ποσοι διπολικοι ειμαστε στο φορουμ?
δινουμε παρουσιες εδω :D
14 χρονια διπολικος εγω και συνεχιζω να παλευω.....ελπιζω να βρεθει μια μερα θεραπεια....
Printable View
ποσοι διπολικοι ειμαστε στο φορουμ?
δινουμε παρουσιες εδω :D
14 χρονια διπολικος εγω και συνεχιζω να παλευω.....ελπιζω να βρεθει μια μερα θεραπεια....
το θεμα ειναι οτι οταν αυτοχαρακτηριζεσε διπολικος ετσι πως θα βρεις τη θεραπεια? μηπως ο προβλημα σου αρχιζει απο το τροπο που σκεφτεσαι?
παρούσα!Quote:
Originally Posted by dipolikos
κι εγω διεγνωσμενη εδω και αρκετα χρονια με διπολικη διαταραχη και ο αγωνας μου ηταν και ειναι πολυ σκληρος.
σχετικα με το ποσοι διπολικοι ειμαστε στο φορουμ εχω αναρωτηθει κι εγω.
φαινεται ειμαστε σπανιο ειδος.
σαν την καρετα-καρετα ενα πραγμα :p
δεν ξερω καν ποσοι ειμαστε εν ελλαδι
ουτε ανα την υφηλιο
...............................
Ρε παιδιά,πείτε τί ακριβώς αισθάνεται κάποιος διπολικός;
Είναι η αδερφή μου,αλλά δεν το έχει συζητήσει ποτέ ανοιχτά μαζί μου,ούτε και με κανέναν φαντάζομαι,ούτε και με την μάνα μου...
Εσείς παίρνετε τα φαρμακά σας,αυτή δεν το σκεφτόταν καν....μέχρι που την απείλησα ότι θα πάω στον εισαγγελέα...
και εσείς έτσι κάνετε;
Είστε μυστικοπαθείς γενικά σαν άνθρωποι;
Νταιανα μου,
πιστευω οτι το να ειναι ενας ανθρωπος κλειστος ή ανοιχτος, δεν εχει να κανει με την οποια ψυχικη του παθηση, αλλα με την προσωπικοτητα του.
η αληθεια βεβαια ειναι οτι στη φαση της καταθλιψης, κλεινομαστε στον εαυτο μας.
εσενα η αδερφη σου ηταν κλειστος ανθρωπος και πριν της παρουσιαστει η δ.δ.?
οντως αλλο μυστικοπαθεια αλλο εναλλαγες διαθεσης. και σιγα τι θα της κανει ο εισαγγελεας. παιδακια που παιζουν με ψυχικες ασθενειες και κανουν φαρσες ειστε ? εκτος αν τους φανταζεστε σαν εγκληματιες που κρυβουν μυστικα.
για οσους δε ξερουν και βαριουνται να ψαξουν, διπολικος ειναι αυτος που η διαθεση του αλλαζει συνεχεια μεταξυ του διπολου μανιας και καταθλιψης. ή θα αισθανεται υπερβολικα καλα δηλαδη σαν να ειναι θεος και σαν εχει παρει ναρκωτικα ή θα αισθανεται υπερβολικα χαλια για αυτοκτονια, ολα μαυρα.
σαφως οι γυρω του αν δεν γνωριζουν μπορει να νομιζουν οτι το κανει επιτηδες και ψωνιζεται ή κλαιγεται πχ για να τους σπασει τα νευρα. γι'αυτο υπαρχουν τα φαρμακα να φτιαξει και να σταθεροποιηθει η διαθεση.
Ναι ήταν πολύ περίεργη,ήταν και πολύ νευρωτική γιατί είμαστε υιοθετημένες και την είχε πειράξει πολύ αυτό....
Αλλά από πάντα την θυμάμαι άρρωστη την αδερφή μου...έσπαζε τις πόρτες από το σπίτι,φώναζε,έλεγε ψέμματα,έβριζε την γιαγιά μου...
Μετά στα 13 έπαθε μία μικρή επιληπτική κρίση,αλλά άπο τότε που την θυμάμαι(είμαι 3 χρόνια μικρότερη) ήταν αλοπρόσαλλη,είχε συμπτώματα διπολικής,δεν μας λέει τίποτα ποτέ γι αυτό το ζήτημα,από σκόρπιες κουβέντες κατάλαβα ότι έχει αυτή την ασθένεια και από την συμπτωματολογία που κάποτε μου είπε ένας γιατρός.....
Είναι περίεργη,δεν θελει να πάει για δουλειά,είναι 35 χρονών σήμερα,δεν θέλει να πάρει τα φάρμακά της,αγνοεί την προσωπική της υγιεινή-κάνει σπάνια μπάνιο-σε σημείο να μυρίζει....το δωματιό της είναι σε αθλία κατάσταση,δεν την νοιάζει καθόλου η εξωτερική της εμφάνιση,τρώει και ας είναι ιδαίτερα παχουλή,δεν έχει φίλο εδώ και πολλά χρόνια-παράτησε τις σπουδές της και ποτέ δεν εξήγησε στην μάνα μου το γιατί.......
Θέλετε λίγο να με βοηθήσετε,αν όλα αυτά είναι στοιχεία διπολικής; Η ίδια δεν μιλιέται....οπότε αν κάτι μάθω θα είναι από σας.....
οπως τα λεει ο ΚΕΝΟ ειναι απλα να προσθεσω οτι υπαρχουν διαβαθμισεις στην δ.δ.
εννοω οτι υπαρχουν διπολικοι που ειναι οκ με ενα μονο λαμικταλ και δεν φαινεται με τπτ το προβλημα τους παραεξω και υπαρχουν δυστυχως και αλλοι που επι σειρα ετων μπαινοβγαινουν στις κλινικες και προκειμενου να υποχωρισει η ψυχωση λαμβανουν πολυ βαρια φαρμακευτικη αγωγη σε ενεσιμο μορφη.
τωρα αναφερθηκα στα δυο ακρα, για να εξηγησω οτι δεν πρεπει να κανουμε γενικευσεις.
παλι καλα που δε της εφερες κ τον θεοχαρηQuote:
Originally Posted by Diana1982
Χαβαλέ να κάνεις με τα δικά σου προβλήματα και όχι με τον πόνο των άλλων....Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
Αντε κανε κανα διάλειμμα από το φόρουμ,γτ δεν αντέχεσαι.....ελεος
Νταιανα μου,
οντως τα παραπανω συμπτωματα, πολυ πιθανον να οφειλονται σε διπολικη διαταραχη.
ομως αυτο που με προβληματιζει περισσοτερο απο τα παραπανω γραφομενα σου, ειναι οτι δεν θελει να μοιραστει το προβλημα της με κανενα οικειο της ανθρωπο.
εχεις κανει προσπαθειες να την πλησιασεις?
ή να μιλησεις στην μητερα σου προκειμενου να την πλησιασει εκεινη?
δυσκολο...
το ξερω...
και σε καμμια περιπτωση δεν σε ενοχοποιω.
καλησπέρα Dreamful.....δεν πλησιάζεται με τίποτα-είναι θηρίο ανήμερο....
Ακόμα και πολύ απλά καθημερινά πράγματα τα αποκρύπτει...σιγά να μην καθίσει να πει για το πρόβλημα της υγείας της.
Δεν πλησιάζεται....θέλει πολύ ειδική μεταχείριση,που και πάλι τις περισσότερες φορές καταλήγει εις βάρος μου.
Η μητέρα μου είναι μία ηλικιωμένη κυρία,αμόρφωτη που ποτέ δεν ήθελε να κοιτάξει τα προβλήματά μας κατάματα και εγώ που της έχω μιλήσει να πλησιασει την αδερφή μου,δεν θέλει...ένας λόγος βέβαια είναι και η αχαρακτήριστη συμπεριφορά της αδερφής μου.
Αναγκάστηκα αφού έβλεπα ότι δεν έχω άλλα μέσα και γιατί καθημερινά σχεδόν μας έβγαζε την παναγία,κυρίως εμένα-με βρισιές-φωνές κλπ
να την απειλήσω ότι θα πάω στον εισαγγελέα να δώση παραπεμπτικό να έρθουν σπίτι να την εξετάσουν....και πάλι καλά που κάποια στιγμή το έμαθα ότι υπάρχει αυτη η μέθοδος γιατι πρωτύτερα δεν το γνώριζα.
Πραγματικά η ζωή μας μαζί της,ήταν μία κόλαση και η μάνα μου έκανε ότι δεν καταλαβαίνει....εντωμεταξύ έχω και εγω θεματακι με την υγεία μου-όχι ψυχιατρικό και καταλαβαίνεις....
Αλήθεια....είναι τόσο ζόρι να ζεις με διπολική;
Εχετε και εσείς παρόμοια συμπτωματολογία;
Από όλο αυτό τον κακό τρόπο ζωής,έπαθα και εγώ κατάθλιψη-ευτυχώς εδώ και ένα χρόνο είμαι αρκετά καλύτερα.....
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα....
σε καταλαβαινω απολυτα κοριτσι μου.
απ' την αλλη...καταλαβαινω και την αδερφη σου.
η διπολικη διαταραχη ειναι μια κολαση.
παρομοια συμπτωματολογια προσωπικα δεν ειχα.
τρεις φορες στη ζωη μου εκανα σοβαρα επεισοδια, αλλα και παλι οχι με τοσο βαρια συμπτωματολογια.
ενα στα 26 (οποτε και πρωτοεκδηλωθηκε η νοσος), ενα στα 30 και ενα στα 36.
πλεον ειμαι 40 και προσπαθω να ισορροπησω...οχι οτι το καταφερνω παντα...
ειμαι καπως εκρηκτικη ωρες-ωρες...(χωρις το "καπως":p )
αλλες φορες βουλιαζω στην θλιψη...αλλα και παλι οχι για πολυ.
παιρνω και μια χουφτα φαρμακα βεβαια..
χωρις αυτα δεν θελω να ξερω πως θα ημουν...
Αλήθεια Dreamful....πόσο κληρονομικό μπορεί να είναι αυτή η ασθένεια;
Εσένα με ποιά αίτια σου εκδηλώθηκε;
Θέλω να πω,μήπως πέρασες κάποια πολύ στρεσσογόνα φάση και σου εκδηλώθηκε;
Ζούσες καλά μέχρι να σου εκδηλωθεί;
Υπάρχει κάποια κληρονομικότητα;