τόσο τραγικό;;;;
Αν δεν μπορέσεις από μόνη σου να το ξεπεράσεις σιγά-σιγά,μίλα με κάποιον ειδικό,σίγουρα κάπου θα σε βοηθήσει....
Κάτι που ίσως να σε βοήθαγε , θα μπορούσε να είναι μια σταθερή προσπάθεια διαπίστωσης της επιβεβαίωσης η μη όλων αυτών τον συναισθημάτων και τον φοβικών σου σκέψεων μέσα στην πραγματικότητα ( προσδιορίζω τι ακριβώς φοβάμαι την στιγμή που φοβάμαι - τι τελικά έχει συμβεί - και ποια είναι η απόσταση μεταξύ τον δυο. ) Στις περισσότερες περιπτώσεις οι ανασφάλειες μας είναι αβάσιμες !
Από εκεί και πέρα έχεις σκεφτεί την πιθανότητα ο υπέρμετρος φόβος γενικά , μήπως είναι ένα εσωτερικό σήμα ανεπάρκειας διαχείρισης δυσκολιών ;
Και αν είναι αυτό,πώς το καταπολεμάμε Φιλομαθή;Quote:
Originally Posted by Φιλομαθής
Η επίλυση ψυχολογικών προβλημάτων απαιτεί σύμφωνα με την σοβαρότητα κάθε περίπτωσης την ανάλογη προσπάθεια αλλά και χρόνο.Quote:
Originally Posted by Diana1982
Η κάθε προσπάθεια όταν έχει καύσιμο την πραγματική θέληση , θα βρει σίγουρα τον δρόμο της με της όποιες ενδεχομένως αρχικές αποτυχίες.
Δεν υπάρχει κάτι σαν μαγική συνταγή , υπάρχει ξεκάθαρος στόχος , και συνειδητοποιημένη διάθεση για προσπάθεια !
Ευχαριστώ,οι απαντήσεις σου είναι σκεπτόμενες και σαφείς.!
Σίγουρα η παρουσία σου στο φόρουμ θα είναι σημαντική!!!
κυριακή, σε ειδικό έχεις πάει γι αυτο που σε βασανίζει?
Κυριακή, αυτη η συνεχής αναμονή κακων που σε βασανίζει ειναι μορφή διαστρεβλωμενης σκέψης, ητοι της καταστροφικοτητας. Με απλα λόγια, το μυαλο σου έμαθε να σκέφτεται πως αμα σε μενα ή σε καποιον δικο μου συμβει ή κάνω/ει κατι κατα τα λοιπα φυσιολογικό (πχ πυρετος, να ανεβω τις σκαλες κλπ), απ αυτο το σημειο και μετα το μυαλο έμαθε να σκέφτεται πως του φυσιολογικού αυτου συμβαντος θα επακολουθησει μια αλληλουχία γεγονότων με τελικο αποτελεσμα ενα καταστροφικο γεγονος. Κατανοησε αυτη τη διαστρεβλωση και εκπαιδευσε τη σκεψη σου να την αναγνωριζει ως τετοια και να την απωθει ή να μην τη λαμβανει υπόψη. Συνηθισες τη σκεψη σου αυτο που ειναι απιθανο να συμβει να το θεωρει ως δεδομενο. Διαστρεβλωση ειναι τα φανταστικα σεναρια που φτιαχνει συνεχως η σκεψη σου ως προς το τι θα συμβει και η υπερβολή (πχ ενα μικρο λαθος ή κατι που πηγε στραβα να το αναγαγουμε στη σκεψη μας σε κατι πολύ σοβαρο). Η εκ των υστερων διαψευση του φοβου σου, το ότι τελικα το κακο που ανεμενες δεν συνεβη (κι αυτο ειναι που συμβαινει πάντα κι αν κανω λαθος διαψευσε με) ειναι επισης μεθοδος αντιμετωπισης του φοβου.
Θεοφανία μου έχω ξεκινήσει με ψυχολόγο και ψυχίατρο ταυτόχρονα και είμαι ηδη σε αγωγη για κρισεις πανικου και κατάθλιψη.Με την ψυχολόγο δεν εχουμε εμβαθύνει ακόμη τόσο πολύ γιατι έπρεπε πρώτα να αντιμετωπίσω τα συμπτώματα τησ αγχώδους διαταραχής.Quote:
Originally Posted by Θεοφανία
Γιάννη έτσι είναι και αυτό μου το έχει μεταδώσει η μητέρα μου.Είμαστε 3 αδερφές και εγώ βρίσκομαι πιο κοντά στην μητέρα μου.Μένουμε και πανω-κάτω και με επηρεάζει συνεχώς.Δηλαδη κάνει και αυτή το ίδιο που κάνω κι εγώ.Φοβάται ακόμη και την σκιά της.
φιλομαθή το θέλω πάρα πολυ να απαλλαγώ απο αυτούς τους φόβους μου γιατί πραγματικά με έχουν ταλαιπωρήσει και ακόμη με ταλαιπωρούν.Να σκεφτείς ότι δεν κάνω δεύτερο παιδάκι γιατί μια γνωστή μου έπαθε επιπλοκή στην γένα και βαθιά μέσα μου φοβάμαι μήπως πάθω κι εγώ κάτι παρόμοιο και αφήσω το παιδάκι μου που είναι τώρα έξι ετών μόνο του
...κυριακή, αφού το πολεμάς από δυο μεριές, είσαι σε καλό δρόμο.
Κάνε υπομονή και έχε εμπιστοσύνη στον εαυτό σου.
Προσπάθησε να χαλαρώσεις και να σκέφτεσαι ότι είσαι υπό έλεγχο, (μιλώ για τις θεραπείες).
Κυριακι έχεις πάρει πολύ καλές απαντήσεις. Το μόνο που μπορώ να προσθέσω είναι βάζε μικρούς στόχους καθημερινά και προσπάθα να τους εκπληρώνεις.
Εάν καταφέρνεις να ξεπερνάς καθημερίνα μια φοβία σε μια περίσταση, όσο μικρή και ασήμαντη και να είναι θα σε βοηθήσει σημαντικά νομίζω
παιδια και εγω τα ιδια παθενω. με παρακουλουθει ψυχειατρος. παθαινω κρισεις πανικου. και φοβαμε συνεχως. με ανακουφιζει το γεγονος οτι δεν το παθενω μονο εγω. οτι ειναι και αλλοι σαν και εμενα....
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕ ΦΑΡΜΑΚΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΟΜΩΣ ΑΚΟΜΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΖΟΡΙΖΟΜΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕ ΠΙΑΝΕΙ ΠΑΛΙ