AΠΟΠΕΙΡΑ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ

Σημερα και ωρα 13:30 ο πατερας μου Κωνσταντινος
αποπειραθηκε να με σκοτωσει με σφυρι.Δεχτηκα γυρω στα 10 σφυροκοπηματα στο κεφαλι.του κανα μυνηση πιθανααυριο θ α μεταταχθει στην ψυχιατρικη πτερυγα του Κορυδαλου,εγω βγηκα απο το νοσοκομειο με 4 ραμματα κ πολλαπλες κακωσεις,το γεγονος θεωρηθηκε αποπειρα ανθρωποκτονειας νομιζω δεν υπαρχει κανενας λογος νσ υπαρχω σε συτο το φορουμ δεν εχω καμια ορεξη να αυτοσαρκαστω κ να αραδειασω το τι νιωθω
θελω δημοσια να ευχαρηστησω τον Admin για το βημα που μου εδωσε ολα οσα παιδια μου σταθηκαν
ευχομαι να ειστε καλα κ να τα καταφερω κι εγω
Με αυτο το γεγονος αλλαζει ξανα σελιδα στη ζωη μου κ δεν ξερω αν κ ποτε ξαναμπω μεσα...πιθανοτατα ποτε

ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΤΗΣΩ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΣΤΑΤΑ ΕΝΕ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
ΣΕ 2 ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΦΟΡΟΥΜ
ΣΤΗΝ ΑΡΚΤΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Κ ΣΤΟ raphssodo για την μεγαλη πρακτικη βοηθεια του
αυτα να ειστε ολοι καλα!

:(((( τα λόγια είναι περιττά,νομίζω..Καλή δύναμη σε όλους μας και προπάντων σε σένα interappted. Ο Θεός να σε έχει καλά..

Εύχομαι μέσα από την ψυχή μου να πάνε όλα καλά. Κουράγιο και δύναμη σε αυτήν σου τη δοκιμασία:(

Ιντεράπτιντ καλή δύναμη σε σένα και καλή ανάρρωση στον πατέρα σου.

ρε ιντερ, τι ειναι αυτα που λες? δεν μπορω να το πιστεψω! Εχω μεινει μαλακας. Τι ειναι αυτα που περνας? Ειναι δυνατον? Το να σου πω κουραγιο ειναι το λιγοτερο ρε κοπελα μου. Ολα σε σενα πια? Γιατι το εκανε αυτο? Σορυ για τις ερωτησεις. Ξερω οτι εισαι ρακος, μην απαντας

το ειχε προσχεδιασμενο
δεν του αρεσε καθολου που ξαναεπεστρεψα σπιτι μετα το θανατο του αντρα μου
εχω ξαναπει οτι εχει πασχει ψυχιατρικα
κι εγω πασχω αλλα δεν θα εκανα κακο σε κανεναν
δεν το μετανιωσε
ειπε οτι μετανιωσε μονο που δεν με \"βρηκε\"καλα!
ειναι φυλακη αλλα κι εγω πηγα σε μια αλλη φυλακη
ψυχολογικα
δεν ξερω τι αλλο μου χρωσταει ο Θεος
ας το δωσει κ σε εμενα κ στο γιο μου να πατσισουμε
δεν μας εφτανε το πενθος μας...ηρθε κι αυτο
θα μπορουσα να το ειχα αποφυγει αν δεν εμενα κοντα 2 χρονια σπιτι τους αλλα ποτε δεν πιστευα οτι θα εφτανε σε αυτο το σημειο gramle
ΠΟΤΕ!!!!
ουτε εγω ουτε η μητερα μου
δεν εχω πολλα να πω
ειμαι στα χαμενα
ΠΡΟΣΠΑΘΩ
εχω την πληρη στηριξη των γιατρων
τα αδερφια μου ειναι διχασμενα γιατι λυπουνται κ τον πατερα τους κατι που με τσατιζει θα μου πεις στα 64 χρονων φυλακη...δεν ξερω ας κανουν οτι θελουνε δεν μπορω να τους απαγορευσω να τον επισκεπτονται
εγω δεν τον λυπαμαι
εγω δεν μπορω να ξεχασω ουτε να συγχωρεσω
βιωσα σκηνες θριλερ κατι που ακουμε να γινεται γυρω μας αλλα που ποτε δεν περιμενα να συμβειι σε εμενα
στο αυτοφορο ελεγε οτι να ΄ναι!δεν ακουσα ολη την απολογια του δεν αντεξα
γιατι
αλλο ειναι να εισαι ψυχασθενης κι αλλο να εισαι κακος
δεν πιστευω οτι φταιε η αρρωστεια του οσο η κακια του
μου ζητουσε λευτα για το ρευμα,το τηλ.,το νερο
δεν εδινα..γιατι δεν μπορουσα να δουλεψω 8ωρο
αυτα ειπε κ στη απολογια του οτι τους επιβαρυνα οικονομικα,κ πρακτικα κι οτι δεν αντεχε αλλο ...
τι να πω?αυτο που λενε οι γιατροι μας
πανε να μας κλεισουν με το γιο μου μια τρυπα κι ανοιγει αλλη!!
φοβαμαι τη ζωη
οχι μην τη χασω
αλλα τι αλλο με περιμενει οσο την εχω........................

Ιωαννα, ειναι πολυ ασχημα οσα περιγραφεις. Μπορω να πω μονο το εξης: Η ζωη σου δεν ειναι η μαμα, ο μπαμπας ή ο αντρας ή τα αδερφια σου. Ζωη ειναι αυτο που εσυ κανεις. Κι ειναι στα χερια σου.

ναι ρε Χρηστο αλλα τη φοβαμαι
αν για παραδειγμα εστω οτι εκανα λαθος στην επιλογη με τον αντρα μου
κ πληρωνω ..που δεν μπορω να πω οτι το βλεπω ετσι
αλλα για τον πατερα μου τι εφταιξα???οτι ακριβως κι ο γιος μου με τον πατερα του...απλα οτι με εφερε στη ζωη αυτος
μου τη γαμισε δεν μπορω
επαιζα με το παιδι μου κ η επομενη σκηνη ηταν ενα σφυρι απο πανω μου..
αυτα τα κλασματα μεχρι να τη νιωσω στο κεφαλι μου πιστευα οτι απλα με απειλει κι οτι δενΠΡΟΚΕΙΤΑΙ να μου κανει κακο
μετα ξεφυγα πηγα στο σαλονι κλειδωσα
αλλα μου ηρθε απο το μπαλκονι κ αρχισε χωρις σταματημο..
εκει που καθομαι μου ερχονται ολα στο μυαλο
ειχε χτυπησει οπως ειχα πει παλια σε αλλο μου ποστ την αδερφη μου ,την μανα μου
αλλα το να αποπειραθει...να ανοιξει κεφαλι..ηταν βιαιο
το μονο θετικο ειναι οπως μου ειπε ο γιατρος του γιου μου ειναι οτι ο μικρος πηρε στο μυαλο του την αμυνα κι οχι την επιθεση..σταματησε να παιζει βιαια κ να με χτυπαει
νιωθω τα καρουμπαλα κ τα ραμματα
μονο με το προσωπο στο μαξιλαρι μπορω να ξαπλωσω
κ λεω απο ποιον????απο τον πατερα μου????????

Καλή μου είμαι συγκλονισμένη όπως όλοι που σε διαβάζουμε!

γλυκια Inter,

με τετοιες περιγραφες, νομίζω πως ο καθενας συγκλονίζεται....ή νιωθει αδύναμος...ειλικρινα θαυμάζω την ψυχραιμια σου, το κουράγιο σου, τη δύναμη σου...!

Μπορει να χεις κανει λάθη οπως ολοι μας, αυτο δεν σημαινει οτι πρεπει να ¨πληρώσεις\"..πόσο μάλλον έτσι! Αν ειναι δυνατον!!!

Ειναι συγκινητικο κ αξιοθαύμαστο που μεσα απο ολες αυτες τις τραγικες στιγμες που ζεις στέκεσαι έτσι, και ακομα περισσοτερο που μεγαλώνοντας σε ενα νοσηρο περιβάλλον, κάνεις ότι μπορεις για να εξασφαλίσεις την ψυχική υγεια του παιδιου σου. Δυναμη και κουράγιο θα σου ευχηθώ και οτι άλλο επιθυμεις:)

Να σαι καλα κ να προσεχεις!

Quote:

---

Originally posted by interappted
ναι ρε Χρηστο αλλα τη φοβαμαι
αν για παραδειγμα εστω οτι εκανα λαθος στην επιλογη με τον αντρα μου
κ πληρωνω ..που δεν μπορω να πω οτι το βλεπω ετσι
αλλα για τον πατερα μου τι εφταιξα???οτι ακριβως κι ο γιος μου με τον πατερα του...απλα οτι με εφερε στη ζωη αυτος
μου τη γαμισε δεν μπορω

---

Αυτο ακριβως. Πατερας σου δεν ειναι ο πατερας σου. Πατερας σου ειναι η σχεση που εχεις μαζι του. Τη σχεση αυτη ειναι στα χερια σου να τη διαμορφωσεις, εστω κι αν αναγκαστεις να επιλεξεις την ανυπαρξια σχεσης, να τον ξεγραψεις. Ή οχι.

βρε παιδί μου, τί να σου πω...
πρέπει να ξεφύγεις από όλα και μάλιστα γρήγορα. Προσπάθησε να επικεντρωθείς λίγο σε αυτό. Στο να δημιουργήσεις δηλαδή κάπως πιο αυτόνομη ζωή. Ξέρω πως είναι δύσκολο οικονομικά αλλά κυρίως ψυχολογικά από τη στιγμή που δεν έχεις συμπαράσταση -κακά τα ψέματα- από κανέναν δικό σου. Θα σου πω λίγο ωμά τη γνώμη μου: ό,τι σκατά και να γεννήθηκες από τη φύση σου, μάλλον για την απελπιστική τωρινή σου κατάσταση -όχι μόνο όσα παθαίνεις αλλά και οι άμυνές σου σε αυτά- φταίει η κωλοοικογένεια που μεγάλωσες. Μην πας να τρελαθείς περισσότερο. Αν τα αδέρφια σου λυπούνται τον πατέρα σου, φοβάμαι πως είναι πιο ψυχασθενείς από σένα. Καμιά δικαιολογία. Για να σωθείς. ΞΕΧΝΑ ΚΑΙ ΦΥΓΕ μαζί με τον μικρό, το συντομώτερο.
φιλιά και κουράγιο

.....κι αν επιτρέπεται ένα μικρό σχόλιο στο μικρό παρατράγουδο του θρεντ, από τη μια Ιωάννα, το ότι βρίσκεις όρεξη και χρόνο να ασχοληθείς με μια τέτοιιου είδους ενόχληση, αποδεικνύει ίσως πως έχεις απόθεμα δυνάμεων για τη ζωή. Βέβαια, είναι άδικο και για τους τρεις εμπλεκόμενους και να εκτίθενται, αλλά κυρίως να κρίνονται μεταξύ τους κάτω από τόσο αντίξοες ψυχολογικά συνθήκες. Δείξτε λίγη κατανόηση και μην αφήνεστε εύκολα στο δρόμο των παρεξηγήσεων [αν και όπου εμπλέκεται ο έρωτας, αυτό αποτελεί οξύμωρο..]

το οτι ενα τετιο θεμα καταληξε σε βρισιες....το οτι αφησα το θεμα με δικες μου ανησυχιες κ το βρηκα με 3 σσελιδες με απογοητευσε
ναι anitak
θελω να ζησω κι εχω μεγαλη δυναμη να το κανω
απλα φοβαμαι μην τοιχον ξαναγινει κατι
αν κ εγω το ξεκινησα το θεμα δεν θελω συνεχεια ειναι σοβαρο κι οχι για ξεκατινιασματα
ηθελα να δωσω αλλη μια φορα την μικροπρεπεια ακομα κ σε τετοου ειδους καταστασεις κατι που αποδειχτηκε περιτρανα!
το θεμα ειναι οτι γυρισα στο σπιτι μολις απο το γιατρο μου ο οποιος μου ειπε οτι θαυμαζει την δυναμη κ την ψυχραιμια μου
μου εξηγησε οτι ο πατερας μου ειναι εν δυναμει δολοφονος ανα πασα στιγμη..
μου εξηγησε οτι ειναι επικυνδυνος κι οτι πισω απο το λυγισμα των αδερφων μου κρυβεται μια αρρωστη ενοχη που δυστυχως το τερας αυτο μας περασε
το αλλο θεμα μου ειναι πως ειναι δυνατον να πηρε εξιτηριο στις 06.09.07 απο κρατικο ψυχιατρειο κ στις 09.09.07 επιτειθεται!

Quote:

---

Originally posted by Sofia
γλυκια Inter,

με τετοιες περιγραφες, νομίζω πως ο καθενας συγκλονίζεται....ή νιωθει αδύναμος...ειλικρινα θαυμάζω την ψυχραιμια σου, το κουράγιο σου, τη δύναμη σου...!

Μπορει να χεις κανει λάθη οπως ολοι μας, αυτο δεν σημαινει οτι πρεπει να ¨πληρώσεις\"..πόσο μάλλον έτσι! Αν ειναι δυνατον!!!

Ειναι συγκινητικο κ αξιοθαύμαστο που μεσα απο ολες αυτες τις τραγικες στιγμες που ζεις στέκεσαι έτσι, και ακομα περισσοτερο που μεγαλώνοντας σε ενα νοσηρο περιβάλλον, κάνεις ότι μπορεις για να εξασφαλίσεις την ψυχική υγεια του παιδιου σου. Δυναμη και κουράγιο θα σου ευχηθώ και οτι άλλο επιθυμεις:)

Να σαι καλα κ να προσεχεις!

---

σε ευχαριστω
κ ξερεις κατι ισως να μην ειμαι εγω η δυνατη ισως ο καθενας στη θεση μου να γινεται οταν το προσταζει η ζωη χωρις να σου αφηνει αλλη επιλογη