Καταπίεση..

Καλημέρα σε όλους,είμαι καινούριο μέλος και αυτό είναι το πρώτο μου ποστ. Η αλήθεια είναι οτι έχω τόσα μέσα στο κεφάλι μου,δεν ήξερα με τί να ξεκινήσω..διάλεξα τελικά εκείνο που θεωρώ οτι ισως αποτελεί βάση για όλα τ άλλα.
Νιώθω οτι καταπιέζομαι τρομερά..

στις παρέες,στο οικογενειακό περιβάλλον,σχεδόν παντού. Το θέμα είναι οτι τυχαίνει να μου αρέσουν διαφορετικά πράγματα κ να έχω διαφορετικες αποψεις απο τα ατομα που συναναστρέφομαι. π.χ. ακούω μέταλ,κλασσική και λιγη τζαζ, ασχολούμαι ιδιαίτερα με την ιστορία της τέχνης,μου αρέσει να ενημερώνομαι για διαφορετικές κουλτούρες,μελετω φιλοσοφία,ψυχολογία κ.λ.π. Δεν μου αρέσουν καθόλου τα κλαμπ,δεν είμαι απο τα άτομα που θα χορέψουν ιδιαίτερα -αν και έχω πάθος με το tango,εχω αρχίσει κ μαθήματα.

Οι παρέες μου...καμία σχέση. πολλοί θα πουν οτι δεν ειναι τοσο τα κοινά ενδιαφέροντα που δένουν ανθρώπους μεταξύ τους..ομως τί γίνεται οταν βγαίνεις εξω κ κοιτάς συνέχεια το ρολόι για να φύγεις; οταν η συζήτηση δεν κυλάει φυσικά; έχουμε προσπαθήσει βέβαια να βρούμε μέση λύση,αλλά δεν γίνεται..με εξαίρεση ενος ατόμου,το οποίο δεν βλέπω κ πολύ συχνά,δεν υπάρχει κάποιος με τον οποίο να επικοινωνώ αληθινά..και είναι τόσο ασχημο αυτό! Αρχισα να σκέφτομαι σοβαρά οτι πρέπει να αλλάξω προκειμένου να "ταιριάξω" .

Κάτι ακόμα που εκανε χειροτερα τα πράγματα,οτι το καλοκαίρι αμέσως μετα τις πανελλήνιες,πέρασα μια τρομερή φαση καταθλιψης για οικογενειακούς κ διαφορους αλλους λογους, κ δεν μου στάθηκαν άτομα που ένιωθα σαν αδέρφια μου..
Η μια φίλη μ ήταν πολυ χαρουμενη σ εκεινη τη φαση της ζωης της κ μ ελεγε συνεχεια "συγνωμη" που δεν μπορουσε να ειναι εκει για μενα κ μια αλλη με απεφευγε διακριτικά..ωσπου μ ειπαν οτι το εχω παρακάνει κ οτι ισως μεγιστοποιούσα καταστάσεις,οτι μονη μ πρεπει να βρω τη δυναμη κ.λ.π. ..
Το θεμα ειναι οτι ίσα ίσα,δεν τους ειχα μιλησει απ'την αρχη για να μην τους χαλάσω τη διαθεση και το εκανα μονο αφου επεμεναν και με ρωτουσαν τί είχα,κ παλι χωρις να τους πω λεπτομερειες...
Γενικώς νιώθω οτι κουβαλάω πάρα πολλά μέσα μου,πράγματα που δεν τα εχω πει ποτέ,όπως το οτι η μανα μ ειναι αρρωστη,ζει μονο με φαρμακα,ο πατερας μ με σοβαρο προβλημα στη καρδια,καβγάδες κ πίεση μεγαλη μεσα στο σπιτι,αποπειρς αυτοκτονιας απο γονεις,συγγενοις κ.λ.π. άσχημες καταστάσεις.. εμενα με πληγωσε που με χαρακτηρισαν "υπερβολικη" κ δεν μου σταθηκαν,ομως η φιλία είναι ανιδιοτελής,σωστά..;! :/


Αλλο ενα προβλημα,το οποιο προκυπτει απο το χάσμα ενδιαφερόντων,οτι οι περισσοτεροι με εχουν για πολυ ντροπαλη και αδύναμη. Ενω εχω μεσα μου τόσα να πω,τοσες σκεψεις και συναισθήματα.. μα συγνώμη,πώς να δει ο άλλος το πάθος μου στη συζήτηση εαν η συζήτηση αφορά παπούτσια;;;
Δεν μπορώ να προσποιηθώ οτι καπου περναω καλά χωρίς να αληθευει..μπορουσα παλια αλλά οχι πια.. και με εκνευρίζει να αναλλώνομαι,να μην καταλαβαίνουν την αξία μου και να περνούν έτσι οι μέρες μου..

Συν το ερωτικό κομμάτι,το οποίο είναι ανύπαρκτο! δεν εχω κάνει ποτε κάτι με κάποιον,ενώ μου είχαν δοθεί αρκετές ευκαιρίες. Μονο που δεν είμαι η κοπέλα που θα κανει κατι χωρίς συναίσθημα,μόνο κ μονο για την εμπειρία. και οκ,πες οτι μου αρέσει κ εμενα λιγο ο αλλος,εαν δεν εχουμε τι να συζητήσουμε οταν δεν "απασχολούμαστε" με άλλα,τί σοι σχέση θα είναι αυτή;; μα αν είναι δυνατόν!! αυτό βασικά δεν το μετανιώνω,απλώς έχω απογοητευτεί κ νιωθω οτι δεν θα βρω ποτέ τους σωστούς ανθρώπους γύρω μου. Η κραυγή μου για αγάπη,κάθε είδους,είναι τρομερή και δεν μπορώ άλλο..

Ευχαριστώ προκαταβολικά όποιον διαβάσει (κ ισως με συμβουλεύσει!) Ξέρω οτι μπορει να μην ειναι τοσο σημαντικο οσο αλλα προβλήματα,αλλα ειχα αναγκη να τα βγάλω απο μέσα μου.. δεν θέλω να συνηθίσω στην καταπίεση αυτή γιατί μετά θα χασω τη ζωή μου.. :(

Σπουδαζεις? πόσων ετών είσαι?
Σχετικά με τα ενδιαφέροντα σου, γιατί δεν βρίσκεις άτομα με παρόμοιες ανησυχίες?
Σχετικά με την οικογένεια, όταν βρεις δουλίτσα και βγάζεις τα προς το ζήν, φεύγεις!

18 είμαι,φετος εδωσα εξετάσεις και πέρασα στο Καπποδιστριακό,ομως οπως οοολοι γνωρίζουμε,υπάρχουν αλλα προβλήματα κ εκεί!
Βασικά,εχω γνωρίσει παιδιά απ'τον χορό κ κάποιους μελλοντικούς συμφοιτητές μου,ομως δεν γίνεται ετσι απλα να γράψω τη παλιά παρέα μου..αλλα και να συνεχίσω μαζι τους δε μου προσφέρει κάτι νομίζω..

δουλειά εε;; μα πόσες φορές εχω ψάξει κ τιποτα,πραγματικα! αλλά ναι,κι εγω θα ηθελα πολυ να φυγω αν μου δινόταν η ευκαιρία. Απ'την αλλη ομως,θα ηταν σωστό να εγκαταλείψω τους δικούς μ,ενώ γνωρίζω οτι δεν ειναι καλα κ με εχουν ανάγκη; είναι κάποια πλ περιεργα διλλήματα..
σ'ευχαριστώ για την απάντηση!

Συγχαρητήρια για την επιτυχία σου! μια νέα σελίδα άνοιξε στη ζωή σου, εύχομαι να την απολαύσεις και να επωφεληθείς!
Ναι ξέρω με τις απεργίες... Ελλάδα ζούμε...
Μπορείς να κάνεις πάρα πολλά πράγματα, να εκμεταλλευτείς ευκαιρίες, να μάθεις γλώσσες, να ταξιδέψεις με εράσμους, γενικά να ζήσεις εμπειρίες!
Ψ'αξε στο ίντερνετ, κυκλοφορεί απίστευτο υλικό με ευκαιρίες για φοιτητές, δες οπωσδήποτε τα σαιτς των γραφείων διασύνδεσης όλων των πανεπιστημίων!
Από δουλειά επίσης ξέρω, έχεις δίκιο. Και να βρεις κάτι, θα έχει μισθό χαρτζηλίκι οπότε δεν ξερω αν αξίζει να χάνεις χρόνο εκτός αν χρειάζεσαι τα χρήματα απελπιστικά πολύ.
Σχετικά με τους γονείς σου διακρίνω μια τάση σου να αναλάβεις ευθύνες παραπάνω από όσο σου αναλογεί? νιώθεις ότι οι γονείς σου εξαρτώνται από σένα, οπότε τους εγκαταλείπεις αν απομακρυνθείς?

Σε ευχαριστώ πολύ! Θα ψάξω στο ιντερνετ αυτα που μ είπες γιατί μου φαίνονται πλ ωραία! :)
Παραπάνω ευθύνες..δεν το είχα σκεφτεί ποτε έτσι,μονο έμενα στο γεγονός οτι με χρειάζονται. πιστεύω θα ειναι ιδιαίτερα δυσκολο για εκείνους αν φύγω ή απομακρυνθώ και πιο πολύ για τη μαμά μ βασικά.
Αυτο που χρειάζομαι αυτή τη στιγμή είναι να είμαι ο εαυτός μόυ,μόνο ετσι θα μπορέσω να εξελιχθώ,ομως συνέχεια σκέφτομαι πώς θα νιώσουν οι άλλοι. Με δεσμεύει αυτό..

Διάβασα κάπου για ψυχοσωματικά συμπτώματα και αποκωδικοποίηση,δεν ξέρω αν επιτρέπεται βεβαια να δώσω link εδώ. Πάνω κατω ελεγε πως οταν κραταμε πραγματα μέσα μας συνέχεια και δεν μπορούμε να απαιτήσουμε προσοχή ή να ζητήσουμε βοήθεια,τότε αναλαμβάνει το σώμα να το δείξει,αρρωσταίνοντας κ παρουσιάζοντας αδυναμίες..

Και επειδή εχω κ ένα θεματάκι με φοβίες κάθε είδους(σε άλλο ποστ αυτά :P ) δεν θελω να τα κρατάω μέσα μου συνέχεια και να μου βγεί αλλιώς μετά το πρόβλημα!